Academica
Liber, Caput
1 I, 4 | essent, nihil tamen ad bene vivendum. ~hic in omnibus fere sermonibus,
De divinatione
Liber, Par.
2 II, 134 | disputationum res ad beate vivendum maxime necessarias aperuerunt.
3 II, 134 | inlustrat: docet enim ad beate vivendum virtutem se ipsa esse contentam.
4 II, 143 | cum fratribus, cum amicis vivendum, quem ad modum utendum pecunia,
5 II, 170 | nescire quae vis sit cordis ad vivendum, vel suspicari contractum
De finibus
Liber, Par.
6 I, | pertinerent ad bene beateque vivendum. sed existimo te, sicut
7 I, | aut utilior aut ad bene vivendum aptior partitio quam illa,
8 I, | aptissimum est ad quiete vivendum, caritatem, praesertim cum
9 I, | voluptatem atque ad beate vivendum se ipsa esse contentam. ~
10 I, | existimavit esse nec ad melius vivendum nec ad commodius disserendum
11 I, | omnium rerum, quas ad beate vivendum sapientia comparaverit,
12 I, | perspicuum est nihil ad iucunde vivendum reperiri posse, quod coniunctione
13 II, | gravissimae sint ad beate vivendum breviter enuntiatae sententiae?—
14 II, | eo malo satis est ad bene vivendum. hoc dixerit potius Ennius: '
15 II, | summa philosophiae ad beate vivendum refertur, idque unum expetentes
16 II, | quidem temporis ad beate vivendum aliquid afferre, nec minorem
17 II, | quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem,
18 III, | pertinere dicant ad beate vivendum, nostri non ex omni, quod
19 III, | valerent ad beate misereve vivendum, aliquid tamen, quod differret,
20 IV, 13 | quanta in quoque sit ad beate vivendum, de istis ipsis obscurationibus,
21 IV, 15 | virtutem sint, ad beate vivendum pertineant. Quod totum contra
22 IV, 28 | dicat appetitionem rerum ad vivendum accommodatarum natura profectam?
23 V, 37 | ipsa sibi per se, quae ad vivendum crescendumque valeant, ut [
24 V, 41 | se et in iis esse ad bene vivendum momenta maxima. Nam cui
25 V, 43 | denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Quae similitudo in
26 V, 52 | dicitur, parva esse ad beate vivendum momenta ista corporis commodorum,
27 V, 54 | tantam esse vim, ut ad beate vivendum se ipsa contenta sit? an,
28 V, 55 | editur: 'Virtus ad beate vivendum se ipsa contenta est', <
29 V, 55 | sapientem esse non esse ad beate vivendum satis.~ Immo vero,
30 V, 55 | vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero
De inventione
Liber, Caput
31 I, 93 | eum nullius rei ad bene vivendum indigere, neget postea sine
De officiis
Liber, Caput
32 I, 11 | omniaque, quae sint ad vivendum necessaria anquirat et paret,
33 I, 13 | aut admirabilium ad beate vivendum necessariam ducimus. Ex
34 I, 19 | pertinentibus ad bene beateque vivendum aut in studiis scientiae
35 II, 167 | valeat ad bene beateque vivendum? sive ratio constantiae
36 III, 282 | virum transferantur res ad vivendum necessariae, qui si occiderit,
De oratore
Liber, Caput
37 II, XXXIII| eodem est pistrino, Crasse, vivendum; et istam oscitantem et
De partitione oratoria
Caput
38 63 | quemadmodum in paupertate vivendum.
39 70 | solum sed etiam ad honeste vivendum valent, exponam breviter,
Cato Maior de senectute
Caput
40 1 | ipsis opis ad bene beateque vivendum, eis omnis aetas gravis
41 3 | quod cuique temporis ad vivendum datur, eo debet esse contentus. ~
42 4 | longum est ad bene honesteque vivendum; sin processerit longius,
In Catilinam
Oratio, Caput
43 I, 29 | horae gladiatori isti ad vivendum non dedissem. Etenim si
44 II, 27 | consulem, mihi aut cum his vivendum aut pro his esse moriendum.
45 III, 27 | gesserunt, quod mihi cum iis vivendum est, quos vici ac subegi,
Laelius de amicitia
Caput
46 45 | caput enim esse ad beate vivendum securitatem, qua frui non
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
47 VI, 42 | possessio sit, ut ad liberaliter vivendum facile contentus sit, qui
Philippicae
Oratio, Caput
48 II, 62 | heres successerat. Erat ei vivendum latronum ritu, ut tantum
Pro Deiotaro
Caput
49 37 | bene, sed etiam ad beate vivendum contentam esse virtutem. ~
Pro Marcello
Caput
50 1 | angustiis, quas natura nobis ad vivendum dedit, contentus fuit: semper
Tusculanae
Liber, Caput
51 Tusc, 0 | inquit, "ad beate quidem vivendum, quod est in una virtute
52 Tusc, XVII | contentam, quo modo ad bene vivendum, sic etiam ad beate? Quae
53 Tusc, I | sermonibus tuis virtutem ad beate vivendum se ipsa esse contentam.
54 Tusc, I | et si praesidi ad beate vivendum in virtute satis est, quis
55 Tusc, V | Non mihi videtur ad beate vivendum satis posse virtutem.~-
56 Tusc, V | Nempe negas ad beate vivendum satis posse virtutem?~-
57 Tusc, V | laudabiliter, postremo ad bene vivendum satisne est praesidi in
58 Tusc, VII | quaesitum, satisne ad beate vivendum virtus posset, multa diceret?
59 Tusc, VII | magnam in virtute ad beate vivendum esso vim, nihilo minus hoc
60 Tusc, VIII | virtutem, tamen ad beate vivendum satis posse virtutem.~-
61 Tusc, IX | habere ad male misereque vivendum, non est ausus elate et
62 Tusc, XI | in virtute esse ad beate vivendum, liceat idem Peripateticis
63 Tusc, XII | sunt omnia, quae ad beate vivendum ferunt, nec suspensa aliorum
64 Tusc, XIII | Quid enim deest ad beate vivendum ei, qui confidit suis bonis?
65 Tusc, XIV | commotionum, quid potest ad beate vivendum deesse ei, quem fortitudo
66 Tusc, XV | refert autem omnia ad beate vivendum; beata igitur vita laudabilis;
67 Tusc, XVIII | satis est praesidi ad bene vivendum, satis est etiam ad beate;
68 Tusc, XVIII | autem virtus ad fortiter vivendum potest; satis ergo etiam
69 Tusc, XXV | agimus, ut virtus ad beate vivendum sit se ipsa contenta. ~[
|