bold = Main text
grey = Comment text
Brutus
Caput
1 306 | atque huic anno proxumus Sulla consule et Pompeio fuit.
2 312 | dedimus operam; dictatore enim Sulla legatus ad senatum de Rhodiorum
3 328 | in eodem cursu fuimus a Sulla dictatore ad eosdem fere
Commentariolum petitionis
Caput
4 II | Tanusiorum capita demetebant, Sulla unum Catilinam praefecerat);
De divinatione
Liber, Par.
5 I, 72 | exercitum educeret; id cum Sulla fecisset, tum ante oppidum
De finibus
Liber, Par.
6 III, | is enim est dictator—quam Sulla, qui trium pestiferorum
De haruspicum responso
Caput
7 54 | nobilissimus et fortissimus, L. Sulla; horum uterque ita cecidit
8 54 | adversa mortem. Idem iterum Sulla superavit; tum sine dubio
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
9 8 | reportarent. Triumphavit L. Sulla, triumphavit L. Murena de
10 8 | Italiam res publica, Murenam Sulla revocavit. ~
11 30 | quam ille ipse victor L. Sulla huius virtute et subsidio
De lege agraria
Oratio, Caput
12 II, 38| populi Romani factum sit L. Sulla Q. Pompeio consulibus aut
13 II, 56| 56] L. Sulla cum bona indemnatorum civium
14 II, 56| tempore, non, ut antea, ab Sulla et Pompeio consulibus. Cognitio
15 II, 81| plurimum cogitaverunt, nec L. Sulla qui omnia sine ulla religione
16 III, 3| si doceo agris eis qui a Sulla sunt dati sic diligenter
17 III, 5| quam L. Flaccus interrex de Sulla tulit, ut omnia quaecumque
18 III, 8| Corneliae leges non sanciunt, Sulla ipse non postulat. Si isti
19 III, 9| mancipio fundum accepi; si a Sulla mihi datus esset, Rulli
20 III, 10| illa solum sanciret quae a Sulla essent data, tacerem, modo
21 III, 10| instituit et repentinus Sulla nobis exoritur.
22 III, 12| hos, inquam, agros quos Sulla nemini dedit Rullus non
23 III, 13| cum plus appetat quam ipse Sulla, quibus rebus resisto, Sullanas
De officiis
Liber, Caput
24 II, 190| meminerint et sperabunt, quam P. Sulla cum vibrasset dictatore
25 III, 338| sententia, quas civitates L. Sulla pecunia accepta ex senatus
In Catilinam
Oratio, Caput
26 II, 20| homines ex iis coloniis, quas Sulla constituit; quas ego universas
27 II, 20| ut, si salvi esse velint, Sulla sit iis ab inferis excitandus;
28 III, 15| colonis, quos Faesulas L. Sulla deduxit, in Q. Annium Chilonem,
29 III, 24| meministis atque vidistis. L. Sulla P. Sulpicium oppressit [
30 III, 24| victoriae crudelitatem postea Sulla; ne dici quidem opus est,
Philippicae
Oratio, Caput
31 V, 44| exercitum. Illius opibus Sulla regnavit, huius praesidio
32 VIII, 7| publicae causa faciebat. Sulla cum Sulpicio de iure legum,
33 VIII, 7| iure legum, quas per vim Sulla latas esse dicebat, Cinna
34 VIII, 7| rursus cum Mario et Carbone Sulla, ne dominarentur indigni,
35 XI, 1| iracundia perseverans, L. Sulla vehemens; neque ullius horum
36 XI, 33| suarum. Quae de illo viro Sulla, quae Murena, quae Servilius,
37 XII, 27| reciperentur, petebant. Sulla cum Scipione inter Cales
38 XIII, 1| exterminandum puto. Itaque, sive Sulla sive Marius sive uterque
39 XIII, 1| Octavius sive Cinna sive iterum Sulla sive alter Marius et Carbo
40 XIII, 2| servitutis. Pacem cum Scipione Sulla sive faciebat sive simulabat,
41 XIV, 23| 23] Civile bellum consul Sulla gessit, legionibus in urbem
42 XIV, 23| victoriam imperator ultus est Sulla; nulla supplicatio decreta
Pro Archia
Caput
43 27 | donaretur perficere non potuit. Sulla cum Hispanos donaret et
