1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2121
Academica
Liber, Caput
1 I, 1 | nostro, cuius nosti studium (nihil enim eius modi celare possumus),
2 I, 2 | vulgari sermone disputant, nihil definiunt nihil partiuntur
3 I, 2 | disputant, nihil definiunt nihil partiuntur nihil apta interrogatione
4 I, 2 | definiunt nihil partiuntur nihil apta interrogatione concludunt
5 I, 2 | possent ea quantum potui (nihil enim magnopere meorum miror)
6 I, 3 | aut si haec ita non sunt nihil aliud video quod agere possimus. ~
7 I, 3 | Latinis litteris persequitur nihil ut isdem de rebus Graeca
8 I, 4 | si maxime cognita essent, nihil tamen ad bene vivendum. ~
9 I, 4 | copioseque sunt, ita disputat ut nihil affirmet ipse refellat alios,
10 I, 4 | affirmet ipse refellat alios, nihil se scire dicat nisi id ipsum,
11 I, 4 | scire se putent, ipse se nihil scire id unum sciat, ob
12 I, 4 | duobus ut dixi nominibus una; nihil enim inter Peripateticos
13 I, 6 | vim sine aliqua materia; nihil est enim quod non alicubi
14 I, 7 | dividi possint, cum sit nihil omnino in rerum natura minimum
15 I, 7 | quae sit eadem sempiterna (nihil enim valentius esse a quo
16 I, 7 | necessitatem appellant, quia nihil aliter possit atque ab ea
17 I, 8 | mobiles et concitatae ut nihil umquam unum esset <et> constans,
18 I, 10 | relinquebat, in quibus ponebat nihil omnino esse momenti. ~sed
19 I, 11 | comprehenderet, sed quia nihil quod cadere in eam posset
20 I, 12 | omnes paene veteres, qui nihil cognosci nihil percipi nihil
21 I, 12 | veteres, qui nihil cognosci nihil percipi nihil sciri posse
22 I, 12 | nihil cognosci nihil percipi nihil sciri posse dixerunt, angustos
23 I, 12 | institutis omnia teneri nihil veritati relinqui, deinceps
24 I, 12 | Socrates sibi reliquisset, ut nihil scire se sciret; sic omnia
25 I, 12 | posset; quibus de causis nihil oportere neque profiteri
26 I, 12 | numeramus, cuius in libris nihil affirmatur et in utramque
27 I, 12 | disseruntur, de omnibus quaeritur nihil certi dicitur—sed tamen
28 II | demersimus ut qui urinantur, aut nihil superum aut obscure admodum
29 II | putre esse videtur ~* * * ~nihil ab homine percipi posse,
30 II | alio nomine vis vocare, nihil repugno; satis enim mihi
31 II | tumultuatur, hominem natum ad nihil aliud esse quam honestatem,
Brutus
Caput
32 10 | Attice? numquid tandem novi? Nihil sane, inquit Brutus, quod
33 12 | communium gravissumos casus nihil ante epistulam Bruti mihi
34 18 | ego vero, inquit, Brutum nihil mentiri puto. videor enim
35 19 | publica libros edidisti, nihil a te sane postea accepimus:
36 35 | quidem perfectum et quoi nihil admodum desit Demosthenem
37 35 | Demosthenem facile dixeris. nihil acute inveniri potuit in
38 35 | eis causis quas scripsit, nihil, ut ita dicam, subdole,
39 35 | ut ita dicam, subdole, nihil versute, quod ille non viderit;
40 35 | quod ille non viderit; nihil subtiliter dici, nihil presse,
41 35 | nihil subtiliter dici, nihil presse, nihil enucleate,
42 35 | subtiliter dici, nihil presse, nihil enucleate, quo fieri possit
43 35 | possit aliquid limatius; nihil contra grande, nihil incitatum,
44 35 | limatius; nihil contra grande, nihil incitatum, nihil ornatum
45 35 | grande, nihil incitatum, nihil ornatum vel verborum gravitate
46 56 | eloquentiae praemium fuisse nihil sane mihi legisse videor:
47 64 | lacerti, sic ut [et] fieri nihil possit valentius; verum
48 71 | rebus omnibus idem eveniat: nihil est enim simul et inventum
49 90 | 90] Tum igitur nihil recusans Galba pro sese
50 91 | mirari non possum in eis, qui nihil omnino scripti reliquerunt.
