Academica
Liber, Caput
1 I, 5 | una res optuna. ergo haec animorum; ~vitae autem (id enim erat
Brutus
Caput
2 199 | intellegi solet, sic ex animorum motu cernitur quid tractandis
De divinatione
Liber, Par.
3 I, 64 | plenus aer sit immortalium animorum, in quibus tamquam insignitae
4 I, 110 | est cognatione divinorum animorum animos humanos commoveri.
5 II, 272 | auctoritate nihil diceret. Animorum est ea vis eaque natura,
De fato
Caput
6 25 | ita feratur. Similiter ad animorum motus voluntarios non est
7 39 | viderentur sine ullo fato esse animorum motus voluntarii, Chrysippus
De finibus
Liber, Par.
8 III, | Nec vero perturbationes animorum, quae vitam insipientium
9 III, | 65] ex hac animorum affectione testamenta commendationesque
10 IV, 14 | perfectos putamus, aciem animorum nostrorum virtutis splendore
11 V, 41 | quarum est excellens in animorum laude praestantia. Prioris
12 V, 42 | ut in suibus, sed etiam animorum aliqua ex parte motus quosdam
De inventione
Liber, Caput
13 I, 27 | confecta ex rerum varietate, animorum dissimilitudine, gravitate,
De lege agraria
Oratio, Caput
14 I, 24 | atque hac perturbatione animorum atque rerum cum populo Romano
15 II, 14 | potestatum dissimilitudo, sed animorum disiunctio dissensionem
16 II, 22 | liberi populi, vix vestrorum animorum ac magnificentiae. Quis
De legibus
Liber, Caput
17 I, 24 | satum diuino auctum sit animorum munere, cumque alia quibus
18 I, 29 | ua<r>i<e>tas non inbecillitatem animorum torqueret et flecteret,
19 II, 131 | eadem illa de inmortalitate animorum et reliqua post mortem tranquillitate
De officiis
Liber, Caput
20 I, 73 | sine causa maiores motus animorum concitantur maioraque studia
21 I, 101 | 101] Duplex est enim vis animorum atque natura; una pars in
22 I, 132 | 132] Motus autem animorum duplices sunt; alteri cogitationis,
23 II, 176 | quas res et mansuetudo animorum consecuta et verecundia
De oratore
Liber, Caput
24 I, V | constructione verborum, et omnes animorum motus, quos hominum generi
25 I, XIV | possit oratio ad sensus animorum atque motus vel inflammandos
26 I, LI | satis est ea de motibus animorum et scire et dicere quae
27 I, LI | doloris? Quis, cum ceteros animorum motus aut iudicibus aut
28 II, XLIV | ut aliquam permotionem animorum sua sponte ipsi adferant
29 II, XLVI | dicunt - sine inflammatione animorum exsistere posse et sine
30 II, LXXVII| atque agas, permovendorum animorum causa saepe utile est;
31 II, LXXVII| locis uti liceat, quibus animorum impetus eorum, qui audiant,
32 II, LXXIX | locis trahemus, qui ad motus animorum conficiendos inerunt in
33 II, LXXXII| orationis admovenda est ad animorum motus non numquam aut cohortatione
34 III, XXX | est silva subiecta, aut in animorum aliqua permotione aut gignenda
35 III, XLV | omnem aurium voluptatem et animorum motum mutatur et vertitur.
36 III, L | intelleguntur, varianda sunt, ne aut animorum iudiciis repudientur aut
37 III, LIX | coniectu, tum hilaritate motus animorum significemus apte cum genere
38 III, LIX | caudam, auris, ad motus animorum declarandos dedit, qua re
De partitione oratoria
Caput
39 9 | illa etiam quae ad motus animorum pertinent. C.F. Quomodo
40 32 | inopinatos, interpositos motus animorum, colloquia personarum, dolores,
41 53 | quaedam affirmatio quae motu animorum conciliet in dicendo fidem.
42 79 | atque latior et ad motus animorum vulgique sensus accommodatior.
43 112 | etiam ad causam facti motus animorum, si ira recens, si odium
44 122 | saepe erunt accusatori motus animorum incitandi, reo mitigandi.
