Brutus
Caput
1 93 | dicendi consectantur genus accidere non solet, propterea quod
De divinatione
Liber, Par.
2 I | hac posse falli. Potest accidere ut aliquod signum dubie
3 II, 151 | nihil fieri potest, nihil accidere, nihil evenire, nisi quod
4 II, 153 | potest aliqua procuratione accidere ne fiat. ~
5 II, 165 | est inventum, nihil putant accidere potuisse tristius. ~
6 II | fuisse; id quia non potuerit accidere, ut sine corde victuma illa
7 II | caeli et stellarum nati sint accidere necesse esse, nonne eius
De haruspicum responso
Caput
8 62 | permovebit? Nolite enim id putare accidere posse quod in fabulis saepe
De inventione
Liber, Caput
9 I, 15 | quod genus perraro potest accidere. ~R e m o t i o criminis
10 I, 33 | id quod perraro potest accidere. ~Ac sunt alia quoque praecepta
11 I, 40 | causa privatim alicui solet accidere, ut nuptiae, sacrificium,
De lege agraria
Oratio, Caput
12 II, 102 | designatis timebatis, ea ne accidere possent consilio meo ac
De legibus
Liber, Caput
13 II, 105 | consecuti sumus. Quo quid accidere potuit homini praeclarius?
14 II, 120 | ne> suo corpori posset accidere, primus e patriciis Corneliis
De officiis
Liber, Caput
15 I, 32 | 32] Potest enim accidere promissum aliquod et conven
16 I, 81 | aliquanto ante constituere, quid accidere possit in utramque partem
17 I, 120 | acciderit (potest autem accidere) facienda morum institutorumque
18 I, 159 | res habet, quod non potest accidere tempus, ut intersit rei
19 II, 190 | Romano iniuste imperanti accidere potuerunt, quid debent putare
20 III, 272 | quae possunt aut corpori accidere aut rebus externis. Nam
21 III, 351 | despicere, nihil, quod homini accidere possit intolerandum putare.
De oratore
Liber, Caput
22 I, XXVI | 120] tametsi id accidere non potest; ut enim quisque
23 I, XXVII | id, quod aliquando posset accidere, ne illo ipso tempore accideret,
24 I, XL | capitis nostri saepe potest accidere ut causae versentur in iure.
25 I, LII | tuus, quod sapienti negant accidere posse: servire vero non
26 II, XIII | quod optimo cuique Athenis accidere solitum est, in exsilium
27 II, XXII | abundantes: non potuisset accidere, ut unum genus esset omnium,
28 II, XLVI | hominum, in civitate, in foro accidere miremur, cum agitur non
29 II, XLIX | nihil ad dolorem acerbius accidere posse, quam si is, qui saepe
30 II, LXXV | non putat nisi perfidia accidere posse; ego autem saepissime
31 III, XL | 160] Id accidere credo, vel quod ingeni specimen
De partitione oratoria
Caput
32 44 | sumpserit non effici quod velit. Accidere autem oportet singula: sic
De provinciis consularibus
Caput
33 14 | timor est, gravior poena accidere potuit quand non credi litteris
De re publica
Liber
34 I | maior cuiquam necessitas accidere possit quam accidit nobis;
35 I | quae ab optimis reguntur accidere non potest. haec fere Laeli
36 VI | exustionesque terrarum, quas accidere tempore certo necesse est,
In Catilinam
Oratio, Caput
37 IV, 3 | turpis mors forti viro potest accidere neque immatura consulari
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
38 XVIII | supplicium? Id mea sententia quod accidere nemini potest nisi nocenti,
39 XXXIX | poenam videtur habere id quod accidere innocenti, quod forti, quod
In Vatinium
Caput
40 8 | praestantius mihi potuit accidere? quid optabilius ad immortalitatem
Orator
Caput
41 187 | necesse est id non litterarum accidere natura, sed intervallorum
42 191 | verba proclivius contraque accidere in spondeo et trochaeo;
Philippicae
Oratio, Caput
43 III, 17 | conpellationem suam. Quid enim accidere huic adulescenti potuit
44 V, 39 | quid optatius populo Romano accidere potuit, quam, cum bellum
45 XI, 7 | sapientis, quicquid homini accidere possit, id praemeditari
46 XII, 24 | scio enim quidvis homini accidere posse; verum tamen semel
47 XIII, 31 | posthac neque multa eius modi accidere possent, consecuti sumus? '
Post reditum in senatu
Caput
48 24 | magnificentius, quid praeclarius mihi accidere potuit, quam quod illo referente
Pro Caecina
Caput
49 49 | qui deiciatur. Id autem accidere ei qui potest qui omnino
50 86 | praeterea quicquam potest accidere, recuperatores.
Pro Deiotaro
Caput
51 39 | sollicitudinem sempiternam, nec accidere ut quisquam te timere incipiat
Pro Flacco
Caput
52 17 | cunctis gentibus enitebant accidere sunt solita, quam moderationem
Pro Fonteio
Caput
53 45 | utrum videtis nihil posse accidere ut tales viri desiderandi
Pro Plancio
Caput
54 1 | aediliciam, nisi viderent accidere posse ut competitores pares
55 1 | hostium manibus eripi—nam id accidere nisi forti viro et pugnanti
Pro Quinctio
Caput
56 XVI | Itaque maiores nostri raro id accidere voluerunt, praetores ut
57 XXVI | futurum esset ignorares, accidere autem multa possent, spem
Pro Roscio Amerino
Caput
58 53 | magnis huiusce peccatis accidere potuisse non arbitror.
Pro Sestio
Caput
59 49 | certe, si essem interfectus, accidere non potuisset, -- ullam
Tusculanae
Liber, Caput
60 Tusc, XXIII | non aliena moveri, nec accidere posse ut ipse umquam a se
61 Tusc, XXXV | quicquam tum potuerit ei melius accidere! quodsi ante occidisset,
62 Tusc, XXXVI | evenire; sed homines ea sibi accidere posse non cogitant: Metelli
63 Tusc, XIII | tu igitur censes sapienti accidere posse, ut aegritudine opprimatur,
64 Tusc, XV | autem semper cogitavisset accidere posse aliquid adversi, ei
65 Tusc, XVI | cogitatio nihil esse quod non accidere possit, quam meditatio condicionis
66 Tusc, XVI | sanetur, primum quod posse accidere diu cogitavit, quae cogitatio
67 Tusc, XXIII | esse homini tale aliquid accidere? Haec enim oratio de ipsa
68 Tusc, XXIV | quidem videtur idem fere accidere is qui ante meditantur,
69 Tusc, XIV | corporum offensiones sine culpa accidere possunt, animorum non item,
70 Tusc, XVII | ut ei nihil inprovisum accidere possit, nihil inopinatum,
71 Tusc, XXVI | repentinum? Quid potest accidere tale ei, cui nihil, quod
72 Tusc, XXVIII| Quod quidem solet eis etiam accidere, qui illa mala esse censent,
73 Tusc, VI | omnia humana, quae cuique accidere possunt, tolerabilia ducat,
74 Tusc, X | atque etiam plura possunt accidere—potest esse sapiens; nam
75 Tusc, XIV | erectus et ea, quae homini accidere possunt, omnia parva ducens,
76 Tusc, XXXVII| oratio est, cui iure id accidere non possit; nam iure exulantem
|