51 91 | videmus alios oratores inertia nihil scripsisse, ne domesticus
52 109 | Flaminino, quem ipse vidi, nihil accepi nisi Latine diligenter
53 140 | comprensione devinciendis nihil non ad rationem et tamquam
54 143 | supra dixi, tamen Crasso nihil statuo fieri potuisse perfectius.
55 144 | in explicanda aequitate nihil erat Crasso copiosius; idque
56 146 | mirabilis sic ut simile nihil viderim; in augendo in ornando
57 150 | aetatesque vostrae ut illorum nihil aut non fere multum differunt. ~
58 151 | ego: de me, inquam, dicere nihil est necesse; de Servio autem
59 161 | paene esse perductam, ut eo nihil ferme quisquam addere posset,
60 178 | sed in causis publicis nihil, privatis satis veterator
61 200 | ut dixi, aspexerit, si nihil audiverit, tamen oratorem
62 202 | dicendi accommodabat genus. nihil erat in eius oratione nisi
63 202 | oratione nisi sincerum, nihil nisi siccum atque sanum;
64 204 | inter se sint dissimiles. nihil enim tam dissimile quam
65 207 | defenderentur a pluribus, quo nihil est vitiosius. ~
66 208 | quaeque res audiatur. sed nihil vitiosi us quam, cum unum
67 210 | nam litterarum admodum nihil sciebat; sed magni interest
68 214 | aliqua parte earum omnino nihil poterat: in quacumque enim
69 218 | immemoris ingeni signa; sed nihil turpius quam quod etiam
70 231 | ob rem de iis qui vivunt nihil velis dicere. ~Quaenam igitur,
71 235 | et magnitudo. sic in hoc nihil praeter actionem fuit, cetera
72 247 | Metelli, Celer et Nepos nihil in causis versati nec sine
73 251 | ut de iis qui nunc sint nihil velis ipse dicere; et hercule
74 262 | homines a scribendo deterruit; nihil est enim in historia pura
75 265 | quantum pondus in verbis, quam nihil non consideratum exibat
76 266 | duobus cum cogito, doleo nihil tuam perpetuam auctoritatem
77 274 | pellucens vestiebat oratio. nihil tam tenerum quam illius
78 274 | illius comprensio verborum, nihil tam flexibile, nihil quod
79 274 | verborum, nihil tam flexibile, nihil quod magis ipsius arbitrio
80 274 | primum ita pura erat ut nihil liquidius, ita libere fluebat
81 276 | optumum suaviter dicere, nihil est quod melius hoc quaerendum
82 276 | posset. hoc unum illi, si nihil utilitatis habebat, afuit;
83 280 | quidem certe sententias, ut nihil posset ornatius esse, nihil
84 280 | nihil posset ornatius esse, nihil expeditius. atque hic parum
85 293 | etiam Lysiae similem? quo nihil potest esse pictius. bella
86 296 | dicendo semper, quo iam nihil est melius, id laudari qualecumque
87 298 | primis Catonis. intelleges nihil illius liniamentis nisi
88 315 | temporibus disertissimus; et, si nihil habere molestiarum nec ineptia
89 322 | 322] Nihil de me dicam: dicam de ceteris,
90 333 | Sulpicius, Hortensius. nihil dico amplius, tantum dico:
Commentariolum petitionis
Caput
91 VI | Sunt autem alii qui aut nihil possunt aut etiam odio sunt
92 VII | non possit? mihi quidem nihil stultius videtur quam existimare
93 XI | ut cottidie melius fiat; nihil mihi tam populare neque
94 XIV | largitio nulla fiat aut nihil valeat. Haec sunt quae putavi
De divinatione
Liber, Par.
