Brutus
Caput
1 131 | sed licet ex orationibus iudicare. fuit autem Athenis adulescens,
2 184 | qui id possim aut sciam iudicare; qualis vero sit orator
3 248 | saepe audivi, hic, cum ego iudicare iam aliquid possem, afuit. ~
De finibus
Liber, Par.
4 I, | videretur et iis, quos ego posse iudicare arbitrarer, plura suscepi
5 I, | monet. nec enim satis est iudicare quid faciendum non faciendumve
6 II, | sumus. nihil enim possumus iudicare, nisi quod est nostri iudicii—
7 II, | aliquid de dissensione nostra iudicare. Eiuro, inquit adridens,
8 III, | consequenti et bene de sese iudicare statuens nihil posse mali
9 III, | quisquam de bonis et malis vere iudicare nisi omni cognita ratione
De haruspicum responso
Caput
10 14 | Quid ergo ii possunt aliud iudicare ac iudicaverunt? Multae
De inventione
Liber, Caput
11 II, 131 | in quam iurati sitis, rem iudicare; deinde et ipsis iudicibus
12 II, 136 | esset, ut vellent contra iudicare. ~
De lege agraria
Oratio, Caput
13 I, 9 | quod videbitur publicum iudicare, quod iudicarint vendere.
14 II, 27 | de singulis magistratibus iudicare, hic homo popularis ne unam
15 II, 34 | 34] Iudicare per quinquennium vel de
16 II, 39 | factum. Nam cum idem possit iudicare qui dixerit, quid est quod
17 II, 39 | dicere cui liceat eidem iudicare? Commodum erit Pergamum,
18 II, 44 | privatis hereditatibus cviros iudicare? Deinde quis aget causam
De officiis
Liber, Caput
19 I, 30 | nosmet ipsos valde amabimus, iudicare. Est enim difficilis cura
20 I, 33 | Decipere hoc quidem est, non iudicare. Quocirca in omni est re
21 I, 74 | gerendorum; vere autem si volumus iudicare multae res extiterunt urbanae
22 I, 117 | potuit, quod optimum esset, iudicare. ~
23 I, 146 | quidque eorum sit, ex aliis iudicare, ut, si quid dedeceat in
24 III, 266 | unaquaque re vitii sit, nequeant iudicare. Itaque cum sunt docti a
25 III, 332 | illum Marium virum bonum iudicare aut hunc? Explica atque
De oratore
Liber, Caput
26 I, IV | ut multis rebus possumus iudicare, nostrorum hominum multum
27 I, XXVI | videatur, quibus libere liceat iudicare; ac, si quaeritis, plane
28 II, III | quod tu facillime poteris iudicare, qui prudentiam rationemque
29 II, XIV | omnium Timaeus, quantum autem iudicare possum, longe eruditissimus
30 II, XIX | eorum doctrina, quantum ego iudicare possum, perridicula:
31 II, XXII | nostris oratoribus possumus iudicare, quia scripta, ex quibus
32 II, XXIII| dicendi; quod ego maxime iudicare potui in ea causa, quam
33 II, XLI | sed est mediocris ingeni iudicare, neque enim nunc id agimus,
34 III, IV | aut illos non audierit aut iudicare non possit; nam fuit uterque,
35 III, VIII | Istum audiens equidem sic iudicare soleo, quicquid aut addideris
36 III, XXV | vel oratoribus possumus iudicare concinnam, distinctam, ornatam,
37 III, LXI | omnia, quantum ego possum iudicare, ita divinitus, ut non a
De provinciis consularibus
Caput
38 8 | protervior an infelicior esset, iudicare. ~
De re publica
Liber
39 I | sapientiorem Socratem soleo iudicare, qui omnem eius modi curam
In Vatinium
Caput
40 8 | quam omnis hoc civis meos iudicare, civitatis salutem cum unius
Laelius de amicitia
Caput
41 62 | generis est magna penuria. Et iudicare difficile est sane nisi
42 64 | maxime raro genere hominum iudicare debemus et paene divino. ~
