Brutus
Caput
1 4 | necesse, doleamus, illius vero mortis opportunitatem benevolentia
2 42 | concede tamen ut huic generi mortis potius adsentiar. At ille
3 277 | capitis sui, cum indicia mortis se comperisse manifesto
De fato
Caput
4 34 | cuius est causa, ut vulnus mortis, cruditas morbi, ignis ardoris.
De finibus
Liber, Par.
5 I, | molestia liberemus. ut enim mortis metu omnis quietae vitae
6 I, | superstitione, liberamur mortis metu, non conturbamur ignoratione
7 I, | fortitudo sumitur contra mortis timorem et constantia contra
8 II, | liberarent eos deorum et mortis et doloris metu docerentque
9 II, | praetermissurum credam aut mortis aut doloris metu. non quaeritur
10 III, | sit, ut causam afferant mortis voluntariae, perspicuum
11 IV, 5 | Epicuro videtur, ut pellatur mortis et religionis metus, sed
12 V, 39 | Nec vero dico eorum metum mortis, qui, quia privari se vitae
13 V, 39 | astútia', iniecto terrore mortis 'horrescunt'. ~
14 V, 39 | angantur adpropinquatione mortis confecti homines senectute
15 V, 48 | dari, idque si accidat, mortis instar putemus. ~
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
16 31 | navigavit qui non se aut mortis aut servitutis periculo
De legibus
Liber, Caput
17 I, 60 | dedecoris oppresserit, omnemque mortis dolorisque timorem effugerit,
De officiis
Liber, Caput
18 II, 230 | usos aut clientes appellari mortis instar putant. ~
19 III, 365 | cepisset, aut qui periculo mortis diffugissent, sed qui relicti
20 III, 369 | tradunt rationem neglegendae mortis, perpetiendi doloris. Etiam
De oratore
Liber, Caput
21 III, III | Crasse, cum vitae flore tum mortis opportunitate divino consilio
22 III, III | te fortuna ab atrocitate mortis vindicasset, eadem esse
De partitione oratoria
Caput
23 50 | dolendi aut metu supplicii ac mortis vim tormentorum pertulerint,
24 82 | animadvertendum aut in ipso genere mortis aut in eis rebus quae post
De re publica
Liber
25 I | turpisque ab his formido mortis fortibus viris opponitur,
26 VI | eram perterritus non tam mortis metu quam insidiarum a meis,
Cato Maior de senectute
Caput
27 | videtur, adpropinquatio mortis, quae certe a senectute
28 1 | pluris quam nostra casus mortis habet; facilius in morbos
29 5 | satietas vitae tempus maturum mortis adfert. ~
In Catilinam
Oratio, Caput
30 IV, 2 | sella curulis] umquam vacua mortis periculo atque insidiis
31 IV, 7 | alteram C. Caesaris, qui mortis poenam removet, ceterorum
Laelius de amicitia
Caput
32 12 | abstulit; quo de genere mortis difficile dictu est; quid
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
33 II, 17 | quem eris nanctus, istis mortis aut exilii minis. Mihi vero
Philippicae
Oratio, Caput
34 I, 28 | veniendi morbi causa quam mortis'.~
35 III, 23 | sentientem senatu vi et minis mortis expellere, Ti.Cannutium,
36 IV, 13 | proposuit, crudelitatem mortis et dedecus virtus propulsare
37 VIII, 29 | potest. Turpis autem fuga mortis omni est morte peior.~
38 IX, 2 | vitae periculum sine ullo mortis metu profecti sunt, Ser.
39 IX, 3 | maiores nostros, ut causam mortis censuerint, non genus esse
40 IX, 3 | Etenim cui legatio ipsa causa mortis fuisset, eius monumentum
41 IX, 7 | mortem attulit, qui causa mortis fuit. Quocirca etiam ad
42 IX, 11 | maiora. Haec enim statua mortis honestae testis erit, illa
43 XI, 16 | impotens, gladiatorio generi mortis addictus. Quam ob rem, quoniam
44 XIV, 34 | impenderent hominibus genera mortis, id genus, quod esset pulcherrimum
Post reditum in senatu
Caput
45 7 | magistratus partim metu mortis, partim desperatione rei
46 33 | ultores esse praesentis, meae mortis poenas iudicio et posteritati
47 37 | sibi domicilium et vitae et mortis deposcere, tamen numquam
Pro Archia
Caput
48 15 | corporis, omnia pericula mortis atque exsili parvi esse
Pro Caecina
Caput
49 24 | coegi, armavi, terrore mortis ac periculo capitis ne accederes
50 31 | telis, in praesenti metu mortis perspicuoque periculo caedis
51 33 | viris, terrore periculoque mortis reppulerit, fugarit, averterit,
52 41 | minae, pericula terroresque mortis, ibi vim non fuisse? 'Nemo,'
53 42 | multo maior ea quae periculo mortis iniecto formidine animum
54 83 | esse factam cui periculum mortis sit iniectum.