95 I | usi, et exactis regibus nihil publice sine auspiciis nec
96 I, 11 | hoc autem tempore, cum sit nihil aliud quod lubenter agere
97 I, 11 | divinatione quid sentias." "Nihil," inquit, "equidem novi,
98 I | animadversa et notata. Nihil est autem quod non longinquitas
99 I, 24 | num imperatorum scientia nihil est, quia summus imperator
100 I, 26 | Deiotarum regem, commemorem? Qui nihil umquam nisi auspicato gerit.
101 I | XVI Nihil fere quondam maioris rei
102 I, 30 | Ita aut illa obnuntiatio nihil valuit aut, si, ut Appius
103 I, 59 | comprobatum, dixisse te nihil illo Atinati somnio fieri
104 I, 62 | quod sentit: sentit autem nihil umquam elegans, nihil decorum.
105 I, 62 | autem nihil umquam elegans, nihil decorum. Hunc ergo antepones
106 I, 62 | corporibus adfectis, ut nihil sit, quod errorem animis
107 I, 71 | aliquid esse ita divinatum, ut nihil fortuito cecidisse videatur.
108 I, 74 | adsidue canere coepisse, ut nihil intermitterent; tum augures
109 I, 77 | res geri poterit, saturis nihil geretur!" Itaque signa convelli
110 I, 79 | rettulit, qui responderunt nihil illo pucro clarius, nihil
111 I, 79 | nihil illo pucro clarius, nihil nobilius fore. Atque hanc
112 I, 82 | ignorant, aut existumant nihil interesse hominum scire
113 I, 82 | designata sunt, neque nostra nihil interest scire ea quae eventura
114 I, 82 | alienum ducunt maiestate sua (nihil est enim beneficentia praestantius),
115 I, 93 | habitantes, cum ex terra nihil emineret quod contemplationi
116 I, 95 | salutis. Omitto nostros, qui nihil in bello sine extis agunt,
117 I, 95 | bello sine extis agunt, nihil sine auspiciis domi [habent
118 I, 105 | reddidit; malunt enim disserere nihil esse in auspiciis quam,
119 I, 109 | eodem redeat oratio: si nihil queam disputare quam ob
120 I, 113 | est et vacuus, ut ei plane nihil sit cum corpore; quod aut
121 I, 113 | modo ne sola; sin autem nihil esse in observatione putant,
122 I, 113 | vaticinationes cum somniisl, nihil est quod cum his magnopere
123 I, 125 | sempiterna. Quod cum ita sit, nihil est factum quod non futurum
124 I, 125 | futurum fuerit, eodemque modo nihil est futurum cuius non causas
125 I, 127 | omnium perspiciat animo, nihil eum profecto fallat. Qui
126 I, 127 | explicatio sic traductio temporis nihil novi efficientis et primum
127 II, 138 | meo more rem publicam nec nihil agere poteram, nec quid
128 II, 140 | sunt a te dicta, sed ita nihil ut adfirmem, quaeram omnia,
129 II, 143 | acervalem" appellare; sed nihil opus est: ut enim ipsa "
130 II, 144 | versantur, quarum rerum sit nihil prorsus intellego. Nam aut
131 II, 147 | igitur earum rerum, quae nihil habent rationis quare futurae
132 II, 148 | ipsi saepe falluntur, qui nihil sine certa ratione opinantur;
133 II, 148 | Quodsi falluntur ii qui nihil sine aliqua probabili coniectura
134 II, 150 | aut forte fortuna putemus? Nihil enim est tam contrarium
135 II, 151 | rerum fortuitarum. Si enim nihil fieri potest, nihil accidere,
136 II, 151 | enim nihil fieri potest, nihil accidere, nihil evenire,
137 II, 151 | potest, nihil accidere, nihil evenire, nisi quod ab omni
138 II, 153 | Quae, si fato omnia fiunt, nihil nos admonere potest ut cautiores
139 II, 153 | ea rerum futurarum est; nihil autem est pro certo futurum,
140 II, 156 | autem evenire omnia fato: nihil ergo illis profuisset divinare;
141 II, 157 | divinis procuratisi Si enim nihil fit extra fatum, nihil levari
142 II, 157 | enim nihil fit extra fatum, nihil levari re divina potest.
143 II, 157 | ratio: si enim provideri nihil potest futurum esse eorum
144 II, 159 | Sed tamen cum explicare nihil posses, pugnasti commenticiorum
145 II, 162 | ut physicus, quo genere nihil adrogantius:~"quod est ante
146 II, 165 | vero id non est inventum, nihil putant accidere potuisse
147 II, 167 | naturalis appareat) - demus hoc: nihil enim huic disputationi adversatur;
148 II, 169 | sine capite fuerunt, quibus nihil videtur esse dirius, proxuma
