Brutus
Caput
1 84 | hominum, ut nolint eundem pluribus rebus excellere. nam ut
2 100 | sed nec eiusmodi est, ut a pluribus confusa videatur—unus enim
3 137 | hoc ipso Cotta et in aliis pluribus intellego me non ita disertos
4 205 | praestans omnique doctrina, pluribus et inlustrioribus litteris
5 207 | singulae defenderentur a pluribus, quo nihil est vitiosius. ~
6 209 | si uno tempore dicas pro pluribus, idcirco hanc consue tudinem
De divinatione
Liber, Par.
7 II, 139 | et munere. Sed haec alias pluribus; nunc ad institutam disputationem
8 II, 171 | 38 Quid? Cum pluribus deis immolatur, qui tandem
De finibus
Liber, Par.
9 I, | satisfacit, et quidem locis pluribus. sed quot homines, tot sententiae;
10 III, | erit enim notius quale sit pluribus notatum vocabulis idem declarantibus—,
11 III, | flagitiosum, foedum—ut hoc quoque pluribus nominibus insigne faciamus—,
12 III, | aliter non possum, idem pluribus verbis exponere. et tamen
13 III, | instituamus, ut placuit, pluribus verbis dicere, quod uno
14 III, | sine causa dicitur iis, qui pluribus naturalibus frui possint,
15 IV, 10 | illi tenuerunt, quodque ego pluribus verbis, illi brevius secundum
16 IV, 27 | Ut, inquit, in fidibus pluribus, nisi nulla earum <non>
17 V, 32 | principem [esse] conveniret, pluribus praeterea conscripsisset
De inventione
Liber, Caput
18 I, 17 | iuncta erit, utrum sit ex pluribus quaestionibus iuncta an
19 I, 17 | indicamus an non?" Coniuncta ex pluribus quaestionibus, in qua plura
20 I, 26 | parte dici. Longum est, quod pluribus verbis aut sententiis ultra
21 I, 45 | E n u m e r a t i o est, in qua pluribus rebus expositis et ceteris
22 II, 53 | Hoc sic breviter expositum pluribus verbis est et rationibus
23 II, 55 | subripuerit, erit utendum pluribus definitionibus; deinde simili
24 II, 63 | est aut quod defenditur, pluribus de causis rectum aut probabile
De legibus
Liber, Caput
25 I, 33 | locus]: <ut unus fiat ex pluribus.> ~
26 I, 51 | uitiis excellunt aut etiam pluribus, propter damna aut detrimenta
27 III, 181 | si consequi potuero. Nam pluribus verbis scripsit ad patrem
De officiis
Liber, Caput
28 I, 56 | amicitia, ut unus fiat ex pluribus. Magna etiam illa communitas
29 I, 147 | si quid reprehensum sit a pluribus, id corrigatur, iique et
30 II, 177 | perspicua sint illa, quae pluribus verbis a Panaetio commemorantur,
31 II, 183 | alterius et potestati de causis pluribus. Ducuntur enim aut benivolentia
32 II, 214 | liberales erunt, primum, quo pluribus profuerint, eo plures ad
33 II, 215 | pateat et possit prodesse pluribus. Non numquam tamen est largiendum
34 III, 370 | enim res est) alio loco pluribus; nunc ad propositum. ~
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
35 III, 7 | agimus non fuit dicendum pluribus; unum enim cum sit genus,
De oratore
Liber, Caput
36 I, IV | quam homines opinantur, et pluribus ex artibus studiisque conlectum. ~
37 I, XLIII | enim elata sunt primum a pluribus, deinde paucis verbis commutatis
38 II, LXXV | in aliquo iudice uno aut pluribus, ea tu in adversariis exprobrando
39 III, XLI | verbo translato, sed ex pluribus continuatis conectitur,
40 III, XLII | suo trepidat; aut cum ex pluribus intellegitur unum: nos sumus
41 III, XLIII | sed orationis, quae ex pluribus, ut eui, translationibus
42 III, LVI | possent. Haec ideo dico pluribus, quod genus hoc totum oratores,
De re publica
Liber
43 I | necesse esset. ~(12) Haec pluribus a me verbis dicta sunt ob
44 I | posset, nihil opus esset pluribus; si universi videre optimum
45 I | plusque fore dicant in pluribus consilii quam in uno, et
46 I | plures, si iustitia est in pluribus?' et Scipio: 'quoniam testibus
47 III | haec in unone sit an in pluribus? sed errore quodam fallimur
