Academica
Liber, Caput
1 I, 2 | bonum quale sit negat omnino Epicurus <se> sine voluptatibus sensum
2 II | ipse descripserit; contra Epicurus vel quis alius adversariorum
De divinatione
Liber, Par.
3 I, 87 | Stoicos; unus dissentit Epicurus. Quid vero hoc turpius,
4 II, 173 | ipsos iocandi causa induxit Epicurus perlucidos et perflabilis
De fato
Caput
5 18 | ita sint, est causa, cur Epicurus fatum extimescat et ab atomis
6 19 | semper verum fuit 'Morietur Epicurus, cum duo et septuaginta
7 21 | esse aut falsum. Ut enim Epicurus veretur, ne, si hoc concesserit,
8 22 | 22] Sed Epicurus declinatione atomi vitari
9 23 | 23] Hanc Epicurus rationem induxit ob eam
De finibus
Liber, Par.
10 I, | 18] Epicurus autem, in quibus sequitur
11 I, | Numquam hoc ita defendit Epicurus neque Metrodorus aut quisquam
12 I, | ipsum autem nusquam. hoc Epicurus in voluptate ponit, quod
13 I, | privatione doloris putat Epicurus terminari summam voluptatem,
14 I, | quam illa, qua est usus Epicurus? qui unum genus posuit earum
15 I, | bonum consequamur? clamat Epicurus, is quem vos nimis voluptatibus
16 I, | 63] Optime vero Epicurus, quod exiguam dixit fortunam
17 I, | nullam omnino fore. de qua Epicurus quidem ita dicit, omnium
18 I, | profectus a Theseo. at vero Epicurus una in domo, et ea quidem
19 I, | dicenda sunt. praeclare enim Epicurus his paene verbis: 'Eadem',
20 I, | fructuosam relinqueret? non ergo Epicurus ineruditus, sed ii indocti,
21 II, | Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione
22 II, | nesciat! Atqui, inquam, aut Epicurus quid sit voluptas aut omnes
23 II, | istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Non semper, inquam;
24 II, | intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem. quod quidem
25 II, | ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
26 II, | ego non intellegam quid Epicurus loquatur, cum Graece, ut
27 II, | est in Timaeo Platonis. Epicurus autem, ut opinor, nec non
28 II, | dialecticam, Torquate, contemnit Epicurus, quae una continet omnem
29 II, | vacuitatem doloris. idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae
30 II, | inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? quod mihi quidem visus
31 II, | quibus detractis clamat Epicurus se nescire quid sit bonum;
32 II, | Nec tamen argumentum hoc Epicurus a parvis petivit aut etiam
33 II, | sensum voluptate. itaque Epicurus semper hoc utitur, ut probet
34 II, | naturalibus esset extremum. Epicurus autem cum in prima commendatione
35 II, | continetur. hanc se tuus Epicurus omnino ignorare dicit quam
36 II, | tu quidem reddes; ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus
37 II, | ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat.
38 II, | quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum.
39 II, | 70] At negat Epicurus—hoc enim vestrum lumen est—
40 II, | evertunt amicitiam, quamvis eam Epicurus, ut facit, in caelum efferat
41 II, | modum tute dicebas, negat Epicurus diuturnitatem quidem temporis
42 II, | ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? dempta
43 II, | nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; uterque enim summo bono
44 II, | vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire
45 II, | ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Haec
46 II, | Metrodorus, paene alter Epicurus, beatum esse describit his
47 II, | flebiles voces refert. Huic Epicurus praecentet, si potest, cui <
48 II, | taetros cruciatus cient! Sic Epicurus: 'Philocteta, st! brevis
49 II, | abeam, moriens quid dicat Epicurus, ut intellegas facta eius
50 II, | cum dictis discrepare: 'Epicurus Hermarcho salutem. Cum ageremus',
51 III, | 3] ipse etiam dicit Epicurus ne argumentandum quidem
52 IV, 11 | quoque concedimus; quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae
53 V, 55 | 80] Dixerit hoc idem Epicurus, semper beatum esse sapientem—
De officiis
Liber, Caput
54 III, 367 | Quibus obsoletis floret Epicurus, eiusdem fere adiutor auctorque
55 III, 368 | enim multis locis dicat Epicurus, sicuti dicit, satis fortiter
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
56 XXV | ex argilla et luto fictus Epicurus, dare haec praeclara praecepta
57 XXV | noster divinus ille dixit Epicurus, neque propitii cuiquam
Tusculanae
Liber, Caput
58 Tusc, XXXIV | etsi Democritum insimulat Epicurus, Democritii negant. ne in
59 Tusc, 0 | sententiam satis docilem se Epicurus praebuit. Hunc post Rhodius
60 Tusc, 0 | exploratum possit esse? ~Epicurus vero ea dicit, ut mihi quidem
61 Tusc, 0 | eisdem verbis adficias quibus Epicurus voluptatem, homo, ut scis,
62 Tusc, 0 | 44 Venit Epicurus, homo minime malus vel potius
63 Tusc, XVII | intellegere, quid dicat Epicurus. ~[38] Hoc dicit, et hoc
64 Tusc, XVIII | intellegat, quam voluptatem norit Epicurus. Deinde paulo infra: 'Saepe
65 Tusc, XX | esse dices. ~[49] Negat Epicurus iucunde posse vivi, nisi
66 Tusc, XXXI | abducant a malis ad bona, ut Epicurus; sunt qui satis putent estendere
67 Tusc, X | potest. Qua gloria commotus Epicurus exoritur; cui etiam, si
68 Tusc, XXX | bonum nisi voluptatem, ut Epicurus, nihil bonum nisi vacuitatem <
69 Tusc, XXXI | angustius, enatant tamen, Epicurus Hieronymus et si qui sunt
70 Tusc, XXXI | angunt, melius se habent quam Epicurus?~An ad cetera, quae mala
71 Tusc, XXXI | quae mala putantur, non et Epicurus et reliqui philosophi satis
72 Tusc, XXXIII | XXXIII. [93] Vides, credo, ut Epicurus cupiditatum genera divi
73 Tusc, XXXVII | 109] Qui enim beatior Epicurus, quod in patria vivebat,
74 Tusc, XXXVIII| voluptatem. Non sine causa igitur Epicurus ausus est dicere semper
75 Tusc, XLI | relinquas. Haec eadem, quae Epicurus, totidem verbis dicit Hieronymus. ~[
|