Brutus
   Caput
 1   7               |      adsuefeceram quaeque erant propria cum praestantis in re publica
 2  82               |        ex Latinis illa oratorum propria et quasi legituma opera
 3 114               | adcommodatum. itaque illa, quae propria est huius disciplinae, philosophorum
 4 274               |          longius ductum; ac non propria verba rerum, sed pleraque
 5 322               |         dilatare posset atque a propria ac definita disputatione


Commentariolum petitionis
   Caput
 6        I          |        equestrem ordinem, multa propria municipia, multos abs te


De divinatione
   Liber, Par.
 7       II          |         neutrum? Sunt enim haec propria philosophorum.
 8       II, 242     |         ipsa varietas, quae est propria fortunae, fortunam esse


De finibus
   Liber, Par.
 9      III,         |         ceteris comparando, sed propria vi sua et sentimus et appellamus
10      III,         |        manebit. alia est igitur propria aestimatio virtutis, quae
11       IV,  27     |   dissensio est. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint
12        V,  37     |   dispertita sint et sua cuique propria et ad id apta, quod cuiusque
13        V,  51     |        Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum


De legibus
   Liber, Caput
14      III, 145     |      loci de magistratibus sunt propria quaedam, a Theophrasto primum,


De officiis
   Liber, Caput
15        I,   6     |       se dicant expetendam. Ita propria est ea praeceptio Stoicorum,
16        I,  13     |         Inprimisque hominis est propria veri inquisitio atque investigatio.
17        I,  64     |       quae est iustitiae maxime propria. Ex quo fit ut neque disceptatione
18        I, 110     |          non vitiosa, sed tamen propria, quo facilius, decorum illud,
19        I, 143     |    Itaque quae erant prudentiae propria suo loco dicta sunt; quae
20      III, 266     |     dicunt, non sapientium modo propria, sed cum omni hominum genere


De oratore
   Liber, Caput
21        I,   X     |     autem etiam haec ipsa, quae propria oratorum putas esse adiumenta
22        I,   X     |          sed Crassus sua quadam propria, non communi oratorum facultate
23        I,  XI     |     studiis, oratio quidem ipsa propria est huius unius rationis,
24        I, XIII    |     scholae sua esse haec omnia propria, nihil omnino ad oratorem
25        I, XIV     |     paulo ante ceterarum artium propria posuisti, scientiae sunt
26        I, XVII    |       detorqueres atque oratori propria traderes.
27        I, XXXI    | subiecta quaedam esse argumenta propria.
28        I, XXXII   |         Quin etiam, quae maxime propria essent naturae, tamen his
29        I, XXXIV   |        quae maxime cuiusque rei propria quaeque essent ornatissima
30        I, XLVI    |  publica quoque iura, quae sunt propria civitatis atque imperi,
31        I,   L     |    quidem ipsi, qui omnia sicut propria sua esse atque a se possideri
32        I, LXII    | facultatis exercitatio oratorum propria est, sed iam in philosophorum
33       II, VIII    | cumulata oratio? Neque ulla non propria oratoris res est, quae quidem
34       II, XIX     |   narrationis magis putant esse propria quam totius orationis, valde
35       II, XXVII   |     omnis illa oratio, quae sit propria quaestionis et iudici; deinde
36       II, LIV     |      arte possunt, naturae sunt propria certe neque ullam artem
37       II,  LX     |       re positum est, quae sunt propria perpetuarum facetiarum,
38       II, LXXVIII |       verbis, tum vero causarum propria esse debent; prima est enim
39       II, LXXIX   |          sed non principi magis propria quam reliquarum partium;
40       II, LXXXV   |         sua cuique virtuti laus propria debetur, erit explicandum
41       II, LXXXVIII|    semper utamur; rerum memoria propria est oratoris; eam singulis
42      III,  XI     |  sermone huius est urbis maxime propria.
43      III, XII     |         Romani generis urbisque propria, in qua nihil offendi, nihil
44      III, XXVII   |      una laus oratoris est [et] propria maxime. Etiam maior est
45      III, XXVII   |    licet. Quae exercitatio nunc propria duarum philosophiarum, de
46      III, XXXI    | inscribunt, quasi non illa sint propria rhetorum, quae ab eisdem
47      III, XXXVII  |     utimur verbis aut eis, quae propria sunt et certa quasi vocabula
48      III, XLI     |         simili verba illius rei propria deinceps in rem aliam, ut