43 85 | oportet, non, cum dilexeris, iudicare. Sed cum multis in rebus
44 95 | imperitissimis constat, tamen iudicare solet quid intersit inter
Orator
Caput
45 2 | oratores bonos dissimilitudo, iudicare quae sit optima species
46 16 | tribuere in partis possumus nec iudicare quae vera quae falsa sint
47 44 | communia. Nam et invenire et iudicare quid dicas magna illa quidem
Philippicae
Oratio, Caput
48 I, 20 | decuria iudicent, qui libere iudicare non audeant. In quo quantus
49 III, 21 | duceret, nisi se ipsum hostem iudicare? Necesse erat enim alterutrum
50 IV, 7 | arbitrabar, Quirites, vos iudicare, ut ostenditis. Quid? Municipia,
51 IV, 7 | praefecturas num aliter iudicare censetis? Omnes mortales
52 V, 14 | tempore Romae et Athenis res iudicare, accipietne excusationem
53 V, 21 | quis est qui civem possit iudicare potius quam taeterrimum
54 XI, 15 | libenter adsensus. Ex quo iudicare debetis me non cum homine
55 XI, 39 | immortalis spero aequissimum iudicare.~
56 XII, 12 | iudicavimus; num ea vera possumus iudicare? Leges statuimus per vim
57 XIV, 19 | Romanum videre, animadvertere, iudicare quidam moleste ferunt. Poteratne
58 XIV, 37 | res senatum existimare et iudicare eorum trium imperatorum
Pro Archia
Caput
59 5 | aliquid de ingeniis poterant iudicare, cognitione atque hospitio
Pro Balbo
Caput
60 | notavit? Potuit magis de re iudicare quam cum ad vestrum iudicium
Pro Caecina
Caput
61 8 | se delatum sit non audeat iudicare. Etenim si praetor is qui
62 29 | liquere; cum de incognita re iudicare voluisset, maluisse condemnare
63 73 | is ipse numquam auderet iudicare deberi viro dotem quam mulier
64 102 | potest quod vos <ea> de re iudicare non debetis; deinde quod
Pro Cluentio
Caput
65 1 | videtur id senatus factum iudicare, an, si factum sit, moleste
66 4 | praedito vere et fortiter iudicare, cum videat sibi de eo quod
Pro Deiotaro
Caput
67 4 | quid de te ceteros velis iudicare. ~
Pro Flacco
Caput
68 11 | putasset nefas esse publicanum iudicare contra publicanum, sublatus
Pro Fonteio
Caput
69 27 | de accusatore, de teste iudicare arbitrabantur, quid fictum,
Pro Milone
Caput
70 1 | potestis hoc facinus improbum iudicare, quin simul iudicetis omnibus,
71 3 | vobis quod sentiatis libere iudicare. ~
72 2 | Romani gaudia quanta fuerint iudicare: multas tamen iam summorurn
Pro Murena
Caput
73 68 | nemini dubium potest esse, id iudicare. Atque id decernitur omnibus
74 83 | eduxit hac de re posset iudicare, condemnaret L. Murenam,
Pro Plancio
Caput
75 3 | malueris quam eos qui scirent iudicare? ~
Pro Rabirio
Caput
76 3 | poena et supplicio dignum iudicare.
Pro Roscio Amerino
Caput
77 61 | tradituros sperabas vides iudicare, restitue nobis aliquando
Pro Roscio Comoedo
Caput
78 15 | existimare quam secundum nos iudicare velimus, et advocatio ea
Pro Sestio
Caput
79 6 | sollicitudine et molestia iudicare.~
80 81 | sentire, quid cogitare, quid iudicare oporteat, dubitandum putatis?~
81 123 | videbatur populus Romanus iudicare id a me et a senatu esse
Tusculanae
Liber, Caput
82 Tusc, XIV | inmortalitate animorum tacitam iudicare, quod omnibus curae sunt,
83 Tusc, XLIV | qui inhumati sint miseros iudicare. 'prius quam ferae volucresque —'
84 Tusc, XLI | tamquam honorarius arbiter iudicare Carneades. Nam cum, quaecumque
|