Brutus
Caput
1 96 | senioribus pauca dixero. Q. enim Pompeius non contemptus orator temporibus
2 175 | Scipio non imperite Gnaeusque Pompeius Sex. f. aliquem numerum
3 239 | meus autem aequalis Cn. Pompeius vir ad omnia summa natus
4 240 | acuminis et orationis satis. Q. Pompeius A. f., qui Bithynicus dictus
5 304 | principes, L. Memmius et Q. Pompeius, sed oratores tamen teste
De divinatione
Liber, Par.
6 II, 156| potest: "Non isset ad arma Pompeius, non transisset Crassus
De finibus
Liber, Par.
7 II, | improbo quaerimus, qualis Q. Pompeius in foedere Numantino infitiando
8 II, | bono, ut hodie est noster Pompeius, cui recte facienti gratia
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
9 27 | Nunc vero—cum sit unus Cn. Pompeius, qui non modo eorum hominum
10 35 | nationes premebantur, Cn. Pompeius extrema hieme apparavit,
11 46 | Hispaniam misit? eum quem Pompeius legatum semper iudicavit,
12 50 | 50] Quod si Romae Cn. Pompeius privatus esset hoc tempore,
De lege agraria
Oratio, Caput
13 I, 13| eos vectigalia quae Cn. Pompeius adiunxerit vendere cogitare. ~
14 II, 24| possit, non excipitur; Cn. Pompeius excipitur, ne cum P. Rullo --
15 II, 25| vestrorum commodorum Cn. Pompeius depelleretur? Viderunt et
16 II, 61| Remittit hoc Rullo Cn. Pompeius; beneficio isto legis, benignitate
17 II, 61| nihil sibi appetit praecipui Pompeius, nihil; volt se in communi
18 II, 62| 62] Pompeius autem <cum> hoc animo sit
19 II, 62| vectigalia videt ea fore quae Pompeius adiunxerit. Ita remissis
De officiis
Liber, Caput
20 I, 78| abundans bellicis laudibus, Cn. Pompeius, multis audientibus, hoc
21 II, 206| Quo tamen in bello cum te Pompeius alae [alteri] praefecisset,
22 III, 360| deditus. Honestius hic quam Q. Pompeius, quo, cum in eadem causa
De oratore
Liber, Caput
23 III, XXI| Quid est, quod aut Sex. Pompeius aut duo Balbi aut meus amicus,
De provinciis consularibus
Caput
24 43 | incitavit, si denique Cn. Pompeius idem mihi testis de voluntate
De re publica
Liber
25 III | ratio, consilium, prudentia, Pompeius antistat. utrum' ~(*****) ~(
In Catilinam
Oratio, Caput
26 IV, 21| liberavit, anteponatur omnibus Pompeius, cuius res gestae atque
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
27 XXXI | omnium mihi probata. Me Cn. Pompeius multis obsistentibus eius
28 XXXII | praeterita mitto. Me ut Cn. Pompeius omnibus studiis suis, laboribus,
Orator
Caput
29 102 | ornandus in Manilia lege Pompeius: temperata oratione ornandi
Philippicae
Oratio, Caput
30 II, 4| toto collegio expetitum Cn. Pompeius et Q. Hortensius nominaverunt (
31 II, 12| vero consulatum meum Cn. Pompeius probavit, qui ut me primum
32 II, 23| Postea vero quam se totum Pompeius Caesari tradidit, quid ego
33 II, 24| et suas et populi Romani Pompeius ad Caesarem detulisset seroque
34 V, 41| 41] Sextusque Pompeius Cn. f. Magnus huius ordinis
35 V, 44| hominibusque gratissuma. Et Pompeius ad L. Sullae maximum imperium
36 XII, 27| dissidentibus civibus. Cn.Pompeius, Sexti filius, consul me
37 XIII, 2| aliquid de summa gravitate Pompeius, multum de cupiditate Caesar
