De finibus
Liber, Par.
1 I, | disputatione, quam ob rem voluptas expetenda, fugiendus dolor
2 I, | permulta dicantur, cur nec voluptas in bonis sit numeranda nec
3 I, | enim ipsam voluptatem, quia voluptas sit, aspernatur aut odit
4 I, | dolorem eum fugiat, quo voluptas nulla pariatur?
5 I, | facere possimus, omnis voluptas assumenda est, omnis dolor
6 I, | locus. nunc autem explicabo, voluptas ipsa quae qualisque sit,
7 I, | autem id, quo gaudemus, voluptas est, ut omne, quo offendimur,
8 I, | privatio recte nominata est voluptas. ut enim, cum cibo et potione
9 I, | voluptatem, ut postea variari voluptas distinguique possit, augeri
10 I, | Nihil sane. -- 'At, si voluptas esset bonum, desideraret.' --
11 I, | credo. -- 'Non est igitur voluptas bonum.' Hoc ne statuam quidem
12 I, | Epicurum. nam si ea sola voluptas esset, quae quasi titillaret
13 I, | voluptatis. sin autem summa voluptas est, ut Epicuro placet,
14 I, | secundum non recte, si voluptas esset bonum, fuisse desideraturam.
15 I, | derigatur ad voluptatem, voluptas autem est sola, quae nos
16 I, | autem et laetitiam nobis voluptas animi et molestiam dolor
17 I, | omittendis doloribus, etiamsi voluptas ea, quae sensum moveat,
18 I, | intellegi potest quanta voluptas sit non dolere.
19 I, | necessarius de amicitia, quam, si voluptas summum sit bonum, affirmatis
20 II, | audire vult, ita dixit: 'Voluptas mihi videtur esse summum
21 II, | velim definias quid sit voluptas, de quo omnis haec quaestio
22 II, | inquit, est, qui quid sit voluptas nesciat, aut qui, quo magis
23 II, | inquam, aut Epicurus quid sit voluptas aut omnes mortales, qui
24 II, | inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quis istud possit, inquit,
25 II, | habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in
26 II, | varii mores, varia fortuna, voluptas etiam varia dici solet,
27 II, | quaero—, num propterea idem voluptas est, quod, ut ita dicam,
28 II, | sit *don® Graece, Latine voluptas? utram tandem linguam nescio?
29 II, | quod Graece, quam declarat voluptas. huic verbo omnes, qui ubique
30 II, | sed hoc interest, quod voluptas dicitur etiam in animo—vitiosa
31 II, | 14] in eo autem voluptas omnium Latine loquentium
32 II, | nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. e
33 II, | perspexerit, vacuitas doloris et voluptas idem esse videatur. hoc
34 II, | loquebamur. summum a vobis bonum voluptas dicitur. aperiendum est
35 II, | aperiendum est igitur, quid sit voluptas; aliter enim explicari,
36 II, | praesertim, ut ais tu, summa voluptas nihil dolere? atqui reperiemus
37 II, | loquamur, si summum bonum voluptas est, rectissime non putat.
38 II, | ex quo efficitur, non ut voluptas ne sit voluptas, sed ut
39 II, | non ut voluptas ne sit voluptas, sed ut voluptas non sit
40 II, | ne sit voluptas, sed ut voluptas non sit summum bonum. Nec
41 II, | 26] Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini,
42 II, | dolendi status non vocatur voluptas. 'Non laboro', inquit, '
43 II, | dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate
44 II, | ita fit? 'Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris
45 II, | tamen dicitis, nulla turpis voluptas erit, quae praetermittenda
46 II, | voluptatem natura expeti, quod ea voluptas, quae in motu sit, et parvos
47 II, | in his primis naturalibus voluptas insit necne, magna quaestio
48 II, | bonorum, Aristippo simplex voluptas, Stoicis consentire naturae,
