Academica
Liber, Caput
1 I, 9 | correctionem explicabo, sicut solebat Antiochus.' ~'Mihi vero'
Brutus
Caput
2 31 | refellere eorum instituta solebat * verbis. huius ex uberrumis
3 107 | solitus, et dicere non inculte solebat et erat cum litteris Latinis
4 115 | ille quidem et polite, ut solebat, nequaquam autem ea vi atque
5 230 | quidem et Crasso vivo dicere solebat et magis iam etiam vigebat
Commentariolum petitionis
Caput
6 XII | ambitione artifex, dicere solebat se operam suam, quod non
De divinatione
Liber, Par.
7 I, 104 | quod fieri more veterum solebat. Cum virgo staret et Caecilia
8 I, 132 | Appius, amicus tuus, uti solebat, agnoscere; non habeo denique
9 II, 141 | primis Carneades quaerere solebat, quarumnam rerum divinatio
10 II, 209 | sinistra sunt, alia nostris. Solebat ex me Deiotarus percontari
De fato
Caput
11 2 | et quodam liberiore, quam solebat, et magis vacuo ab interventoribus
De finibus
Liber, Par.
12 II, | atque interrogando elicere solebat eorum opiniones, quibuscum
13 II, | Crassus fuit, qui tamen solebat uti suo bono, ut hodie est
14 II, | durior, dicere consessori solebat, cum datis testibus alii
15 II, | commode verbis depingere solebat. iubebat eos, qui audiebant,
16 V, 30 | Tum ille amicissime, ut solebat: Nos vero, inquit, omnes
De legibus
Liber, Caput
17 I, 33 | recteque Socrates exsecrari eum solebat qui primus utilitatem a <
18 II, 102 | Illud quidem <videmus>, quae solebat quondam conpleri severitate
19 II, 117 | Sisenna est, Decembri facere solebat. Cuius ego rei causam cum
20 III, 171 | tabella condemnet, quam solebat vox, quia populo licere
De officiis
Liber, Caput
21 II, 164 | cura, cogitatio, opera poni solebat, nulla esset omnino, illae
22 II, 220 | inprimisque clarus, gloriari solebat se sine ullo munere adeptum
23 III, 309 | otiandi, ut ipse dicere solebat, non negotiandi causa contulisset,
De oratore
Liber, Caput
24 I, VIII | relaxarentur animi omnium, solebat Cotta narrare Crassum sermonem
25 I, IX | Tum Scaevola comiter, ut solebat, "cetera" inquit "adsentior
26 I, XIV | verum, quod Socrates dicere solebat, omnis in eo, quod scirent,
27 I, XVI | 72] Sed, ut solebat C. Lucilius saepe dicere,
28 I, XVII | inrisit ille quidem, ut solebat, philosophiam atque contempsit
29 I, XIX | vero praecepta sic inludere solebat, ut ostenderet non modo
30 I, XX | dicere; in quibus Charmadas solebat ingenium tuum, Crasse, vehementer
31 I, XXVIII| impellere atque hortari solebat.
32 I, LIII | pergraviter reprehendere solebat, quod is, L. Scribonio quaestionem
33 II, VI | doctus et perurbanus, dicere solebat ea, quae scriberet neque
De provinciis consularibus
Caput
34 14 | helluatur,(antea post siparium solebat), aut amicos habet prudentiores
De re publica
Liber
35 I | ipsis Numantiae moenibus solebat mecum interdum eius modi
36 II | congruens. (2) is dicere solebat ob hanc causam praestare
37 II | 3) quam ob rem, ut ille solebat, ita nunc mea repetet oratio
38 VI | vigilassem, artior, quam solebat, somnus complexus est. Hic
39 VI | videlicet saepissime vigilans solebat cogitare et loqui—Africanus
Laelius de amicitia
Caput
40 1 | suo memoriter et iucunde solebat nec dubitare illum in omni
41 2 | hemicyclio sedentem, ut solebat, cum et ego essem una et
Orator
Caput
42 51 | Carneades noster dicere solebat, Clitomachum eadem dicere,
43 113 | Stoicorum est, manu demonstrare solebat quid inter has artis interesset;
Philippicae
Oratio, Caput
44 III, 16 | populo de rostris spargere solebat. Vellem hanc contemptionem
45 VIII, 13 | Gracchum interfecit, dare solebat; eius virtute, consilio,
46 X, 7 | admirabilis ad eum fieri solebat, praesidioque Italiae cunctae
47 XIV, 17 | sapienter dicere Crassus solebat, multis apertus cursus ad
Post reditum in senatu
Caput
48 9 | fore firmissimam dicere solebat, dum vel unus in re publica
Pro Cluentio
Caput
49 2 | festis diebus antea non solebat. Mater misera nihil mali
50 3 | valenti, qui simul esse solebat, familiarius uteretur quam
51 3 | urbem profectus esset – solebat enim extra portam aliquid
Pro Deiotaro
Caput
52 28 | miserat, quos concursus facere solebat! Quam se iactare, quam ostentare,
53 33 | tibi—"ad regem scribere solebat te in invidia esse, tyrannum
Pro Flacco
Caput
54 2 | vel in patrono spectari solebat: 'bene testem interrogavit;
Pro Milone
Caput
55 1 | consessus vester cinctus est, ut solebat; non usitata frequentia
56 2 | nullis Graecis comitibus, ut solebat; sine uxore, quod numquam
57 2 | quidem oculis, quibus tum solebat cum omnibus omnia minabatur.
58 | circumscripsisset. Ne cum solebat quidem id facere, in privato
Pro Quinctio
Caput
59 XX | eum defenderit idem qui te solebat? et, cum is iudicium acceperit
Pro Rabirio Postumo
Caput
60 14 | tandem estis acturi? Glaucia solebat, homo impurus, sed tamen
Pro Roscio Amerino
Caput
61 17 | potuisset, quam metuere solebat, viveret. Neque enim, iudices,
62 84 | identidem in causis quaerere solebat 'cui bono' fuisset. Sic
Pro Sestio
Caput
63 118 | contiones celebrare suas solebat cantorum ipsorum vocibus
64 122 | non numquam temeritatem solebat aut errorem senatus: ~O
65 126 | instituto contionem interrogare solebat, 'velletne me redire,' et,
Topica
Caput
66 32 | necessario non recedam. Solebat igitur Aquilius collega
Tusculanae
Liber, Caput
67 Tusc, 0 | saepe vidi et id dicam, quod solebat narrare Pompeius, se, cum
68 Tusc, XVII | contendere et magna voce dicere solebat: eum esse beatum, qui praesentibus
69 Tusc, XXV | reprehendere Chrysippum solebat laudantem Euripideum carmen
70 Tusc, XXIV | insectemur istos, ut Carneades solebat, metuo ne soli philosophi
71 Tusc, XX | contionari ex turri alta solebat. ~[60] Atque is cum pila
72 Tusc, XXXII | Et hic quidem disputare solebat, quanto regem Persarum vita
73 Tusc, XLI | 120] Quorum controversiam solebat tamquam honorarius arbiter
|