Academica
Liber, Caput
1 I, 10 | quasi morbis voluit carere sapientem. ~cumque eas perturbationes
2 II | inquisitorem decet esse sapientem. ~* * * ~frangere avaritiam,
3 II | verbi causa Stoicum adesse sapientem; contra eos potissmum Academicorum
4 II | peritissimum voluptatum aucupem sapientem esse contendet. inde ad
5 II | societatem et hominem et sapientem trudere nefas esse. contra
De divinatione
Liber, Par.
6 II, 194 | portentum putandum est, sapientem esse portentum est; saepius
7 II, 194 | peperisse arbitror quam sapientem fuisse. Illa igitur ratio
8 II, 262 | tui negant quemquam nisi sapientem divinum esse posse.
De finibus
Liber, Par.
9 II, | qui se unus, quod sciam, sapientem profiteri sit ausus. nam
10 II, | inpetibilem facitis, cum sapientem semper boni plus habere
11 II, | inquies, ista parva sunt. Sapientem locupletat ipsa natura,
12 II, | dum efficere vultis beatum sapientem, cum maximas animo voluptates
13 II, | videretur tanta conatus, sic nos sapientem plurimis et gravissimis
14 II, | valeat, cur non cadant in sapientem non est facile defendere. ~
15 III, | esse dixerunt, atque ita sapientem beatum fore, nihil aliud
16 III, | malis ponunt, non posse sapientem beatum esse, cum eculeo
17 III, | rebus mediis aliquid agere sapientem. iudicat igitur, cum agit,
18 III, | diligant, tam insipientem quam sapientem sumpturum, quae secundum
19 III, | atque vitam alii cadere in sapientem dicunt, si qui eius modi
20 IV, 3 | dictatorem, divitem solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde;
21 IV, 6 | coniuncta ei virtus est. In sapientem solum cadit, isque finis
22 IV, 11 | strigilis accedat, sumpturum sapientem eam vitam potius, quo haec
23 V, 55 | Epicurus, semper beatum esse sapientem—quod quidem solet ebullire
24 V, 55 | potest incidere sapiens, sapientem esse non esse ad beate vivendum
25 V, 59 | enim, qui hoc cadere in sapientem dicere audeat, ut, si fieri
De officiis
Liber, Caput
26 I, 159 | quicquam illorum facere sapientem. ~
27 III, 265 | numeros habet nec praeter sapientem cadere in quemquam potest. ~
28 III, 267 | enim horum sic sapiens, ut sapientem volumus intellegi, nec ii,
29 III, 282 | inerti atque inutili ad sapientem, bonum, fortem virum transferantur
30 III, 301 | quam plurimo venditurus? Sapientem et bonum virum fingimus;
31 III, 313 | Ennius "nequiquam sapere sapientem, qui ipse sibi prodesse
De oratore
Liber, Caput
32 I, XVIII | omnis habere atque esse sapientem. Sed haec erat spinosa quaedam
33 III, XVIII | neque tamen quemquam esse sapientem: valde autem est absurdum
De re publica
Liber
34 I | tandem potest, quod negant sapientem suscepturum ullam rei publicae
35 I | verum esset sua voluntate sapientem descendere ad rationes civitatis
36 III | non malitiosi: negant enim sapientem idcirco virum bonum esse,
Cato Maior de senectute
Caput
37 1 | quendam Athenis, qui se sapientem profiteretur, eumque dicere
38 2 | esse coepisset, tum esse sapientem. Atque etiam cum hominis
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
39 XVIII | bona voluptate definiunt, sapientem, etiam si in Phalaridis
Laelius de amicitia
Caput
40 1 | in omni sermone appellare sapientem; ego autem a patre ita eram
41 6 | esse coniectos unum; te sapientem et appellant et existimant.
42 6 | nostros appellatum esse sapientem; sed uterque alio quodam
43 7 | studio et doctrina esse sapientem, nec sicut vulgus, sed ut
44 7 | eruditi solent appellare sapientem, qualem in reliqua Graecia
45 18 | quemquam esse virum bonum nisi sapientem. Sit ita sane; sed eam sapientiam