38 XIII, 34| scelerati hominis exemplum. 'Cn. Pompeius ipse'—O nos turpes, siquidem
39 XIII, 42| nec deserere partis, quas Pompeius odivit, nec veteranos sedibus
40 XIII, 50| proprio senatus consulto Pompeius collaudatus esse videatur.~
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
41 16 | et ad rogandos fuit Cn. Pompeius, vir omnium, qui sunt, fuerunt,
Post reditum in senatu
Caput
42 5 | gloria, rebus gestis Cn. Pompeius omnium gentium, omnium saeculorum,
Pro Balbo
Caput
43 | et in exercitu fuisse; ut Pompeius in Hispaniam venerit Memmiumque
44 | igitur est crimen? Quod eum Pompeius civitate donavit. Huius
45 | conservanda qualis fuerit Cn. Pompeius dubitabimus? [ETMLS:capitolo][
46 | non facile discuntur, Cn. Pompeius excellat, singularem quandam
47 | dignitatis infringere. Etenim si Pompeius abhinc annos quingentos
48 | vobis explicavit, neque Cn. Pompeius, cuius oratio omnibus ornamentis
49 | Romani sint ii quos Cn. Pompeius de consili sententia singillatim
50 | esse L. Cornelium praesens Pompeius dicit, indicant publicae
51 | capitolo][50] Quid? Cn. Pompeius pater rebus Italico bello
52 | quidem hesterno die Cn. Pompeius copiosa oratione et gravi
53 | disceptat. Quod ius si Cn. Pompeius ignoravit, si M. Crassus,
54 | si Q. Metellus, si Cn. Pompeius pater, si L. Sulla, si P.
Pro Flacco
Caput
55 5 | sumptus? Dimidium eius quo Pompeius erat usus imperavit; num
56 5 | rationem in imperando sumptu et Pompeius et Flaccus secutus est.
57 39 | gravitatis summae fuit. At Cn. Pompeius captis Hierosolymis victor
Pro Fonteio
Caput
58 Exc | Latebra mendaci. ~[6] Cn. Pompeius eximia virtute et felicitate
59 45 | quos L. Cato, quos Cn. Pompeius habuerit; scietis fuisse
Pro Milone
Caput
60 1 | 15. At enim Cn. Pompeius rogatione sua et de re et
61 1 | dedisset. Mihi vero Cn. Pompeius non modo nihil gravius contra
62 2 | manibus: caruit foro postea Pompeius, caruit senatu, caruit publico:
63 1 | fuit, cur sibi censeret Pompeius quaestionem ferendam; sed
64 2 | non hominem notavit, et Pompeius de iure non de facto quaestionem
65 1 | adversarii, defensores mei; Cn. Pompeius, auctor et dux mei reditus,
66 2 | intellego, cavebat magis Pompeius quam timebat, non ea solum
67 1 | percussit? Quid! si ipse Cn. Pompeius, qui ea virtute ac fortuna
Pro Murena
Caput
68 16 | est posteris suis, quod Pompeius fecit, amplitudinem nominis
69 34 | retinuit regium. Itaque ipse Pompeius regno possesso ex omnibus
Pro Rabirio Postumo
Caput
70 33 | vehementer ignoras. neque enim Pompeius me sua causa quicquam facere
71 33 | non amicissimus mihi Cn. Pompeius fuit, nec, postea quam illius
Pro Sestio
Caput
72 15b | repugnantibus amicissimus, Cn. Pompeius, omni cautione, foedere,
73 41 | dicebat, et eorum fidem Pompeius implorabat neque se privatum
74 58 | pristina mente mansit. hunc Cn. Pompeius cum in suis castris supplicem
75 67 | serius quam ipse vellet, Cn. Pompeius invitissimis iis qui mentem
76 74 | sed post eum rogatus Cn. Pompeius, adprobata laudataque Cottae
77 107 | productus est ab eo Cn. Pompeius, qui se non solum auctorem
Tusculanae
Liber, Caput
78 Tusc, 0| dicam, quod solebat narrare Pompeius, se, cum Rhodum venisset
|