De fato
Caput
1 2 | legitima nobis, de pace et de otio. ~
De finibus
Liber, Par.
2 III, | quo magis tum in summo otio maximaque copia quasi helluari
3 V, 47 | praeclara in illo calamitoso otio scripsit non ad usum aliquem
De lege agraria
Oratio, Caput
4 II, 9 | suscipiendos putet, ut aliquando in otio possit esse, praesertim
5 II, 9 | est factum uti impune in otio esse possemus. Qua re qui
6 II, 102 | Non modo vos eritis in otio qui semper esse volueratis,
7 II, 103 | qui propter desidiam in otio vivunt, tamen in sua turpi
8 II, 103 | capiunt voluptatem ex ipso otio, quam vos fortunati eritis,
De legibus
Liber, Caput
9 I, 9 | institui potest nisi praeparato otio, nec exiguo tempore absolui,
De officiis
Liber, Caput
10 I, 153 | cognitione digna sint, summo otio secum ipse consideret et
11 II, 202 | constituti. Nam cum premeretur in otio multitudo ab iis, qui maiores
12 III, 252 | quae declarat illum et in otio de negotiis cogitare et
13 III, 253 | nec hoc otium cum Africani otio nec haec solitudo cum illa
14 III, 254 | inesset boni, propterea et otio fruor, non illo quidem,
De oratore
Liber, Caput
15 I, I | negotio sine periculo vel in otio cum dignitate esse possent;
16 I, VI | ingenio et doctrina, sed etiam otio studioque abundantis partitionem
17 I, VIII | meditere, quid esse potest in otio aut iucundius aut magis
18 I, XXI | nos sumus atque fuimus et otio ac facultate discendi maiore
19 II, V | similes fuerunt, nec in otio sermones huius modi disputationesque
20 II, V | importunum tempus in tanto otio, quod et raro datur et nunc
21 II, XXXII | consecutos, quod in tanto otio etiam sine hac forensi exercitatione
22 II, XXXIII| Scaevolarum et ceterorum beatorum otio concedamus."
23 III, XV | necesse, doctissimi homines otio nimio et ingeniis uberrimis
24 III, XV | ipsi aliquem excogitant in otio ludum, sic illi a negotiis
25 III, XXXI | atque vacuam abundantes otio, nobis occupatis, involaverunt
26 III, XXXII | ardentesque his studiis, otio vero diffluentes, non modo
De provinciis consularibus
Caput
27 24 | oppugnando rei publicae plus quam otio meo, non nulli in eodem
28 24 | eodem defendendo suo plus otio quam communi prospexerint? ~
De re publica
Liber
29 I | certe licuit Tusculi se in otio delectare, salubri et propinquo
30 I | illa tranquillitate atque otio iucundissime vivere. omitto
31 I | sese in illa vita atque otio conservatos putant, gravius
32 I | cum liceret aut maiores ex otio fructus capere quam ceteris
33 I | serviens tutum perfugium otio nostro suppeditaret et tranquillum
34 I | excusationem quo facilius otio perfruantur, certe minime
35 I | potest, abuti tecum hoc otio.' (Scipio) 'libente me vero,
36 I | cogitatione, aliis permisso otio suo, quibus id tuendum est
37 I | inquit Scipio 'in pace et otio—licet enim lascivire, dum
38 III | inventa, sive etiam in istorum otio ac litteris tractata, res (
In Catilinam
Oratio, Caput
39 III, 17 | publicam tanta pace, tanto otio, tanto silentio liberassemus. ~
40 IV, 17 | civium sustentatur, alitur otio; quorum si quaestus occlusis
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
41 XXX | bellum ac tumultum paci atque otio concessurum. Quaere ex familiari
Orator
Caput
42 108 | multa ne in Graeco quidem otio scripsit quam multa sunt
Paradoxa Stoicorum
Parad., Caput
43 Ded, 3 | quae vix in gymnasiis et in otio Stoici probant, ludens conieci
Philippicae
Oratio, Caput
44 II, 113 | Quam volent illi cedant otio consulentes, tamen a re
45 VI, 9 | vestraeque libertati natum, non otio suo, quid egit aliud, nisi
46 VIII, 11 | pacem defendi, non semper otio studui? quod cum omnibus
47 X, 3 | sentis, quae sint inimica et otio communi et dignitati tuae?~
48 XI, 38 | quisquam istorum sit, qui otio delectantur. Tertio vero
Post reditum ad Quirites oratio
Caput
49 1 | pro vestra incolumitate, otio concordiaque devovi, ut,
50 20 | est, huic in pace atque otio. ~
Pro Balbo
Caput
51 | illarum quae sine summo otio non facile discuntur, Cn.
52 | libri docent in umbra atque otio, ea Cn. Pompeium neque cum
Pro Caecina
Caput
53 33 | Audire cupio, qui in pace et otio, cum manum fecerit, copias
54 43 | bello appellatur, ea in otio non appellabitur? et, quod
Pro Caelio
Caput
55 1 | otiosis ne in communi quidem otio liceat esse. ~
Pro Marcello
Caput
56 1 | summa tranquillitate et otio perfruare: tum te, si voles,
Pro Murena
Caput
57 86 | magnitudine periculi obtestor, ut otio, ut paci, ut saluti, ut
Pro Roscio Amerino
Caput
58 126 | omnes recesserunt, in summo otio rediens a cena Romae occisus
Pro Sestio
Caput
59 57 | paterno atque avito regali otio perfruebatur -- : de hoc
60 98a | ecferri ita convenit ut otio non prospiciant, neque ullum
61 104 | novarum rerum est cupidus et otio suo et dignitate optimi
62 110a | versabatur in spe rerum novarum, otio et tranquillitate rei publicae
63 138 | virorum fortium labore se otio suo perfrui. qui autem bonam
Pro Sulla
Caput
64 57 | secundis rebus, quem in otio secum semper habuisset,
Tusculanae
Liber, Caput
65 Tusc, III | intemperanter abutentis et otio et litteris. itaque suos
66 Tusc, 0 | requiris. Videsne abundare me otio? Quid tum? Fuisti saepe,
67 Tusc, XXVII | sed nos umbris deliciis otio languore desidia animum
68 Tusc, XXXVI | contrahunt! Quid est enim dulcius otio litterato? is dico litteris,
69 Tusc, XLI | possumus hoc, cuicuimodi est, otio? -, ad Brutumque nostrum
|