Brutus
Caput
1 329 | illius exitus, qui ea non vidit cum fierent, quae providit
De divinatione
Liber, Par.
2 I, 54 | subrepta esset, in somni vidit ipsum deum dicentem qui
3 II | fiat nescit; quod ante non vidit, id si evenit ostentum esse
4 II, 212 | tempore hostem et hospitem vidit: quid hoc tristius? Is cum
De finibus
Liber, Par.
5 I, | primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;
6 II, | sed quod proximum fuit non vidit. negat enim definiri rem
7 II, | revocans unum quoddam bonum vidit, sed nec optimum nec quo
8 IV, 22 | conferamus. Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia
9 V, 34 | libenter uti solet. Ille igitur vidit, non modo quot fuissent
10 V, 46 | rerum vestigia terris. ~ Vidit Homerus probari fabulam
11 V, 55 | qui tris filios consules vidit, e quibus unum etiam et
De haruspicum responso
Caput
12 48 | memoriam ac desiderium mei vidit, vobis se coepit subito
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
13 61 | populus Romanus non modo vidit, sed omnium etiam studio
De lege agraria
Oratio, Caput
14 II, 18 | pontificis maximi.' Ne hoc quidem vidit, maiores nostros tam fuisse
15 II, 28 | religionem et diligentiam. Vidit et perspexit sine curiata
De officiis
Liber, Caput
16 III, 289 | apertis corpus hominis mortui vidit magnitudine invisitata anulumque
De oratore
Liber, Caput
17 I, LVI | abstulisset, ut eum tristem Galba vidit, nomine appellavit quaesivitque,
18 I, LVI | ut audivit commotumque ut vidit hominem,
19 II, LXXXII | videntibus aliis, is plurimum vidit.
20 II, LXXXVII| exercitatione adiuvetur. Vidit enim hoc prudenter sive
21 III, II | mors esse videatur. Non vidit flagrantem bello Italiam,
22 III, III | iacuit, ut ille, qui haec non vidit, et vixisse cum re publica
23 III, III | simulacrum Vestae respersum esse vidit; cui maerori, qua mente
24 III, III | 11] non vidit eorum ipsorum, qui tum adulescentes
25 III, VIII | probandum sit cum acutissime vidit, omissis ceteris argumentis
De re publica
Liber
26 II | excellenti providentia sensit ac vidit, non esse opportunissimos
27 II | 15) Quo facto primum vidit iudicavitque idem quod Spartae
28 II | tempore novus ille populus vidit tamen id quod fugit Lacedaemonium
29 II | Romuli bellicis studiis ut vidit incensos, existimavit eos
30 II | antiquissimus ille Lycurgus eadem vidit fere. itaque ista aequabilitas
31 II | rationibus eisdem quas ille vidit non in umbra et imagine
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
32 X | quis denique in publico vidit? cum conlegae tui domus
33 XIX | eodem expulsum et naufragum vidit. Fortunae enim ista tela
34 XXII | quaesisti? quod te municipium vidit, quis amicus invitavit,
Orator
Caput
35 19 | si possumus, quem numquam vidit Antonius aut qui omnino
36 26 | sensim incendens iudices, ut vidit ardentis, in reliquis exsultavit
37 74 | si denique pictor ille vidit, cum in immolanda Iphigenia
38 | ille eloquens, quem numquam vidit Antonius. Quis est igitur
39 218 | quo esset longa postrema, vidit parum, quoniam nihil ad
Philippicae
Oratio, Caput
40 II, 12 | tum quod te consulem non vidit. Maxime vero consulatum
41 II, 12 | primum decedens ex Syria vidit, complexus et gratulans
42 II, 103 | hastam istius venditionis vidit, quis vocem praeconis audivit?
43 V, 23 | Martia ducem praestantissimum vidit, nihil egit aliud, nisi
44 V, 50 | solidae gloriae? An hoc vidit puer; si aetate processerit,
45 VI, 11 | posteaquam ipsum Trebellium vidit sine tabulis novis salvum
46 VIII, 31 | eum quisquam illo bello vidit in lecto, senexque et debilis
47 X, 9 | Nam, quoad vos omnia pati vidit, usus est ipse incredibili
48 XIII, 10 | ipsa, quae dicitur caeca, vidit? Salvis enim actis Caesaris,
49 XIII, 12 | Romanus in ea familia, quam vidit amplissimam, persequetur,
50 XIII, 17 | dixi, quis eodem sanior? Vidit eius maestitiam atque lacrimas
51 XIII, 17 | populus Romanus Lupercalibus, vidit, quam abiectus, quam confectus
52 XIII, 28 | ipse a se. Apertam Curiam vidit post Caesaris mortem, mutavit
53 XIV, 27 | parricidarum cum paucis fugientem vidit Antonium!~
Post reditum in senatu
Caput
54 19 | eodem iudicia sublata esse vidit, ne ille omnia vi posset
Pro Caelio
Caput
55 9 | Caelium in illo aetatis flore vidit nisi aut cum patre aut mecum
56 53 | 53] Vidit hoc Balbus; celatam esse
Pro Cluentio
Caput
57 4 | 18. Nihil in vita vidit calamitatis A. Cluentius,
Pro Deiotaro
Caput
58 26 | saltantem quisquam aut ebrium vidit umquam? Omnes in illo sunt
Pro Flacco
Caput
59 6 | Aliud quiddam statuit, aliud vidit; existimavit, quocumque
60 13 | vero is quem nemo vestrum vidit umquam, nemo qui mortalis
61 17 | istum Temni postea nemo vidit.
Pro Milone
Caput
62 1 | primum iudicium de capite vidit M. Horati, fortissimi viri,
63 1 | constat. A quo? at paret. Vidit igitur, etiam in confessione
64 1 | quadam mente praeditus multa vidit: fuisse illum sibi inimicum,
65 1 | gratiae; multa etiam alia vidit, sed illud maxime, quamvis
66 3 | dies convalescebat. Ubi vidit homo ad omne facinus paratissimus
67 1 | nosse negoti nihil erat. Vidit necesse esse Miloni proficisci
68 2 | clarissimas victorias aetas nostra vidit, quarum nulla neque tam
Pro Plancio
Caput
69 1 | sapientissimis viris reprendatur. vidit enim pater tuus Appium Claudium,
70 1 | repulsa factum esse consulem; vidit hominem sibi maxime coniunctum,
71 1 | egregium virum, L. Volcatium, vidit M. Pisonem ista in aedilitate
Pro Rabirio Postumo
Caput
72 39 | pertulit ipse custodiam, vidit in vinclis familiaris suos,
Pro Roscio Amerino
Caput
73 33 | Quo populus Romanus nihil vidit indignius nisi eiusdem viri
Pro Scauro
Caput
74 5 | reperietis. atque hoc ille vidit; nam iecit quodam loco vita
Pro Sestio
Caput
75 77b | die, quis umquam in foro vidit? qua ex concitatione animorum?
76 92 | hoc vident omnes: Milo et vidit et fecit, ut ius experiretur,
Pro Sulla
Caput
77 2 | laude dicendi; sed, ut ille vidit, quantum de mea auctoritate
78 74 | maerentem, demissum adflictumque vidit, quis umquam est suspicatus
Tusculanae
Liber, Caput
79 Tusc, XXV | omnisque motus qui animo vidit, is docuit similem animum
80 Tusc, 0 | ore ploratum edere,~Quem vidit nemo ulli ingemescentem
|