Pro Balbo
Caput
44 | Massiliensem Aristonem <L.> Sulla? Quid? quoniam de Gaditanis
45 | Cn. Pompeius pater, si L. Sulla, si P. Crassus, si C. Marius,
Pro Caecina
Caput
46 95 | sententia responderat. ~At enim Sulla legem tulit. Vt nihil de
47 97 | contra dicente Cotta et Sulla vivo iudicatum est. Iam
48 101 | cum eos scire volui quibus Sulla voluit iniuriam facere,
49 102 | non debetis; deinde quod Sulla ipse ita tulit de civitate
Pro Cluentio
Caput
50 | princeps. Is cum esset mortuus Sulla et Pompeio consulibus, reliquit
51 3 | fecerant, sustulit: se a Sulla et tres praeterea factos
52 3 | vero tempus cum tempore? Sulla maximis opibus, cognatis,
53 2 | plebem tulit. Postea L. Sulla, homo a populi causa remotissimus,
Pro Murena
Caput
54 32 | nimirum antepones. Quem L. Sulla maximo et fortis simo exercitu,
Pro Quinctio
Caput
55 XXIV | Emisti bona Sex. Alfeni L. Sulla dictatore vendente; socium
Pro Roscio Amerino
Caput
56 6 | fortissimo et clarissimo L. Sulla, quem honoris causa nomino,
57 21 | iudices, imprudente L. Sulla facta esse certo scio.
58 25 | ante dixi, imprudente L. Sulla scelera haec et flagitia
59 110 | est quo minus de his rebus Sulla doceatur, ceterorum legatorum
60 130 | improbante, partim imprudente L. Sulla commisisse.
61 146 | quam in eis rebus quas L. Sulla gessit. Quod si tibi causa
Pro Sulla
Caput
62 | Pro Sulla~
63 1 | Maxime vellem, iudices, ut P. Sulla et antea dignitatis suae
64 3 | Nam, si est initum a P. Sulla consilium inflammandae huius
65 14 | cognovi; nullus umquam de Sulla nuntius ad me, nullum indicium,
66 14 | is se nihil audisse de P. Sulla, nihil suspicatum esse diceret.
67 15 | lapidatione atque concursu; Sulla, si sibi suus pudor ac dignitas
68 16 | facinus admisit? cum interim Sulla cum isdem illis non modo
69 36 | quaesisse de Cassio quid Sulla sentiret. Videte diligentiam
70 38 | similitudinem sibi aliquid de Sulla esse quaerendum, Cassio,
71 38 | tamen quid respondit de Sulla Cassius? Se nescire certum. '
72 39 | celatum esse Cassium de Sulla uno; nam de ceteris certe
73 39 | qui de omnibus scierit de Sulla se scire negarit, eandem
74 49 | contentio. Tum adflicto P. Sulla consulatus vobis pariebatur,
75 53 | instruerentur, pararentur, ubi fuit Sulla, Corneli? num Romae? Immo
76 55 | quas ille precibus a P. Sulla petit ut emat gladiatores
77 56 | Tum autem, illo profecto, Sulla procurante eius rem et gerente
78 60 | obiecit Pompeianos esse a Sulla impulsos ut ad istam coniurationem
79 60 | re a ceterorum sententiis Sulla dissenserit; postremo coloni
80 60 | intellegunt, non Pompeianos a Sulla magis quam sese esse defensos. ~
81 63 | in ea re per L. Caecilium Sulla accusatur in qua re est
82 63 | rescindere, ut restitueretur Sulla.' Recte reprehendis; status
83 66 | seditionesque adferebant. Itaque P. Sulla hoc importunissimo cum honoris
84 67 | audacter ipsos per sese sine P. Sulla facere potuisse. ~
85 72 | turbulentaque victoria quis P. Sulla mitior, quis misericordior
86 72 | multorum hic vitam est a L. Sulla deprecatus! quam multi sunt
87 73 | eripuit hora. Accepit P. Sulla, iudices, volnus vehemens
88 85 | nullius litteris de P. Sulla rem ullam ad me esse delatam. ~
89 88 | Nihil video esse in hoc P. Sulla, iudices, odio dignum, misericordia
90 89 | homo fuit in civitate P. Sulla ut nemo ei se neque honore
91 91 | consul omnibus centuriis P. Sulla renuntiatus est, o falsam
|