bold = Main text
grey = Comment text
Brutus
Caput
1 82 | veterator habitus; sed C. Laelius et P. Africanus in primis
2 83 | uti paulo magis priscis Laelius. ~
3 101 | generum praetulisset—cui tamen Laelius se excusans non genero minori
De finibus
Liber, Par.
4 II, | autem Panaetium audierat, Laelius, eo dictus est sapiens,
5 II, | qui sis! In quo [cognitu] Laelius clamores sofòw ille so lebat
6 II, | ordine nostros. praeclare Laelius, et recte sofñw, illudque
7 II, | 25] semper Laelius bene. quid bene? dicet Lucilius: '
8 II, | suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem
De officiis
Liber, Caput
9 II, 192 | dictum est, qui inscribitur Laelius; nunc dicamus de gloria,
10 II, 201 | imperatoresque cesserunt, quem C. Laelius, is qui Sapiens usurpatur,
11 III, 267 | nominati, M. Cato et C. Laelius, sapientes fuerunt, ne illi
De oratore
Liber, Caput
12 I, XLIX | Africanus, Q. Metellus, C. Laelius, qui omnes eloquentes fuerunt,
13 II, LXXI | tibi ille detrahit; ut C. Laelius, cum ei quidam malo genere
14 II, LXXXIV| avunculum laudanti scripsit C. Laelius, vel ut nosmet ipsi ornandi
15 III, VII | Gravitatem Africanus, lenitatem Laelius, asperitatem Galba, profluens
De re publica
Liber
16 I | Africanum ut deum coleret Laelius, domi vicissim Laelium,
17 I | aliquid horum auribus.' hic Laelius: 'quid tandem agebatis,
18 I | visos esse constaret.' (Laelius) 'ain vero, Phile? iam explorata
19 I | consideratioque delectat.' (20) tum Laelius: 'non inpedio, praesertim
20 I | disseras equidem concessero.' (Laelius) 'immo vero te audiamus,
21 I | studia placuerunt.' ~(30) Tum Laelius: 'non audeo quidem' inquit '
22 I | aut Manilium ~(*****) ~(Laelius) in ipsius paterno genere
23 I | esse maiora intellegas. (Laelius) dicam mehercule et contemnar
24 I | possimus ipsum quod postulas?' (Laelius) 'eas artis quae efficiant
25 I | adsimulare rem publicam. ~(Laelius) 'non solum ob eam causam
26 I | quaerimus.' cum adprobavisset Laelius, 'nec vero' inquit Africanus '
27 I | sermone praetermissa sit.' tum Laelius: 'ego vero istud ipsum genus
28 I | permixtum tribus.' ~(46) Hic Laelius: 'scio tibi ita placere
29 I | disputari solent.' ~(54) Tum Laelius: 'quid tu' inquit 'Scipio?
30 I | sit quid maxime velis.' (Laelius) 'credo' inquit, 'sed expediri
31 I | Iove incipiendum putat.' (Laelius) 'quo Iove? aut quid habet
32 I | cognoscimus.' 'quinam' inquit Laelius 'isti sunt?' et ille (Scipio) '
33 I | nec ullo modo barbaros.' (Laelius) 'istos' inquit volo.' (
34 I | urbem ut sine regibus sit?' (Laelius) 'vero minus.' (Scipio) '
35 I | civitatis num valde longa est?' (Laelius) 'ista vero' inquit 'adulta
36 I | quadringentis Romae rex erat?' (Laelius) 'et superbus quidem. (Scipio)
37 I | quidem. (Scipio) quid supra? (Laelius) 'iustissimus, et deinceps
38 I | iste quidem pervetus?' (Laelius) 'minime, ac prope senescente
39 I | barbarorum Romulus rex fuit?' (Laelius) 'si ut Graeci dicunt omnis
40 I | feris testibus. ~(59) Tum Laelius: 'video te Scipio testimoniis
41 I | tui.' 'cuius' inquit ille (Laelius) 'sensus?' (Scipio) 'Si
42 I | visus es irasci alicui.' (Laelius) 'ego vero saepius quam
43 I | iracundiae dominatum animi tui?' (Laelius) 'non mehercule' inquit, '
44 I | nullum temeritati locum.' (Laelius) 'sic' inquit 'est.' (Scipio) '
45 I | igitur animum ita adfectum?' (Laelius) 'nihil vero' inquit 'magis.' (
46 I | iracundiaeve tenerent omnia?' (Laelius) 'ego vero nihil isto animo,
47 I | et eas regi consilio?' (Laelius) 'miti vero sic placet.' (
