Academica
Liber, Caput
1 I, 4 | quidem' inquit, 'sum enim admodum infirmus. sed videamus idemne
2 II | nihil superum aut obscure admodum cernimus ~* * * ~quibus
Brutus
Caput
3 35 | perfectum et quoi nihil admodum desit Demosthenem facile
4 64 | hac ipsa eius subtilitate admodum gaudeant. ~
5 101 | conlegium non erat, non admodum diligebat, praesertim cum
6 115 | ut orator, quamquam erat admodum adulescens —, et Q. Mucius
7 140 | laude caruit—neque tamen est admodum inquinate locutus —, sed
8 159 | eloquentissimum hominem admodum adulescens; summam ingeni
9 210 | domestico. nam litterarum admodum nihil sciebat; sed magni
10 216 | Sicinius homo impurus sed admodum ridiculus—neque aliud in
11 228 | inlustratum. nam Q. Hortensi admodum adulescentis ingenium ut
12 239 | dicendo, in existimando admodum prudens, toto genere perurbanus.
13 265 | et integritas. me quidem admodum delectabat etiam Triari
14 266 | commotus—utrumque enim eorum admodum dilexerat —: ne ego, inquit,
15 294 | formam quandam ingeni, sed admodum impolitam et plane rudem—,
16 301 | 301] Hortensius igitur cum admodum adulescens orsus esset in
Commentariolum petitionis
Caput
17 IV | suspicor tibi, nisi si qui admodum te amant, invidere. Etiam
De divinatione
Liber, Par.
18 I, 53 | erat urbs in Thessalia tum admodum nobilis, ab Alexandro autem
19 I, 57 | Alterum ita traditum clarum admodum somnium: cum duo quidam
20 I | suam Tertiam, quae tum erat admodum parva, osculans animadvertit
21 II | Vetus autem illud Catonis admodum scitum est, qui mirari se
22 II, 186 | dieta Pompeio! Etenim ille admodum extis et ostentis movebatur.
23 II, 209 | fere avibus utuntur, nos admodum paucis; alia illis sinistra
24 II | XXXVII Nam illud admodum ridiculum, quod negas Deiotarum
De fato
Caput
25 Fr | Scipioni acupenser, qui admodum raro capitur, sed est piscis,
De finibus
Liber, Par.
26 I, | quibusdam, et iis quidem non admodum indoctis, totum hoc displicet
27 I, | asperner, si non habeat, non admodum flagitem. re mihi non aeque
28 II, | autem arbitror, quamquam admodum delectatus sum eius oratione
29 II, | inter nos nuper notitia admodum est', qui nec laetetur nec
30 IV, 1 | contra Stoicos, non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior;
31 IV, 5 | Cum autem quarerentur res admodum difficilis, num quinta quaedam
32 IV, 11 | obscuretur aut intereat, quia sit admodum parvum, sed quid tale sit,
33 V, 33 | vita liber, in quo multum admodum fortunae datur. Quod si
De legibus
Liber, Caput
34 I, 21 | quod uirorum bonorum est) admodum irasci, nec uero ferent,
35 II, 68 | Atticus: Equidem me cognosse admodum gaudeo. Sed illud tamen
36 II, 80 | Habeo vero frater, et in hoc admodum delector quod in aliis rebus
37 II, 125 | accommodari, maiorumque sapientia admodum delector. Sed requiro ut
38 III, 158 | transiri alio possit, dici 'admodum' aut 'prorsus ita est.' ~
39 III, 164 | potest: pauci enim atque admodum pauci honore et gloria amplificati
De officiis
Liber, Caput
40 I, 11 | est se accommodat, paulum admodum sentiens praeteritum aut
41 I, 110 | 110] Admodum autem tenenda sunt sua cuique,
42 I, 150 | nihil enim proficiant, nisi admodum mentiantur; nec vero est
43 I, 151 | vanitate inpertiens, non est admodum vituperanda; atque etiam
44 II, 186 | legimus, cum uxorem Theben admodum diligeret, tamen ad eam