De partitione oratoria
   Caput
49  17               |      tractatione autem, cum aut propria sumuntur rerum vocabula
50  49               |         et argumenta rerum esse propria, testimonia voluntatum,
51  75               |         multa et varia facta in propria virtutum genera sunt dirigenda.
52 109               |     quae sunt certarum causarum propria tangemus.
53 120               |      quae ipse facta esse dicit propria esse defendet potius quam
54 130               |        naturae atque legis, sed propria legis et ea quae scripta


De re publica
   Liber
55       VI          |    interno et suo; nam haec est propria natura animi atque vis.


Orator
   Caput
56  24               |       praeditos docere quae sit propria laus Atticorum non alienum
57  44               |    animi instar in corpore, sed propria magis prudentiae quam eloquentiae:
58 113               | facultatem habere quae sit eius propria, fuse lateque dicendi, sed


Philippicae
   Oratio, Caput
59        I,   5     |         cum collega; alia porro propria Dolabellae, quae, nisi collega
60       II,  70     |     quae non sunt earum partium propria, quibus tu rem publicam
61      III,  29     |     capiamus, ut aut libertatem propria Romani et generis et nominis
62       IV,  13     |   virtus propulsare solet, quae propria est Romani generis et seminis.
63       VI,  19     |      possunt, populi Romani est propria libertas.~


Pro Balbo
   Caput
64                   |    ETMLS:capitolo][6] Haec sunt propria Corneli, pietas in rem publicam
65                   |      omnia cum plena laudis tum propria Corneli, nec in iis rebus


Pro Caelio
   Caput
66  54               |        haec, quae sunt oratoris propria, quae mihi non propter ingenium


Pro Cluentio
   Caput
67   2               |         altera pars, et ea quae propria est iudicii vestri et legitimae
68   2               |      causam dicerent, certe, si propria lege huius peccati adducti


Pro Flacco
   Caput
69  29               |      multitudinis, quae levitas propria Graecorum, quid in contione


Pro Marcello
   Caput
70   1               |         Haec enim res unius est propria C. Caesaris: ceterae duce


Pro Milone
   Caput
71   1               |        orationem venio quae est propria vestrae quaestionis, videntur


Pro Murena
   Caput
72  61               |     egregia ipsius scitote esse propria; quae non numquam requirimus,


Pro Roscio Amerino
   Caput
73  21               |        vel nobilissima Capitoni propria traduntur, quae hodie possidet;
74 150               |         omnia quae nostra erant propria, ne lucem quoque hanc quae


Pro Roscio Comoedo
   Caput
75  23               |      iucunda, haec acerba, illa propria, haec in causa et in iudicio


Pro Sestio
   Caput
76  30               |     incommodo nulla in quemquam propria ignominia nominatim cadebat.


Pro Sulla
   Caput
77   9               |         in re publica mea causa propria; tempus agendi fuit mihi


Topica
   Caput
78  92               |         vocetur. Harum causarum propria argumenta ex eis sumpta
79  97               |        debent, magis tamen sunt propria narrandi.


Tusculanae
   Liber, Caput
80     Tusc, XXIII   |  interiore et suo; nam haec est propria natura animi atque vis.
81     Tusc, XXIX    |        est. quae est ei natura? propria, puto, et sua. sed fac igneam,
82     Tusc,   0     |         viro virtus; viri autem propria maxime est fortitudo, cuius
83     Tusc, XXVIII  |         tamen haec est certa et propria sanatio, si doceas ipsas