Academica
Liber, Caput
1 III | scientiae ~* * * ~quod si liceret ut iis qui in itinere deerravissent
De haruspicum responso
Caput
2 15 | sine vi aedificare mihi liceret, quibus in maximis periculis
3 22 | de rebus iam queri <non> liceret. Vis enim innumerabilis
4 44 | tribuno plebis fieri non liceret.
De lege agraria
Oratio, Caput
5 II, 3 | per aetatem ac per leges liceret; qui autem anno suo petierint,
6 II, 19 | quoad fas esset, quoad liceret, populi ad partis daret;
De legibus
Liber, Caput
7 I, 10 | fungerer munere. Sic enim mihi liceret et isti rei quam desideras
8 III, 162 | inferioris ordinis essent liceret. Non vides Luculle a te
9 III, 162 | id si tu non faceres non liceret? ~
De officiis
Liber, Caput
10 III, 252 | nobis hoc idem vere dicere liceret, sed si minus imitatione
11 III, 263 | vel indolentia metiuntur, liceret ei dicere utilitatem aliquando
De oratore
Liber, Caput
12 I, X | sacramento contendere non liceret; urgerent praeterea philosophorum
13 I, XXX | lectore Diphilo suspicari liceret, id spero nos esse adeptos
14 I, XXXVI| defendebat, causa cadere liceret, Cn. autem Octavius, homo
15 II, XXXI | interemerit, cum id per leges non liceret; nulla denique est causa,
De provinciis consularibus
Caput
16 7 | legem generi tui dicere liceret. Id emptum ita vendidisti,
De re publica
Liber
17 I | is enim fueram, cui cum liceret aut maiores ex otio fructus
18 II | lictores cum fascibus anteire liceret ~(*****) ~$(33) (Laelius?) '<
19 III | aliena, sic mihi ore uti liceret alieno! nunc ea dicenda
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
20 X | publicam sed ne lugere quidem liceret, cum civis is quem hic ordo
21 XXXI | plane suo stare iudicio non liceret, cum certi homines non studium
In Vatinium
Caput
22 34 | teque, cum tibi utrum velles liceret, dictitaris causam dicere
Laelius de amicitia
Caput
23 1 | toga, ut, quoad possem et liceret, a senis latere numquam
Orator
Caput
24 157 | peccare suavitatis causa liceret. Et posmeridianas quadrigas
Philippicae
Oratio, Caput
25 II, 56 | ludere cum condemnato non liceret; sed ut, quod in alea perdiderat,
26 V, 46 | haberi, ut haberi per leges liceret, si anno superiore quaestor
27 XIV, 30 | omnibus solvere nobis praemia liceret! quamquam nos ea, quae promisimus,
Post reditum in senatu
Caput
28 11 | comitiis, ne legi intercedere liceret, ut lex Aelia et Fufia ne
29 16 | flagitia diutius uti non liceret? cum hoc coire ausus es,
30 19 | potius hostem, si legibus uti liceret, iudicio esse frangendum,
Pro Balbo
Caput
31 | denique aliquid non contra ac liceret factum diceretur, sed contra
32 | cum vellemus, uti nobis ut liceret, privatus vero ne quis vir
33 | versari in nostris bellis non liceret. Etenim cum pro sua patria
34 | civitatem nostram recipi non liceret? Nihil est enim aliud in
35 | uti in bellis nobis non liceret aut praemi tribuendi potestatem
Pro Caelio
Caput
36 2 | fuisse, cui, utrum vellet, liceret, nec, cum descendisset,
37 18 | mihi ~contexere hoc carmen liceret: ~ Nam numquam era errans ~
38 48 | fuit, ut, quod licet, non liceret? Hic ego iam rem definiam,
Pro Cluentio
Caput
39 | infitiari potest? Cui tum liceret docere Oppianicum reum factum
40 1 | deberet ut convelli non liceret. Non utar exemplorum copia,
Pro Flacco
Caput
41 39 | edicto ne ex Asia exportari liceret. Quis est, iudices, qui
42 49 | leges militaris effugere liceret iniquitatem tribuni? Cur
43 13 | quasi bona comesse Romae non liceret. Nunc denique materculae
Pro Marcello
Caput
44 | deceret, non nulli etiam quid liceret. ~
Pro Milone
Caput
45 | volunt? quos habere certe non liceret, si uti illis nullo pacto
46 | si uti illis nullo pacto liceret. Est igitur haec, iudices,
47 2 | fas esset, aut per leges liceret. ~
48 2 | oporteret, ut omnes confitentur, liceret.
49 1 | clamare ac mentiri gloriose liceret: 'Occidi, occidi, non Sp.
Pro Quinctio
Caput
50 XV | ex edicto bona possidere liceret? ad haec extrema et inimicissima
51 XXIX | misisse quam postularet uti ei liceret bona possidere. Postea recitavi
Pro Rabirio Postumo
Caput
52 | paeniteret coepisse quam liceret desistere. ~
53 26 | ut ei Romae togato esse liceret, aut omnes fortunae abiciendae,
Pro Roscio Amerino
Caput
54 138 | qui dicat: 'Vellem quidem liceret; hoc dixissem.' Dicas licet. '
55 148 | hercule vobis isto in loco non liceret. Nunc ita defenditur, non
Pro Sestio
Caput
56 33b | fastis diebus legem ferri liceret, ut lex Aelia, lex Fufia
57 65 | cui privilegium inrogari liceret neve de capite nisi comitiis
58 74 | per quos senatum haberi liceret; sed tamen actum nihil nisi
59 89 | in illum legibus uti non liceret, illius vim neque in suo
60 122 | salutem a quo acceperant non liceret, nec unus in quemquam umquam
Pro Sulla
Caput
61 26 | praeclarae laudis insignia; mihi liceret eius urbis quam conservassem
62 43 | quantum vellet; deinde ne cui liceret umquam reprehendere illud
Topica
Caput
63 5 | ne si tuto quidem mihi id liceret, ut veni Veliam tuaque et
Tusculanae
Liber, Caput
64 Tusc, XV | cum inscribere (nomen) non liceret? quid? nostri philosophi
65 Tusc, XLI | vellem, ut ea quae dico mihi liceret invisere. quanta delectatione
66 Tusc, I | virtutum, quae si adolescere liceret, ipsa nos ad beatam vitam
67 Tusc, II | solitum esse carmen; quod ne liceret fieri ad alterius iniuriam,
68 Tusc, XIX | gessit, ut ea facere ei liceret (etsi peccare nemini licet;
69 Tusc, XXI | exoravit tyrannum, ut abire liceret, quod iam beatus nollet
70 Tusc, XXVI | sibi constare vellet, non liceret, quidnam faciendum est is
|