Laelius de amicitia
Caput
48 22 | non igni, ut aiunt, locis pluribus utimur quam amicitia. Neque
49 45 | unum sollicitum esse pro pluribus; satis superque esse sibi
50 45 | tamquam parturiat unus pro pluribus. ~
51 92 | unus quasi animus fiat ex pluribus, qui id fieri poterit, si
Orator
Caput
52 | Complectar brevi, disseram pluribus. Is est enim eloquens, qui
53 130 | loquar? Quibus eo sum usus pluribus quod, etiam si plures dicebamus,
54 212 | Insistit autem ambitus modis pluribus, e quibus unum est secuta
55 226 | numquam singulis, paulo alias pluribus, inter quae variis clausulis
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
56 V, 35 | 35] Quod etsi ita esse pluribus verbis disserendum est,
Philippicae
Oratio, Caput
57 II, 4 | nominaverunt (nec enim licebat a pluribus nominari), tu nec solvendo
58 II, 67 | potabatur, atque id locis pluribus; suggerabantur etiam saepe (
59 II, 104 | nullius autem salus curae pluribus fuit) de fortunis Varronis
60 VIII, 27 | tamen nos urget mandatis pluribus; remittit aliquantum et
61 XIII, 27 | Sed hoc ei commune cum pluribus sui simillimis; illud tamen
62 XIV, 28 | felicitate uno die locis pluribus res publica est conservata.~[
Pro Balbo
Caput
63 | dubia multo et plura et a pluribus peritissimis esse dicta
Pro Caecina
Caput
64 20 | abest. Ibi certior fit a pluribus homines permultos liberos
65 55 | intellegamus quae constet ex servis pluribus; quin unus homo familia
66 57 | aequitatis in uno servo et in pluribus, non alia ratio iuris in
67 62 | cum interdictum esset de pluribus, commissa res esset ab uno,
68 63 | haberent ad nocendum, non si pluribus quam si uno armato. Quibus
Pro Cluentio
Caput
69 2 | 53. Cum ego pluribus verbis in eo commoratus
70 1 | communem? Sed quid ego haec pluribus quasi de re obscura disputo,
71 3 | homines peritissimos dico, pluribus verbis docere non debeo;
72 | rebus de quibus iam dixerim pluribus egisse verbis, attendite
73 2 | crimen esset diluendum, haec pluribus verbis dicerem per quae
Pro Plancio
Caput
74 3 | amicitiam meam voluptati pluribus quam praesidio fuisse, meque
Pro Rabirio
Caput
75 7 | hoc violatos esse dixisti pluribus verbis tibi respondendum
Pro Rabirio Postumo
Caput
76 4 | publicorum; credidit populis; in pluribus provinciis eius versata
Pro Roscio Amerino
Caput
77 123 | quibus, si coepero dicere, pluribus verbis sit disserendum,
Pro Roscio Comoedo
Caput
78 18 | Ignotum hominem scilicet pluribus verbis commendo. Estne quisquam
79 37 | gravissimum argumentum, quod ego pluribus verbis amplecterer, si non
Topica
Caput
80 1 | quaedam, quae sunt ab illo pluribus libris explicata. Qua inscriptione
81 42 | enim similitudines quae ex pluribus collationibus perveniunt
82 42 | etiam procurator. Haec ex pluribus perveniens quo vult appellatur
83 69 | anteponantur, pauciora mala malis pluribus, diuturniora bona brevioribus,
84 70 | itemque quae iucundiora, quae pluribus probata, quae ab optimo
85 80 | aut in aliquo eorum aut in pluribus nec tamen in maximis. Itaque
86 80 | continentur, aut una aut pluribus aut nonnunquam omnibus. ~
Tusculanae
Liber, Caput
87 Tusc, XLVII | Herodoto auctore aliisque pluribus. primum Argiae sacerdotis
88 Tusc, 0 | dignitatem, quam decus. Hisce ego pluribus nominibus unam rem declarari
89 Tusc, 0 | quam maxime significem, pluribus. Volo autem dicere illud
90 Tusc, I | multis grata et probata, pluribus etiam suspecta et invisa?
91 Tusc, VIII | scripsit etiam Antiochus locis pluribus, virtutem ipsam per se beatam
92 Tusc, XXVII | Stoicorum, quibus usum me pluribus quam soleo intellego, recedamus,
93 Tusc, XXXVIII| ausus est dicere semper in pluribus bonis esse sapientem, quia
|