45 II, 208 | quidem Crassus, cum esset admodum adulescens, non aliunde
De oratore
Liber, Caput
46 II, II | adulescens, alter nihil admodum scripti reliquisset, deberi
47 II, LXII | genus est in imitatione admodum ridiculum, sed nobis furtim
48 II, LXIX | suum, hominem nobilem, sed admodum stultum, "quaeso," inquit "
49 III, XIII | aeque quid dicant, nisi admodum attendi, intellego; ita
De partitione oratoria
Caput
50 69 | 69] C.P. Admodum; et earum quidem forma duplex
De re publica
Liber
51 I | fuisse cognoveram. memini me admodum adulescentulo, cum pater
52 I | Philus et Manilius et Mummius admodum adproba<vissent> ~(*****) ~
53 II | docendi, et orationi vita admodum congruens. (2) is dicere
54 II | itaque Tarquinius, qui admodum parvos tum haberet liberos,
55 III | significabant ab eo se esse admodum delectatos, tamen praeter
Cato Maior de senectute
Caput
56 1 | Quamquam eum colere coepi non admodum grandem natu, sed tamen
57 1 | Cethego, cum quidem ille admodum senex suasor legis Cinciae
58 4 | quem moriens habuit, cum admodum senex esset, negat se umquam
59 1 | aequalibus solum, qui pauci admodum restant, sed cum vestra
Laelius de amicitia
Caput
60 2 | et ego essem una et pauci admodum familiares, in eum sermonem
61 16 | rem utrique nostrum gratum admodum feceris. ~
62 49 | dicam, redamare possit, non admodum delectari? Nihil est enim
63 76 | discindendae, nisi quaedam admodum intolerabilis iniuria exarserit,
64 99 | nemo non videt, nisi qui admodum est excors; callidus ille
65 101 | Tuberonis; equidem etiam admodum adulescentis P. Rutili,
Orator
Caput
66 1 | praeclara cupienti, durum admodum mihi videbatur, et suscipere
67 109 | et tragoedum in comoediis admodum placere vidimus: ego non
68 176 | Macedonem scripsit, cum iam admodum esset senex; in quo dicit
Philippicae
Oratio, Caput
69 III, 36 | multitudinem bene sentientium admodum pauci; quorum opprimendorum
70 V, 47 | maiores nostri veteres illi admodum antiqui leges annales non
71 V, 48 | Africanus, T. Flamininus admodum adulescentes consules facti
72 XIV, 27 | fudit, occidit, ut cum admodum paucis nocte tectus, metu
Pro Caecina
Caput
73 65 | causa solum audio, tamen admodum mirabar abs te quam ob rem
Pro Caelio
Caput
74 47 | dedidisset, consularem hominem admodum adulescens in iudicium vocavisset?
Pro Murena
Caput
75 38 | valde contemnere; quae huic admodum profuerunt. Nam quid ego
Pro Rabirio
Caput
76 21 | meruisti, cum hic Q. Catulus, admodum tum adulescens, cum hic
Timaeus
Caput
77 <LIV2 | ignorantes homines praeter admodum paucos neque nomen appellant
Topica
Caput
78 3 | ipsis philosophis praeter admodum paucos ignoretur; quibus
Tusculanae
Liber, Caput
79 Tusc, 0 | apud eos ipsos valere nisi admodum paucos, a quibus inventa,
80 Tusc, 0 | igitur, etsi tam nemo erat admodum copiosus, verum tamen versus
81 Tusc, X | etiam metus non est morbi admodum similis, quamquam aegritudini
82 Tusc, XXXII | aut nullum malum esse aut admodum parvum, altera et de communi
83 Tusc, I | in is studiis, quae sero admodum expetita in hanc civitatem
84 Tusc, III | nulla fere sunt: aut pauca admodum Latina monumenta sive propter
85 Tusc, I | disputatum. Placere enim tibi admodum sensi et ex eo libro, quem
86 Tusc, XXXV | Platotiem eoque convivio admodum delectatus esset vidissetque
87 Tusc, XXXVII| provinciae sunt, ex quibus admodum pauci in patriam revertuntur. ~[
|