Cato Maior de senectute
Caput
45 2 | sentio, cum tanta celeritas animorum sit, tanta memoria praeteritorum
46 3 | diem, cum in illud divinum animorum concilium coetumque proficiscar
Laelius de amicitia
Caput
47 14 | extremum fere de immortalitate animorum, quae se in quiete per visum
48 14 | veriora, ut idem interitus sit animorum et corporum nec ullus sensus
Orator
Caput
49 15 | orationis modis quaeque animorum partes pellerentur; quod
50 27 | notare idque restinctis iam animorum incendiis inridere. Itaque
51 55 | mutationes totidem sunt quot animorum, qui maxime voce commoventur.
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
52 III, 25 | modum figere non possumus, animorum modum tenere possumus.
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
53 6 | in studiis vestris tanta animorum declarata est voluntas,
Pro Archia
Caput
54 19 | conciliarat a nobis omnibus: nos animorum incredibilis motus celeritatemque
55 33 | statuas et imagines, non animorum simulacra sed corporum,
Pro Balbo
Caput
56 | opinione tacita vestrorum animorum, sed perspicua admiratione
Pro Flacco
Caput
57 1 | enim ratio ac magnitudo animorum in maioribus nostris fuit
58 46 | finitimis undique, qui dolor animorum, quae querela! Condemnatus
Pro Marcello
Caput
59 1 | tanto civili bello, tanto animorum ardore et armorum, quin
Pro Sestio
Caput
60 77b | vidit? qua ex concitatione animorum? nam ex pertinacia aut constantia
61 115 | iudices, vester iste in me animorum oculorumque coniectus ut
Timaeus
Caput
62 <LIV2 | parem numerum distribuit animorum et singulos adiunxit ad
Tusculanae
Liber, Caput
63 Tusc, XI | potest nisi hac quaestione animorum explicata, nunc, si videtur,
64 Tusc, XI | mecum ipse de inmortalitate animorum coepi cogitare, adsensio
65 Tusc, XIV | naturam ipsam de inmortalitate animorum tacitam iudicare, quod omnibus
66 Tusc, XVII | Pythagorea omnia primumque de animorum aeternitate, non solum sensisse
67 Tusc, XXII | quicquam cur incredibilis is animorum videatur aeternitas, nisi
68 Tusc, XXVI | primum, haec et deorum est et animorum. Hanc nos sententiam secuti
69 Tusc, XXVII | 66 'Animorum nulla in terris origo inveniri
70 Tusc, XXX | vias duplicesque cursus animorum e corpore excedentium: nam
71 Tusc, XXXI | minus tardabitur cursus animorum. nam qui in compedibus corporis
72 Tusc, XXXII | sententiam de inmortalitate animorum non probat. volt enim, quod
73 Tusc, XXXIII| ignorantis, cum de aeternitate animorum dicatur, de mente dici,
74 Tusc, XLIII | cum enim de inmortalitate animorum disputavisset et iam moriendi
75 Tusc, 0 | Ex hoc cursu atque impetu animorum ad aeram laudem atque honestatem
76 Tusc, II | corpora curari possint, animorum medicina nulla sit? ~
77 Tusc, IV | insaniunt). Sanitatem enim animorum positam in tranquillitate
78 Tusc, XXXI | tempus est non minus in animorum morbis quam in corporum;
79 Tusc, XIV | XIV. Illud animorum corporumque dissimile, quod
80 Tusc, XIV | culpa accidere possunt, animorum non item, quorum omnes morbi
81 Tusc, XIV | Aegrotationes autem morbique animorum difficilius evelli posse
82 Tusc, XV | paulo ante diximus, turbidi animorum concitatique motus, aversi
83 Tusc, XXI | rhetorum pompa: 'ardores animorum cotesque virtutum.' An vero
84 Tusc, XXVII | philosophia remedia morbis animorum adhibeantur. Est enim quaedam
85 Tusc, XXVII | adhibentur extrinsecus, animorum salus inclusa in is ipsis
86 Tusc, XXVIII| convenire oportet commotiones animorum a recta ratione aversas
87 Tusc, VI | turbulenti iactationesque animorum incitatae et impetu inconsiderato
88 Tusc, XXIII | unus suavissimus pastus animorum, alterius in caede et iniuriis
|