Pro Cluentio
Caput
55 4 | Cluentius, nullum periculum mortis adiit, nihil mali timuit,
56 3 | ceteri proscriptionis et mortis metu tenebantur. His rebus
57 1 | iam exhausto illo poculo mortis, cum et de suo et de uxoris
58 1 | metum deliquerat, amplior ei mortis ut supplicii metus est a
59 3 | paucis diebus esse mortuus. Mortis ratio, iudices, eius modi
60 3 | cotidie superioris viri mortis indicia et spolia fortunarum
61 | nisi ut huius ex mediis mortis insidiis vita ad luctum
Pro Flacco
Caput
62 14 | quentia conventuque vestro, mortis illius invidiam in L. Flaccum
Pro Fonteio
Caput
63 51 | enim vitae socia virtus, mortis comes gloria fuisset; nunc
Pro Milone
Caput
64 1 | publicam fecisset. Eius igitur mortis sedetis ultores, cuius vitam
Pro Plancio
Caput
65 1 | est turpis, certe multo mortis cupiditas mea turpior fuisset
66 1 | insidiarum periculum ullum neque mortis fuisse. cuius ego temporis
Pro Rabirio
Caput
67 24 | bonis, aut lateret. Latere mortis erat instar turpissimae,
68 27 | hanc labem ignominiamque mortis etiam C. Mari nomen? C.
69 30 | ornabimus, iustiorem nobis mortis condicionem relinquemus.
70 37 | pro patria nu<llum> umquam mor<tis pe>riculum fugit <in> patria
Pro Rabirio Postumo
Caput
71 2 | vitae et in ipso genere mortis imitatus est P. Decium filius.
Pro Roscio Amerino
Caput
72 78 | iniquius proferri potest: mortis paternae de servis paternis
Pro Scauro
Caput
73 5 | naturae. Aliam quidem causam mortis voluntariae nullam profecto
Pro Sestio
Caput
74 79 | se mortem nisi opinione mortis depulit. quem cum iacentem
75 82 | si paulo longior opinio mortis Sesti fuisset, Gracchum
76 83 | P. Sestio aut acerbitate mortis aut animo in rem publicam
Timaeus
Caput
77 <LIV2 | dissolvemini, neque vos ulla mortis fata perement nec fraus
Tusculanae
Liber, Caput
78 Tusc, XI | non disserantur, liberari mortis metu possumus, id agamus;
79 Tusc, XXI | didicerunt se, cum tempus mortis venisset, totos esse perituros.
80 Tusc, XXX | ut ait idem, commentatio mortis est. ~
81 Tusc, XXXVII | animi constracto ex metu mortis. Qui enim satis viderit,
82 Tusc, XXXVIII| quidem? habes somnum imaginem mortis eamque cotidie induis: et
83 Tusc, XLVIII | acripsit etima laudationem mortis, quae constat ex enumeratione
84 Tusc, XLIX | labores, tum incideret in mortis malum sempiternum: portum
85 Tusc, 0 | Tusculano, magna videbatur mortis effecta contemptio, quae
86 Tusc, 0 | pestes excipio anxias~Amore mortis terminum anquirens mali,~
87 Tusc, 0 | munera duo sunt maxima, mortis dolorisque contemptio. Utendum
88 Tusc, 0 | vulnerum metum nobilitas mortis et gloria. Nam tam ingemuisse
89 Tusc, II | largita nobis es et terrorem mortis sustulisti? Ac philosophia
90 Tusc, XXI | quorum cum alterum vadem mortis accepisset, alter, ut vadem
91 Tusc, XXI | praesto fuisset ad horam mortis destinatam, 'Utinam ego'
|