149 II, 173 | Stoici. Illius enim deus, nihil habens nec sui nec alieni
150 II, 179 | verum explicari volo? Itaque nihil contra dico, a te rationem
151 II, 193 | tamen exploratum habeto, nihil fieri potuisse sine causa,
152 II, 194 | rationem omnium reddet; nihil enim fieri sine causa potest;
153 II, 195 | satis aperte declaravit nihil habendum esse, quod fieri
154 II | alteram utram emiserit; nihil enim scribit respondisse
155 II, 199 | ostentorum genera mirabile nihil habent; quae cum facta sunt,
156 II, 199 | haruspices responderint nihil illo clarius, nihil nobilius
157 II, 199 | responderint nihil illo clarius, nihil nobilius fore, miror deos
158 II, 200 | inventa." Eorum cum fieri nihil potuerit sine aliquo motu,
159 II, 205 | pascantur necne, quid refert? Nihil ad auspicia; sed quia, cum
160 II | Credo id quidem, sed hoc nihil ad auspicia; nec enim ei
161 II, 213 | contemne cotem Atti Navi. Nihil debet esse in philosophia
162 II, 214 | quicquam sit tam valde quam nihil sapere vulgare, aut quasi
163 II, 219 | cecidit, dolavit, inscripsit? "Nihil est," inquiunt, "quod deus
164 II, 227 | motibus mutationibusque caeli nihil intersit qui ventus, qui
165 II, 228 | habent, parumne declarat nihil ad agendam vitam nascendi
166 II, 234 | ignorant, aut existumant nihil interesse hominum scire
167 II, 235 | designata sunt, neque nostra nihil interest scire ea quae futura
168 II, 235 | alienum ducunt maiestate sua (nihil est enim beneficentia praestantius),
169 II, 236 | concludendum, quorum iis nihil conceditur. Conclusio autem
170 II | hoc quidem negari potest. "Nihil igitur cum habeat extremum,
171 II, 237 | opinetur, rationem subicit; sed nihil est necesse dicere quae
172 II, 238 | 105 Sequitur porro, nihil deos ignorare quod omnia
173 II, 240 | aliquid ita esse divinatum nihil ut fortuito cecidisse videatur.
174 II, 250 | diu [tantum modo], iam ut nihil possit esse contemptius?
175 II, 252 | infletur. Sed nescio quo modo nihil tam absurde dici potest
176 II, 255 | ars adhibenda, sine qua nihil earum rerum nec fieri nec
177 II, 258 | horum neutrum in deum cadit; nihil igitur a deo somniis significari
178 II, 272 | nota nobis esse possunt: nihil est enim de quo cogitare
179 II, 272 | quemquam qui maiore auctoritate nihil diceret. Animorum est ea
180 II, 274 | teneret, locutus est; sed nihil est magnum somnianti. Quaero
181 II, 274 | quidem praeter hoc Marianum nihil sane quod meminerim. Frustra
182 II, 278 | dixit; nam inane obsignari nihil solere. Quae est ars coniectoris
183 II, 279 | innumerabiles varietates. Nihil tam praepostere, tam incondite,
184 II, 280 | scientia, effectum est ut nihil prorsus somniis tribuendum
185 II, 280 | illi ipsi, qui ea vident, nihil divinent, ii qui interpretantur
186 II, 283 | Mihi vero", inquit ille, "nihil potest esse iucundius."~
De fato
Caput
187 3 | et tuorum omnium simile; nihil enim umquam abnuit meo studio
188 5 | praedonis video fatum ullum; nihil enim scribit ei praedictum: ~
189 6 | casurum fuisse. Nam aut nihil omnino est fortuitum, aut
190 8 | aliquid, ad quasdam autem nihil, sic astrorum adfectio valeat,
191 9 | naturales et antecedentes. Nam nihil esset in nostra potestate,
192 17 | attingit hanc quaestionem, nihil fieri, quod non necesse
193 23 | naturali ac necessaria, nihil liberum nobis esset, cum
194 24 | physici, quibus inane esse nihil placet, sed ita, ut verbi
195 28 | Logos, cui si pareamus, nihil omnino agamus in vita. Sic
196 29 | est; medicum ergo adhibere nihil attinet.' Recte genus hoc
197 31 | efficit; id si verum est, nihil est in nostra potestate;
198 32 | conserte contexteque fieri', nihil dicat. Multum enim differt,
199 34 | 34] Quodsi concedatur nihil posse evenire nisi causa
200 41 | necessitatem inprobaret et nihil vellet sine praepositis
201 42 | neque principalis, in eos nihil valebit. Quod enim dicantur
202 44 | fato fierent eius modi, ut nihil fieret nisi praegressione
De finibus
Liber, Par.
