Brutus
Caput
1 130 | tanto nomine esset patremque optimum virum habuisset et iuris
Commentariolum petitionis
Caput
2 II | in quibus ille hominem optimum, Q. Caecilium, sororis suae
3 VIII | habes tecum ex iuventute optimum quemque et studiosissimum
De finibus
Liber, Par.
4 I, | quid in omni munere vitae optimum et verissimum sit, exquirere?
5 II, | ridens: Hoc vero, inquit, optimum, ut is, qui finem rerum
6 II, | quoddam bonum vidit, sed nec optimum nec quo vita gubernari possit.
7 II, | quae conaris velis, quid optimum denique in vita iudices
8 II, | scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est.
9 II, | illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum,
10 II, | Moriatur', inquit. Fortasse id optimum, sed ubi illud: 'Plus semper
11 III, | incitantur. Atque etiam Iovem cum Optimum et Maximum dicimus cumque
12 IV, 13 | esse ad id, quod in eo sit optimum, et in eius unius occupatum
13 IV, 13 | conservent, quod in quaque optimum sit? Quo modo autem optimum,
14 IV, 13 | optimum sit? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum
15 IV, 14 | est summum aliquid atque optimum, ut in equis, in canibus,
16 IV, 14 | eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur.
17 IV, 20 | tyrannum Dionysium; huic mori optimum esse propter desperationem
18 IV, 22 | philosophiae, iustissimum virum, optimum iudicem, religiosissimum
19 V, 49 | homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Etsi dedit
20 V, 50 | ad sacra Idaea accipienda optimum virum delegimus, nos tutores
De lege agraria
Oratio, Caput
21 I, 5 | parti sunt, deinde agrum optimum et fructuosissimum Corinthium
22 II, 69 | 69] Habet socerum, virum optimum, qui tantum agri in illis
De legibus
Liber, Caput
23 III, 158 | non solum ei quid esset optimum videndum fuisse, sed etiam
24 III, 169 | optineri possit, sed quid optimum sit tibi dicendum puto.
De officiis
Liber, Caput
25 I, 77 | 77] Illud autem optimum est, in quod invadi solere
26 I, 84 | qui quod sentiunt, etsi optimum sit, tamen invidiae metu
27 I, 117 | vivendi, quam potuit, quod optimum esset, iudicare. ~
28 III, 330 | iustitiaque discessit, qui optimum et gravissimum civem, cuius
29 III, 348 | prodiderunt, nam apud Homerum, optimum auctorem, talis de Ulixe
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
30 I, 2 | re parum. In re enim quid optimum sit quaeritur, in homine
31 I, 4 | fit non genere sed gradu. Optimum quidem unum est et proximum
32 II, 6 | omnis laudes habet, id est optimum. ~
De oratore
Liber, Caput
33 I, XL | Mancinum, nobilissimum atque optimum virum atque consularem,
De partitione oratoria
Caput
34 94 | autem quaeritur quid sit optimum factu, aut utilitas aut
De re publica
Liber
35 I | explicet quem existimet esse optimum statum civitatis; deinde
36 I | multaque colligere ac docere, optimum longe statum civitatis esse
37 I | quidem neque mea sententia optimum, sed tolerabile tamen, et
38 I | publicarum velim scire quod optimum iudices. nam vel profuerit
39 I | si modo salvus esse vult optimum quemque, certe in optimorum
40 I | summis velint. verum hunc optimum statum pravis hominum opinionibus
41 I | pluribus; si universi videre optimum et in eo consentire possent,
42 II | progredientem rem publicam atque in optimum statum naturali quodam itinere
43 II | enim serpit sed volat in optimum statum instituto tuo sermone
44 II | nullumque ex eis unum esse optimum, sed id praestare singulis
45 II | sum, non ad definiendum optimum statum valuit—nam id fieri
In Catilinam
Oratio, Caput
46 I, 29 | pauca respondebo. Ego si hoc optimum factu iudicarem, patres
Laelius de amicitia
Caput
47 84 | esse non possit. Quod cum optimum maximumque sit, si id volumus
Orator
Caput
48 6 | neque illud ipsum quod est optimum desperandum est et in praestantibus
49 36 | quod aliud aliis videtur optimum. Ennio delector, ait quispiam,
50 36 | omnibus rebus esse aliquid optimum, etiam si lateret, idque
51 43 | dicendum omnino est quid sit optimum in singulis, sed aliquanto
52 52 | quod genus ipsius orationis optimum iudicarem: rem difficilem,
53 214 | est, quem Aristoteles ut optimum probat, a quo dissentio."
Philippicae
Oratio, Caput
54 II, 90 | audacia. Etsi tum, cum optimum te putabant me quidem dissentiente,
55 II, 91 | immunitate quid dixeris. Optimum vero, quod dictaturae nomen
56 VII, 6 | mea praestantissimum atque optimum consulem, non quin pari
57 XI, 5 | Cum verborum contumeliis optimum virum incesto ore lacerasset,
58 XI, 22 | habes praestantissimum atque optimum, nihil volumus nisi de Bruto
59 XI, 27 | legem sanctissimam et morem optimum iudicavit. Itaque, si ad
60 XIII, 6 | parendum est enim atque id optimum iudicandum, quod sit sapientissime
Pro Balbo
Caput
61 | amicorum fortissimum atque optimum quemque ad subeunda pro
62 | cum id defendas quod esse optimum sentias, et fortium virorum
Pro Cluentio
Caput
63 2 | numquam vidissent, virum optimum et hominem pudentissimum
64 1 | urbani, qui iurati debent optimum quemque in lectos iudices
65 1 | repetitur a vobis, ut virum optimum atque innocentissimum plurimisque
Pro Flacco
Caput
66 20 | ipsum, pudentissimum atque optimum virum, veterem amicum atque
67 38 | qui istos in me atque in optimum quemque incitent; quos ego,
Pro Fonteio
Caput
68 43 | virum fortissimum, civem optimum dedi inimicissimis atque
Pro Marcello
Caput
69 | duces: multi dubitabant quid optimum esset, multi quid sibi expediret,
Pro Milone
Caput
70 3 | Te, Q. Petili, appello, optimum et fortissimum civem: te,
71 3 | Varium, fortissimum atque optimum civem, iudicem nostrum,
72 2 | qui in iudicibus legendis optimum et sapientissimum et fortissimum
Pro Plancio
Caput
73 3 | amplius nisi eum et civem optimum semper et mihi amicum fuisse,
Pro Roscio Amerino
Caput
74 109 | violarit et imminuerit, virum optimum esse eum iudicatote.
Pro Roscio Comoedo
Caput
75 19 | laederes et laudares, et virum optimum et hominem improbissimum
Pro Sestio
Caput
76 29b | non ornatissimum atque optimum virum, non amicissimum rei
77 75 | venientem in forum virum optimum et constantissimum,~
78 76 | partibus fratrem meum, virum optimum, fortissimum meique amantissimum,
79 143 | gloriae serviamus; id esse optimum putemus quod erit rectissimum;
Pro Sulla
Caput
80 41 | facilius vento aliquo in optimum quemque excitato posset
Timaeus
Caput
81 <LIV2 | efficit sapientissimum atque optimum, mensis autem quando luna
Tusculanae
Liber, Caput
82 Tusc, XLVII | nihil certi, sed quod esset optimum homini. quibus Apollo se
83 Tusc, XLVIII| regem non nasci homini longe optimum esse, proximum autem quam
84 Tusc, 0 | ille, cum optimos mores et optimum rei publicae statum exquireret.
85 Tusc, 0 | dicere illud homini longe optimum esse, quod ipsum sit optandum
|