49 II, | convenirent, ut Aristippo voluptas, Hieronymo doloris vacuitas,
50 II, | virtuti tradat constringendam voluptas, sed dies me deficiet, et,
51 II, | exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. erat
52 II, | possunt esse, intellegimus, voluptas, quae passeribus omnibus
53 II, | fateare me non modo quid sit voluptas scire—est enim iucundus
54 II, | appellas. sit sane ista voluptas. ~
55 II, | praeclara non habet ullum voluptas locum, non modo illa, quam
56 II, | aestimaretis. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis
57 II, | me nihilo, si potest; sit voluptas non minor in nasturcio illo,
58 II, | societate. corporis autem voluptas si etiam praeterita delectat,
59 II, | permanere? effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque
60 II, | ego ipse gaudeat? [animo voluptas oritur propter voluptatem
61 II, | corporis, et maior est animi voluptas quam corporis. ita fit,
62 III, | reperire volumus, quoniam et voluptas ab eo remota est, et eadem
63 III, | probant, quod ante, quam voluptas aut dolor attigerit, salutaria
64 III, | autem non potest, itaque, si voluptas aut si bona valitudo sit
65 IV, 5 | quaedam e cognoscendis rebus voluptas,in qua una confectis rebus
66 IV, 11 | ut expleat summam. Una voluptas e multis obscuratur in illa
67 V, 36 | esse potuerunt. Nam aut voluptas adiungi potest ad honestatem,
68 V, 44 | differatur. Utrum enim sit voluptas in iis rebus, quas primas
69 V, 44 | non explet bona naturae voluptas, iure praetermissa est;
70 V, 44 | prima naturae, ad ea si voluptas accesserit, unum aliquod
De officiis
Liber, Caput
71 III, 257 | discendi labor est potius quam voluptas, tantum fac ut efficias
72 III, 275 | iustitia, liberalitas quam voluptas, quam vita, quam divitiae;
73 III, 371 | speciem utilitatis etiam voluptas habere dicetur, nulla potest
De oratore
Liber, Caput
74 III, XXI | adferre potest, quam ob rem voluptas sit summum bonum, quod ego
75 III, LVIII | contundam et comprimam. Aliud voluptas, effusum, lene, tenerum,
De partitione oratoria
Caput
76 90 | proponitur. Atque etiam voluptas, quae maxime est inimica
77 112 | praemium: aut si facinoris voluptas maior quam damnationis dolor.
Cato Maior de senectute
Caput
78 4 | Impedit enim consilium voluptas, rationi inimica est, mentis,
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
79 I, 12 | sint, num quis existat, cui voluptas, cui divitiae, cui denique
80 I, 15 | praedicatione ecfert? Atqui si voluptas, quae plurimorum patrociniis
Pro Archia
Caput
81 13 | otium meum abstraxerit, aut voluptas avocarit, aut denique somnus
Pro Marcello
Caput
82 1 | extremum? quod cum venit, omnis voluptas praeterita pro nihilo est
Tusculanae
Liber, Caput
83 Tusc, X | inmoderata laetitia, quae est voluptas animi elata et gestiens.
84 Tusc, XI | opinione boni; quarum altera, voluptas gestiens, id est praeter
85 Tusc, XI | 25]—ergo haec duo genera, voluptas gestiens et libido, bonorum
86 Tusc, XVIII | quamquam id non vocatur voluptas, sed non necesse est nunc
87 Tusc, IX | describunt, ut malevolentia sit voluptas ex malo alterius sine emolumento
88 Tusc, IX | emolumento suo, delectatio voluptas suavitate auditus animum
89 Tusc, IX | voluptates, Iactatio est voluptas gestiens et se efferens
90 Tusc, XXIX | id sit summum bonum, sive voluptas sive horum utrumque coniunctum
91 Tusc, XXXIII | voluptatem ipsam per se, quia voluptas sit, semper optandam <et>
92 Tusc, XXXVIII| an vobis nulla videtur voluptas esse nocturna?' Appium quidem
|