Brutus
Caput
1 62 | cum homines humiliores in alienum eiusdem nominis infunderentur
2 274 | tamen, ut ea non inruisse in alienum locum, sed immigrasse in
3 299 | inquit Atticus. ego enim non alienum a te putabam quod et in
Commentariolum petitionis
Caput
4 I | tamen amore nostro non sum alienum arbitratus ad te perscribere
5 XIII | fuisti te a suis commodis non alienum futurum. ~
De divinatione
Liber, Par.
6 I, 82 | si sciemus), neque hoc alienum ducunt maiestate sua (nihil
7 II, 235 | si sciemus), neque hoc alienum ducunt maiestate sua (nihil
8 II, 238 | quam scire. Negant id esse alienum maiestate deorum: scilicet
De fato
Caput
9 5 | non esset, nomen habebat alienum? aut Philippus hasne in
De finibus
Liber, Par.
10 I, | doctissimos summa dissensio, quis alienum putet eius esse dignitatis,
11 I, | vidit, deinde hoc quoque alienum; nam ante Aristippus, et
12 III, | quoniam otiosi sumus, nisi alienum putas, totam Zenonis Stoicorumque
13 III, | Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus,
14 III, | etiam soles dicere. Sed non alienum est, quo facilius vis verbi
15 III, | ipsum, quod homo sit, non alienum videri. ut enim in membris
16 III, | quoque posteriores fatentur alienum esse a iustitia, ad quam
17 V, 42 | senescere'. Ex quo non est alienum, ut animantibus, sic illis
De inventione
Liber, Caput
18 I, 5 | artificio quodam comparatur, non alienum est videre, quae dicant
19 II, 63 | 63] Atque hoc non alienum est, quod ad multa pertineat,
De legibus
Liber, Caput
20 I, 33 | ut ait poeta, nihil a se alienum putarent', coleretur ius
21 II, 127 | ne quis ea deleat neve alienum inferat', poenaque est, '
De officiis
Liber, Caput
22 I, 30 | Chremes "humani nihil a se alienum putat"; sed tamen, quia
23 I, 124 | 124] Ac ne illud quidem alienum est, de magistratuum, de
24 I, 147 | 147] Nec vero alienum est ad ea deligenda, quae
25 II, 216 | praedonibus redimunt, aut aes alienum suscipiunt amicorum aut
26 II, 245 | Quam ob rem ne sit aes alienum, quod rei publicae noceat,
27 II, 245 | perdant, debitores lucrentur alienum. Nec enim ulla res vehementius
28 II, 245 | tolleretur. Numquam nec maius aes alienum fuit nec melius nec facilius
29 III, 274 | numquam committet, ut alienum appetat, et id, quod alteri
De optimo genere oratorum
Pars, Caput
30 III, 7 | sententia si quid absurdum aut alienum aut non acutum aut subinsulsum
De oratore
Liber, Caput
31 I, XXXVIII| omnino, quid suum, quid alienum, qua re denique civis aut
32 II, IX | quod haec ars profiteatur, alienum esse aut cum alia aliqua
33 II, LXXIII | perfidiosi, dicere quod alienum esset et noceret ei, pro
34 III, XXXII | genus disputationis a se alienum putasse accepimus semperque
35 III, XLI | translatio, ut deducta esse in alienum locum, non inrupisse, atque
De partitione oratoria
Caput
36 112 | si periculi timor, si aes alienum, si angustiae rei familiaris:
37 119 | abfuisse demonstrabit, aut alienum tempus aut locum non idoneum,
De provinciis consularibus
Caput
38 18 | gratiam non redisse, sed alienum sibi videri dignitate imperii,
39 40 | 40] Sed non alienum esse arbitror, quo minus
40 42 | id quidem accepi; non quo alienum mea dignitate arbitrarer,
De re publica
Liber
41 I | potest quid sit suum quid alienum? sed ista mox; nunc audiamus
In Catilinam
Oratio, Caput
42 II, 4 | et Minucium, quorum aes alienum contractum in popina nullum
43 II, 20 | delectantur, in tantum aes alienum inciderunt, ut, si salvi
In Vatinium
Caput
44 28 | noluisse. nihil maximus fecit alienum aut sua virtute aut illis
Orator
Caput
45 24 | propria laus Atticorum non alienum puto. ~
46 42 | colorat et roborat, non alienum fuit de oratoris quasi incunabulis
47 88 | aut iudicum aut tempore alienum. haec enim ad illud indecorum
Philippicae
Oratio, Caput
48 II, 3 | An ego non venirem contra alienum pro familiari et necessario,
49 II, 46 | Patri persuasi, ut aes alienum filii dissolveret, redimeret
50 VI, 11 | domo profugere, propter aes alienum ire ad arma? Ubi plausus
51 VI, 15 | bellumque redeamus; quamquam non alienum fuit personas quasdam a
52 XIII, 22 | hoc quidem scite; deponere alienum nomen ipse maluit quam illis
Pro Archia
Caput
53 21 | atque contendunt. Ergo illi alienum, quia poeta fuit, post mortem
Pro Caecina
Caput
54 24 | quod illi causae maxime sit alienum?
55 70 | esse quid suum aut quid alienum sit, nihil est quod aequabile
Pro Caelio
Caput
56 17 | 17] Nam quod aes alienum obiectum est, sumptus reprehensi,
57 44 | nulli sumptus, nullum aes alienum, nulla conviviorum ac lustrorum
58 54 | potuisset et, quod facinus in alienum hominem intentum severe
Pro Flacco
Caput
59 28 | civitas, quod non retinet alienum; spoliatam se dicit, quod
Pro Milone
Caput
60 4 | necessarium, illius etiam potius alienum; hunc prae se tulisse illo
Pro Plancio
Caput
61 1 | qui vel minus honestum et alienum tueri vel auctoritate sua
62 1 | autem debet, is retinet alienum; gratiam autem et qui refert
Pro Quinctio
Caput
63 XXXI | conficere non posset, nihil alienum tamen vita superiore commisit. ~
Pro Rabirio
Caput
64 15 | popularem dicere audet, me alienum a commodis vestris, cum
Pro Roscio Amerino
Caput
65 93 | occiderent. Si eos putas qui alienum appetebant, tu es in eo
66 135 | non enim vereor ne quis alienum me animum habuisse a causa
Pro Sulla
Caput
67 31 | postulet. Nihil est enim tam alienum ab eo qui alterum coniurationis
68 56 | Sitti praediis venditis aes alienum eiusdem dissolutum <est>,
69 58 | suscipiendum putaret? cuius aes alienum videmus, iudices, non libidine,
Tusculanae
Liber, Caput
70 Tusc, XVII | esse te iniustum, cum et alienum adpetas, qui mortalis natus
71 Tusc, XXXII | sed stultitiam detraxeris; alienum autem tempus docendi. Et
72 Tusc, XXXIV | quod modo a natura non sit alienum, eo contentae non quaerunt
|