De finibus
Liber, Par.
1 III, | philosophiam et ei quasi civitatem dare. quae quidem adhuc
2 III, | quasi communem urbem et civitatem hominum et deorum, et unum
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
3 65 | magistratibus religiosum, quam civitatem sanctam, quam domum satis
4 67 | 67] Ecquam putatis civitatem pacatam fuisse quae locuples
De lege agraria
Oratio, Caput
5 I, 23 | reperiemus. Sollicitam mihi civitatem suspicione, suspensam metu,
De legibus
Liber, Caput
6 II, 68 | natus, in populi Romani civitatem susceptus est, ita<que>
7 II, 68 | civitatis, sed unam illas civitatem putat. ~
8 III, 163 | civitatis viri fuerint, talem civitatem fuisse; quaecumque mutatio
9 III, 164 | ipsi, sed ea infundunt in civitatem, neque solum obsunt quod
De officiis
Liber, Caput
10 I, 35 | Volscos, Sabinos, Hernicos in civitatem etiam acceperunt, at Karthaginem
11 I, 85 | rem perniciosissimam in civitatem inducunt, seditionem atque
De oratore
Liber, Caput
12 I, IX | ad dicendum parati, cum civitatem vel paterno consilio vel
13 I, XL | redisset et amisisset hanc civitatem.
14 I, LII | quandam finxit in libris civitatem; usque eo illa, quae dicenda
15 II, LXVI| suspicio est, ut religione civitatem obstrinxisse videatur Mummius,
16 III, II | omni genere deformatam eam civitatem? in qua ipse florentissima
De re publica
Liber
17 I | illos etiam in gravissumam civitatem nostram dicunt redundasse; (
18 I | referendum est quae causa genuit civitatem. (42) deinde aut uni tribuendum
19 II | nominari, et ad firmandam novam civitatem novum quoddam et subagreste
20 II | quo foedere et Sabinos in civitatem adscivit sacris conmunicatis,
21 II | aream sibi sumpsit, in qua civitatem extrueret arbitratu suo,
22 II | devicisset, adscivit eos in civitatem, atque idem Aventinum et
23 II | 35) (Scipio) facile in civitatem receptus esset, propter
24 II | intererat esse in optimo statu civitatem. quin etiam accensis velatis
25 II | enim qui consilio et opera civitatem tueri potest. quod quoniam
26 II | fortissimis et armis et consilio civitatem tuentibus, quorum auctoritas
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
27 XX | leges, non senatum, non civitatem? Cruentare corpus suum leve
28 Fr | paucis post annis in eam civitatem—nam tum erat ...—ascendit.
In Vatinium
Caput
29 19 | tribuno neque conquassatam civitatem, sed captam hanc urbem atque
30 31 | hanc tantam et tam gravem civitatem subiectam esse non modo
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
31 I, 11 | Romulo? voltis post liberam civitatem ab iis ipsis, qui liberaverunt?
32 IV, 28 | nulla erat, accersitus in civitatem sum, cum esset in re publica
Philippicae
Oratio, Caput
33 I, 4 | publicae datum, se liberam civitatem esse velle, cum dictatoris
34 III, 10 | quam hic immunitatem, quam civitatem, quod praemium non vel singulis
35 IV, 14 | potest, nullam cum habet civitatem? pacis vero quae potest
36 V, 17 | Caesarem; hi enim tres post civitatem a L. Bruto liberatam plus
37 XII, 27 | ut eriperent nobis socii civitatem, sed ut in eam reciperentur,
38 XIII, 32 | Antonius, qui tanto opere eam civitatem oderit, quam scit huic rei
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
39 18 | futurum; deinde, quoniam me in civitatem res publica ipsa reduxit,
Post reditum in senatu
Caput
40 6 | curiam, tacitam et fractam civitatem videbatis. ~
41 15 | contempsit hanc prudentissimam civitatem, ut omnis suas libidines,
42 36 | importata est, quia defenderam civitatem, et mea voluntate suscepta
Pro Archia
Caput
43 6 | foedere, ascribi se in eam civitatem voluit; idque, cum ipse
44 10 | habuit is, qui tot annis ante civitatem datam sedem omnium rerum
45 11 | arte praeditis gratuito civitatem in Graecia homines impertiebant,
46 11 | cum ceteri non modo post civitatem datam, sed etiam post legem
47 24 | hominem, maiores nostri in civitatem receperunt: nos hunc Heracliensem,
Pro Balbo
Caput
48 | vocaretur. Non enim furatus esse civitatem, non genus suum ementitus,
49 | fundus factus esset, in hanc civitatem venire. [ETMLS:capitolo][
50 | populi facti non essent civitatem non haberent. In quo magna
51 | enim nostro neque mutare civitatem quisquam invitus potest,
52 | rem civi Gaditano in hanc civitatem venire non liceat? Equidem
53 | cum ignorarent, si illam civitatem essent adepti, hanc se perdidisse
54 | iuris nemo umquam, qui hanc civitatem retinere vellet, in aliam
55 | retinere vellet, in aliam se civitatem dicavit. ~Sed hic totus
56 | recipiendis augeri hanc civitatem oportere; cuius auctoritate
57 | generibus gentes universae in civitatem sunt receptae, ut Sabinorum,
58 | noluissent, nec, si qui essent civitatem nostram beneficio populi
59 | definite potestatem Pompeio civitatem donandi dederat, sustulisset. '
60 | calles (reliqueras enim civitatem tuam) neque nostras potuisti
61 | ipso foedere Gaditanum in civitatem nostram recipi non liceret?