48 I | nullum potest.' ~(61) Tum Laelius: 'quid quaeso interest inter
49 I | probem.' 'me?' inquit ille (Laelius) 'quonam modo?' (Scipio) '
50 I | uni dicto audiens esset.' (Laelius) 'quippe vilico.' (Scipio) '
51 I | praesunt negotiis tuis?' (Laelius) 'immo vero unus' inquit. (
52 I | alter praeter te regit?' (Laelius) 'minime vero.' (Scipio) '
53 I | iusti sint, esse optimos?' (Laelius) 'adducor,' inquit, 'et
54 I | multis—ad maiora pervenero.' (Laelius) 'quaenam ista sunt?' (Scipio) '
55 I | odium venisse regium?' (Laelius) 'video vero' inquit. (Scipio) '
56 I | in populo essent omnia.' (Laelius) 'est' inquit 'ut dicis.' (
57 I | magistrum populi appellari.' (Laelius) 'video' inquit. et Scipio: '
58 I | illud totum rei publicae.' (Laelius) 'video vero' inquit 'et
59 I | vero mihi' inquit ille (Laelius) 'notissima.' (67) (Scipio) '
60 I | domino sint."' ~(68) Tum Laelius: 'prorsus' inquit 'expressa
61 I | cumulate munus hoc, cui me Laelius praeposuit, ut opinio mea
62 I | fert, effecero.' ~(71) Tum Laelius: 'tuum vero' inquit 'Scipio,
63 II | iam et paene puberem?' tum Laelius: 'nos vero videmus, et te
64 II | liceret ~(*****) ~$(33) (Laelius?) '<neque) enim serpit sed
65 II | annos, est mortuus.' tum Laelius: 'laudandus etiam iste rex;
66 II | regnavisset annos.' ~(37) Tum Laelius: 'nunc fit illud Catonis
67 II | omni re publica quaesisset Laelius. nec tamen didici ex oratione
68 II | respondisse ad id quod quaesierat Laelius. primum enim numero definieram
69 II | quem cupio pervenire.' (Laelius) 'prudentem fortasse quaeris?'
70 II | Scipio): 'istum ipsum' (Laelius) 'est tibi ex eis ipsis
71 II | inflectit illam feram.' (Laelius) 'novi et tibi cum essem
72 II | 69) dici possit'. tum Laelius: 'video iam, illum quem
73 III | atqui id tibi' inquit Laelius 'verendum est, si ea dixeris
74 III | utrum' ~(*****) ~(41) (Laelius) 'Asia Ti. Gracchus, perseveravit
75 III | 42) Quae cum dixisset Laelius, etsi omnes qui aderant
76 III | Praeclare quidem dicis' Laelius; 'etenim video iam quo pergat
77 III | vere dici rem publicam.' (Laelius) 'sic plane iudico.' (Scipio) '
78 III | efficiebat?' 'minime vero' Laelius 'quoniam quidem populi res
79 III | amisisset ipsa libertas?' (Laelius.) 'populi nulla res erat,
80 III | volumus rem publicam.' tum Laelius: 'ac nullam quidem citius
81 IV | palliis interiectis.' hic Laelius: 'praeclare intellego Scipio
82 VI | Hic cum exclamasset Laelius ingemuissentque vehementius
Cato Maior de senectute
Caput
83 3 | 6. Laelius. Atqui, Cato, gratissimum
84 3 | dicis, gratum futurum est. Laelius. Volumus sane, nisi molestum
85 2 | 8. Laelius. Est, ut dicis, Cato; sed
Laelius de amicitia
Caput
86 | Laelius de amicitia~
87 5 | illis, nemo prudentior; nunc Laelius et sapiens (sic enim est
88 5 | sermo oritur, respondet Laelius, cuius tota disputatio est
89 8 | non maestitiam fuisse. ~Laelius: Recte tu quidem, Scaevola,
90 17 | 17] Laelius: Ego vero non gravarer,
91 26 | 26] Laelius: Vim hoc quidem est adferre.
92 33 | Quam ob rem audiamus. ~Laelius: Audite vero, optimi viri,
Pro Flacco
Caput
93 13 | tamen dico, quod vereor ne Laelius ex his rebus quas sibi suscepit
94 14 | illius invidiam in L. Flaccum Laelius conferebat. Facis iniuste,
95 26 | offensio. Quo cum venisset Laelius ad iratos et illud Castricianum
96 31 | fuerunt impudentes ut id quod Laelius dixit dicere auderent, hanc
97 3 | accusationem. Nam ita questus est Laelius, cum de perfidia Deciani
Tusculanae
Liber, Caput
98 Tusc, XIX | virorum totis aetatibus. Laelius si digito quem attigisset,
|