46 48 | Quam ob rem si cadit in sapientem animi dolor, qui profecto
47 65 | enim boni viri, quem eundem sapientem licet dicere, haec duo tenere
Orator
Caput
48 230 | simplicem qui nos nihil celet, sapientem qui serviendum necessitati
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
49 I, 8 | amiserit, nec non saepe laudabo sapientem illum, Biantem, ut opinor,
50 III, 23 | narras; nam istum doctum et sapientem virum fuisse memoriae traditum
51 V, 33 | eruditissimis viris nisi sapientem liberum esse neminem.
Philippicae
Oratio, Caput
52 VI, 9 | huic meae gloriae; malet me sapientem a vobis quam se modestum
53 XII, 27 | venire, doctum virum atque sapientem. Quem cum Scato salutasset, '
Pro Caecina
Caput
54 8 | fortem, aut cupidior quam sapientem iudicem esse aequum est,
Pro Cluentio
Caput
55 1 | requirebat; Brutum autem, hominem sapientem, quod filii nequitiam videret,
Pro Murena
Caput
56 43 | accusatorem mihi videri quam sapientem candidatum. Primum accusandi
57 61 | et praecepta eius modi. Sapientem gratia numquam moveri, numquam
58 61 | qui patrem suffocaverit; sapientem nihil opinari, nullius rei
59 63 | et temperati, aiunt apud sapientem valere aliquando gratiam;
60 63 | ignoscendi locum; ipsum sapientem saepe aliquid opinari quod
Pro Sulla
Caput
61 51 | indicaret. O patrem Cornelium sapientem qui, quod praemi solet esse
Tusculanae
Liber, Caput
62 Tusc, XXXVIII| 91 Itaque non deterret sapientem mors,quae propter incertos
63 Tusc, 0 | malorum omnium extremum, sapientem censet id suave dicturum.
64 Tusc, IV | Videtur mihi cadere in sapientem aegritudo.~ -Num reliquae
65 Tusc, IV | Haecine igitur cadere in sapientem putas? Prorsus existimo.~ -
66 Tusc, V | eius modi est, ut furor in sapientem cadere possit, non possit
67 Tusc, VI | 12] -Cadere, opinor, in sapientem aegritudinem tibi dixisti
68 Tusc, VII | fortis: non cadet ergo in sapientem aegritudo. ~[15] Praeterea
69 Tusc, VII | fortes: non cadit igitur in sapientem aegritudo. Et quem ad modum
70 Tusc, IX | quod quoniam non cadit in sapientem, ne ut irascatur quidem
71 Tusc, IX | cadit. Sin autem caderet in sapientem aegritudo, caderet etiam
72 Tusc, X | cadit autem invidere in sapientem: ergo ne misereri quidem.
73 Tusc, XI | quandoquidem eam tu videri tibi in sapientem cadere dixisti, quod ego
74 Tusc, XX | vivatur, negat ullam in sapientem vim esse fortunae, tenuem
75 Tusc, XXI | ad corpus omnia referre sapientem sive, ut honestius dicam,
76 Tusc, XXII | videri fore in aegritudine sapientem patria capta, quae Carneades
77 Tusc, XXXII | profici. Nam Cleanthes quidem sapientem consolatur, qui consolatione
78 Tusc, IV | igitur existumas cadere in sapientem aegritudinem?~ - Prorsus
79 Tusc, IV | libido; quae si non cadent in sapientem, semper mens erit tranquilla
80 Tusc, XXIII | declaravit, numquam privatum esse sapientem, iratus videtur fuisse Ti.
81 Tusc, XXVI | et timidum censemus esse sapientem? De cuius excellentia multa
82 Tusc, XXXIV | tribueremus. ~[72] Stoici vero et Sapientem amaturum esse dicunt amorem
83 Tusc, VII | omni animi perturbatione sapientem. ~[18] -Nimirum igitur confecta
84 Tusc, VIII | malis esset; in malis autem sapientem esse posse, si essent ulla
85 Tusc, X | casus importat, qui, in sapientem potest incurrere. At si
86 Tusc, X | potest praestare semper sapientem beatum fore, cum vel in
87 Tusc, X | dicant semper beatum esse sapientem. Quos si titulus hic delectat
88 Tusc, X | crucietur, dicturum esse sapientem? Non igitur ex singulis
89 Tusc, XIV | omnia parva ducens, qualem sapientem esse volumus, nisi omnia
90 Tusc, XV | consumendi causa locuti sumus, sapientem ab omni concitatione animi,
91 Tusc, XXVI | dicat semper beatum esse sapientem, cui dicere hoc, si sibi
92 Tusc, XXIX | necesse est semper beatum esse sapientem—, [84] sed quaeramus unam
93 Tusc, XXXIII | hac usurum compensatione sapientem, <ut> et voluptatem fugiat,
94 Tusc, XXXVI | etiam popularis offensio sapientem beatum esse prohibebit?
95 Tusc, XXXVII | exilium ignominia> adficere sapientem? de sapiente enim haec omnis
96 Tusc, XXXVIII| semper in pluribus bonis esse sapientem, quia semper sit in voluptatibus.
97 Tusc, XXXIX | Itaque augurem Tiresiam, quem sapientem fingunt poÎtae, numquam
98 Tusc, XLI | semper beatum censent esse sapientem, quid tandem a Socrate et
|