62 | aeterna pax sit. Quid id ad civitatem? Adiunctum illud etiam est,
63 | Pompeium de consili sententia civitatem huic dedisse, nullum populi
64 | gradibus ascensus etiam ad civitatem. [ETMLS:capitolo][41] Quod
65 | multatis virtute adipisci licet civitatem, Gaditanis autem officiis
66 | disciplinaque delerit, summa in eam civitatem huius rogatu studia et beneficia
67 | virtutis causa in nostram civitatem venire, tamen hoc ipso inferius
68 | atque amicissimam nobis civitatem, simul et vos non ignorantis,
69 | huius imperi possent in hanc civitatem venire, et contra oppugnatores
70 | causa destiterunt. Multi in civitatem recepti ex liberis foederatisque
71 | ingenio patefieri aditus ad civitatem potuit, manu et virtute
72 | est foederatis, viam ad civitatem populi iussu patere passi
73 | vetera; proxime dico ante civitatem Veliensibus datam de senatus
Pro Caecina
Caput
74 97 | vehementius contendissem civitatem adimi non posse, xviri prima
75 98 | vendidit, quo is iure amittit civitatem? Vt religione civitas solvatur
76 100 | subire vellent, non prius civitatem quam vitam amitterent; quia
77 100 | exsilium, hoc est in aliam civitatem. ~
78 101 | intellegerent nec ademptam cuiquam civitatem esse neque adimi posse.
79 102 | stultitia et impudentia qui huic civitatem ademptam esse dicat.
Pro Cluentio
Caput
80 3 | animadversionibus censoriis hanc civitatem ita contentam ut rebus iudicatis
Pro Flacco
Caput
81 24 | 52] Venio nunc ad eam civitatem in quam ego multa et magna
Pro Milone
Caput
82 3 | non posset, vi oppressam civitatem teneret. Quem si interficere
83 2 | bene moratam et liberam civitatem, in ea conquiescam.
Pro Murena
Caput
84 78 | quam secum eduxit se hanc civitatem oppressurum arbitraretur.
Pro Plancio
Caput
85 | si L. Brutus esset, qui civitatem dominatu regio liberavit?'
86 2 | cuius lege Q. Metellus in civitatem sit restitutus; reprehendis
Pro Rabirio
Caput
87 33 | pos>sit. Si immorta<lem> hanc civitate<m esse> voltis, si aeter<num
Pro Roscio Amerino
Caput
88 149 | nobiles restituerentur in civitatem qui hoc facerent quod facere
Pro Scauro
Caput
89 44 | populo Romano ac liberam civitatem?
Pro Sestio
Caput
90 50 | intellegit immortalem hanc civitatem futuram? ~
91 131b | laetitia illud dolerem, civitatem tam gratam tam miseram atque
92 141 | Miltiadi calamitas, qui illam civitatem paulo ante servarat, nec
Tusculanae
Liber, Caput
93 Tusc, I | admodum expetita in hanc civitatem e Graecia transtulerunt.
94 Tusc, I | permanavisse mihi videtur in hanc civitatem, idque cum coniectura probabile
95 Tusc, XX | servitute oppressam tenuit civitatem! Atqui de hoc homine a bonis
|