Brutus
Caput
1 143 | quantum supra dixi, tamen Crasso nihil statuo fieri potuisse
2 144 | explicanda aequitate nihil erat Crasso copiosius; idque cum saepe
3 155 | recipiebat, in quibus a Crasso superabatur; ille se consuli
4 163 | sane exilem libellum, plura Crasso libuisset scribere: cum
5 173 | 173] Duobus igitur summis Crasso et Antonio L. Philippus
6 186 | eloquentissimus? in Antonio et Crasso aut dubitaret aut hunc alius,
7 212 | iam diximus, Scipione et Crasso, et de tribus proavis, Q.
8 215 | quaedam ex his paria cum Crasso, quaedam etiam superiora;
9 229 | 229] Is L. Crasso Q. Scaevola consulibus primum
10 230 | coniungitur, si quidem et Crasso vivo dicere solebat et magis
11 233 | ut placet, alios et a M. Crasso, qui fuit aequalis Hortensi,
12 281 | quae quidem etiam cum P. Crasso M. f., <cum> initio aetatis
13 301 | erant>, excellente tum Crasso et Antonio, dein Philippo,
14 328 | verbis oratio. ergo ille a Crasso consule et Scaevola usque
De divinatione
Liber, Par.
15 I, 29 | avi." ~Sed quid vetera? M. Crasso quid acciderit videmus,
16 II, 154 | omittamus superiores, Marcone Crasso putas utile fuisse tum,
17 II, 232 | ego Pompeio, quam multa Crasso, quam multa huic ipsi Caesari
De finibus
Liber, Par.
18 V, 58 | amissa est? At hoc in eo M. Crasso, quem semel ait in vita
De haruspicum responso
Caput
19 47 | Cn. Pompeio adiutore, M. Crasso auctore, quae faciebat facere
De officiis
Liber, Caput
20 I, 108 | 108] Erat in L. Crasso, in L. Philippo multus lepos,
21 II, 210 | est. Dixi paulo ante de Crasso. Idem fecit adulescens M.
22 III, 326 | suspicaturum. At dares hanc vim M. Crasso, ut digitorum percussione
De oratore
Liber, Caput
23 I, VII | publica socius et summa cum Crasso familiaritate coniunctus.
24 I, VII | Exierant autem cum ipso Crasso adulescentes et Drusi maxime
25 I, VII | sermone confecto, tantam in Crasso humanitatem fuisse, ut,
26 I, IX | cetera" inquit "adsentior Crasso, ne aut de C. Laeli soceri
27 I, XXIV | vehementer se adsentiri Crasso dixit, quod neque ita amplecteretur
28 I, XXVI | enim mirificus quidam in Crasso pudor, qui tamen non modo
29 I, XXXV | venit, quod praeterea ab Crasso requiratis?"
30 I, XXXV | similiter nunc petes a Crasso, ut illam copiam ornamentorum
31 I, XXXV | enim tanto opere hanc a Crasso disputationem desiderabam,
32 I, XXXVI | voce? plurimis verbis a M. Crasso praetore contenderet, ut
33 II, I | patruo solebamus, quod de Crasso pater et Aculeo, quocum
34 II, I | et ea disceremus, quae Crasso placerent, et ab eis doctoribus,
35 II, II | eloquentiam, qualis fuit in Crasso et Antonio, non cognitis
36 II, X | illud tertium, quod et a Crasso tactum est et, ut audio, [
37 II, XXVIII | et tanta, quanta sint in Crasso, habuisse ornamenta dicendi.
38 II, XXVIII | confirmaro, tradam eum Crasso et vestiendum et ornandum."
39 II, XXIX | non potuisse potius quam a Crasso dici maluisse."
40 II, XXXIII | haudquaquam id est difficile Crasso, qui et, quod disci potuit
41 II, XXXIII | inquit "ista" Antonius "tum a Crasso discemus, cum se de turba
42 II, LIV | tu mihi tribuis, Antoni, Crasso est omnium sententia concedendum;
43 II, LVI | quoque palmam [ut ceterarum] Crasso detulisse."
44 II, LVI | inquit "nisi interdum in hoc Crasso paulum inviderem; nam esse
45 II, LVI | quod quidem in primis a Crasso observari solet. Sed hoc
46 II, LVII | Caesarem, qui quamquam [M.] Crasso facetias concedit, tamen
47 II, LVII | non videat? Sic ego nunc, Crasso audiente, primum loquar
48 II, LX | Qui igitur distinguemus a Crasso, a Catulo, a ceteris familiarem
49 II, LXX | verum omnibus." Ab hoc vero Crasso nihil facetius: cum laesisset
50 II, LXX | toto capite adnuit, ut se Crasso daret. "Potest etiam fieri,"
51 II, LXXIII | cum mihi sermo cum hoc Crasso, multis audientibus, esset
52 II, LXXXVIII| te, Catule, tum etiam L. Crasso audiente, de dicendi ratione
53 II, LXXXIX | inquit "omnem recusationem Crasso volui, quem ego paulo ante
54 II, LXXXIX | eodem modo se posse dicere; Crasso dicente nemo tam arrogans,
55 III, I | constare vidi, quamquam hoc Crasso, cum aliquid accuratius
56 III, I | tum iudicatum ceteros a Crasso semper omnis, illo autem
57 III, I | quidem ipso in loco multa a Crasso divinitus dicta esse ferebantur,
58 III, II | sunt, ut mihi non erepta L. Crasso a dis immortalibus vita,
59 III, III | ipsorum, qui tum adulescentes Crasso se dicarant, horribilis
60 III, IV | maius ut quiddam de L. Crasso, quam quantum a nobis exprimetur,
61 III, IV | ornatus orationis neque in Crasso redundaret. ~
De re publica
Liber
62 I | Scipionis, initiis factis a P. Crasso et Appio Claudio, tenent
Philippicae
Oratio, Caput
63 II, 7 | ego, tamquam mihi cum M. Crasso contentio esset, quocum
64 II, 12 | placuit duobus Lucullis, M. Crasso, Q. Hortensio, C. Curioni,
65 XI, 18 | populus Romanus consuli potius Crasso quam privato Africano bellum
Pro Archia
Caput
66 6 | et patre et filio; a L. Crasso colebatur; Lucullos vero
67 12 | in Asia; primis Iulio et Crasso nullam populi partem esse
Pro Balbo
Caput
68 | procedere>. Quae enim in L. Crasso potuit, homine nato ad dicendi
Pro Caelio
Caput
69 23 | graviter et ornate a M. Crasso peroratam de seditionibus
Pro Fonteio
Caput
70 26 | posset tollere. Quantus in L. Crasso pudor fuerit, quod ingenium,
71 28 | animi, tantum roboris ut L. <Crasso, M.> Scauro testi non crederent;
Pro Murena
Caput
72 10 | hoc idem Q. Hortensio, M. Crasso, clarissimis viris, si item
|