Brutus
Caput
1 140 | ponendum, sed non tam sua sponte quam quod est a pleris que
De divinatione
Liber, Par.
2 II, 182 | igitur tale aliquid etiam sua sponte in lapicidinis Chiorum exstitisse.
3 II, 190 | animal tam sit canorum sua sponte, quid in mentem venit Callistheni
4 II, 233 | confirmavit, tamen etiam mea sponte nimis superstitiosam de
De finibus
Liber, Par.
5 I, | nihil referatur, ista sua sponte et per se esse iucunda,
6 II, | sua vi, sua natura, sua sponte laudabile. ~
7 II, | ipsum a se oritur et sua sponte nascitur. 'At enim sequor
8 II, | faciat amicitiam ipsam sua sponte, vi sua, ex se et propter
9 II, | est aliquid, quod te sua sponte delectet? aut pertinacissimus
10 V, 30 | Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Mihi quidem
11 V, 41 | sibi sint per se et sua sponte cari, partes quoque et corporis
12 V, 44 | quod certe universum sua sponte ipsum expeti et propter
13 V, 45 | in his rebus summe nostra sponte moveamur. Atque ut a corpore
14 V, 51 | patria, sunt illa quidem sua sponte cara, sed eodem in genere,
De haruspicum responso
Caput
15 56 | haruspicum admonitu sua sponte prospexit.
De inventione
Liber, Caput
16 II, 80 | potuerit id peccatum, quod sponte sua reus poenitus sit, moribus
De legibus
Liber, Caput
17 I, 37 | nisi quod uere laudari sua sponte posset: ~
18 I, 45 | consequentia et contraria sua sponte, non aliena iudicantur,
19 I, 48 | ius et omne honestum sua sponte esse expetendum. Etenim
20 I, 49 | si emolumentis, non <sua> sponte uirtus expetitur, una erit
De oratore
Liber, Caput
21 I, XXXII | sint adepti, sed, quae sua sponte homines eloquentes facerent.
22 II, XIX | reconditam; quis enim hoc non sua sponte viderit, neminem posse dicere,
23 II, XXXVIII| consilium instituendum aut sua sponte faciendum; aliud consilium,
24 II, XLIV | permotionem animorum sua sponte ipsi adferant ad causam
25 II, XLIV | dant et, ut ante dixi, sua sponte, quo impellimus, inclinant
De partitione oratoria
Caput
26 16 | genus est eloquendi sua sponte fusum, alterum conversum
27 131 | concederetur eis qui sua sponte et voluntate fecissent,
De re publica
Liber
28 I | discipuli, respondisse ut id sua sponte facerent quod cogerentur
29 III | bonum esse, quod eum sua sponte ac per se bonitas et iustitia
Cato Maior de senectute
Caput
30 1 | atque praeclarum, quod sua sponte peteretur, quodque spreta
31 5 | senes autem sic, ut cum sua sponte nulla adhibita vi consumptus
In Catilinam
Oratio, Caput
32 I, 13 | imperante facere, quod iam tua sponte faciebas? Exire ex urbe
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
33 XV | nullo rogante vos vestra sponte fecistis. ~
34 XXI | educere exercitum, bellum sua sponte gerere, in regnum iniussu
Orator
Caput
35 115 | occurrunt—, sed quia sua sponte squalidiora sunt, adhibendus
36 164 | compositione et quasi sua sponte, aut quodam genere verborum,
37 175 | relata contraria, quae sua sponte, etiam si id non agas, cadunt
38 213 | non est ille quidem sua sponte vitiosus in clausulis, sed
Philippicae
Oratio, Caput
39 II, 49 | occidere, cumque eam rem tua sponte conarere, non impulsu meo,
40 II, 95 | censeo. Rex enim ipse sua sponte nullis commentariis Caesaris,
41 III, 7 | conscripti, ut ea, quae sua sponte clarissimus adulescens atque
42 IV, 8 | hortatur ad bellum ipsam sua sponte suoque iudicio excitatam.
43 V, 23 | magnitudine, quamquam sua sponte eximiaque virtute, tamen
44 VI, 18 | Itaque senatum bene sua sponte firmum firmiorem vestra
45 VIII, 5 | bellum contra Antonium sua sponte suscepit. Decernendi enim
46 XI, 3 | egetis (ipsi enim vestra sponte exarsistis ad libertatis
Pro Caecina
Caput
47 59 | coegeris, ipsi convenerint sua sponte; certe cogit is qui congregat
Pro Caelio
Caput
48 10 | aetatis, quod ipsum sua sponte infirmum aliorum libidine
Pro Cluentio
Caput
49 1 | conferri potuit, ut is sua sponte necare voluisse Habitum
50 1 | quoniam graves homines sua sponte severe iudicaturos putabat,
51 3 | quod vos non vestra hoc sponte faciatis, petam a vobis
52 2 | iudicia secuti sunt (sua sponte, non Staieni fraude) constantiam
53 3 | sic populum Romanum sua sponte esse placatum, hominum seditiosorum
Pro Flacco
Caput
54 FrM | neque incorrupta neque sua sponte nec iure nec more nec vere
Pro Milone
Caput
55 2 | dicet profecto, quod sua sponte fecit, Publione Clodio tribuendum
Pro Murena
Caput
56 26 | putaret atque aliquid ipse sua sponte loqueretur, ei quoque carmen
Pro Quinctio
Caput
57 XVI | res ista gravissima sua sponte videretur, tamen eius atrocitas
Pro Roscio Amerino
Caput
58 96 | omnium pertinebat? 'Sua sponte Mallius nuntiat.' Quid,
59 97 | tanta premebat ut, si sua sponte iter Ameriam faceret, id
60 104 | stultissime, profecto tua sponte non de Eruci sententia:
61 130 | Ego haec a Chrysogono mea sponte remoto Sex. Roscio quaero,
Pro Scauro
Caput
62 41 | venerint, si incorrupti, si sua sponte, si non alicuius impulsu,
Pro Sestio
Caput
63 33a | 33a. quid? sua sponte homines in amicorum periculis
64 100b | impelluntur et ipsi etiam sponte sua contra rem publicam
Pro Sulla
Caput
65 37 | absurdum, cum ceteros sua sponte nominasset, mentionem facere
66 40 | tempestate rei publicae mea sponte dispexerim—vos profecto
67 43 | divinitus, ita ut dixi, non mea sponte providi, primum ne quis
Tusculanae
Liber, Caput
68 Tusc, 0 | ipsa virtute situm, sua sponte laudabile, quod quidem citius
69 Tusc, XV | est, et ipsa per se sua sponte separata etiam utilitate
|