203 I, | utrumque audivi, cum mihi nihil sane praeter sedulitatem
204 I, | in infinito inani, in quo nihil nec summum nec infimum nec
205 I, | dixit atomum perpaulum, quo nihil posset fieri minus; ita
206 I, | declinare atomum sine causa; quo nihil turpius physico, quam fieri
207 I, | est. tollit definitiones, nihil de dividendo ac partiendo
208 I, | eius modi esse iudico, ut nihil homine videatur indignius.
209 I, | concederetur, etiamsi ad corpus nihil referatur, ista sua sponte
210 I, | nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen,
211 I, | albam, dulce mel. quorum nihil oportere exquisitis rationibus
212 I, | homine sensibus reliqui nihil est, necesse est, quid aut
213 I, | voluptate velit esse, quam nihil molestiae consequatur, vel
214 I, | est eligendi optio, cumque nihil impedit, quo minus id, quod
215 I, | suum tam crudelis fuisse, nihil ut de utilitatibus, nihil
216 I, | nihil ut de utilitatibus, nihil ut de commodis suis cogitarent?
217 I, | nunc est, desiderat?' -- Nihil sane. -- 'At, si voluptas
218 I, | Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. nam si ea sola
219 I, | est, ut Epicuro placet, nihil dolere, primum tibi recte,
220 I, | Chrysippe, concessum est nihil desiderare manum, cum ita
221 I, | est, non expeteretur, si nihil efficeret; nunc expetitur,
222 I, | tranquillat animos, tum spe nihil earum rerum defuturum, quas
223 I, | sunt, iis parendum non est. nihil enim desiderabile concupiscunt,
224 I, | omnium, beateque vivere nihil aliud sit nisi cum voluptate
225 I, | quam corporis. nam corpore nihil nisi praesens et quod adest
226 I, | voluptatem, ut ea maior sit, si nihil tale metuamus. [ 56] Iam
227 I, | directam viam! eum enim certe nihil homini possit melius esse
228 I, | voluptatibus, videtisne quam nihil praetermittatur quod vitam
229 I, | consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli
230 I, | utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. ~
231 I, | hominum non intellegentium nihil dolendum esse animo, quod
232 I, | percipi. quos qui tollunt et nihil posse percipi dicunt, ii
233 I, | sapientia comparaverit, nihil esse maius amicitia, nihil
234 I, | nihil esse maius amicitia, nihil uberius, nihil iucundius.
235 I, | amicitia, nihil uberius, nihil iucundius. nec vero hoc
236 I, | videmus, et perspicuum est nihil ad iucunde vivendum reperiri
237 I, | magistra ac duce natura nihil esse prosperum nisi voluptatem,
238 I, | prosperum nisi voluptatem, nihil asperum nisi dolorem, de
239 I, | possunt et, si essent vera, nihil afferrent, quo iucundius,
240 II, | multa cuiusque modi rapiat, nihil tamen teneas, nihil apprehendas,
241 II, | rapiat, nihil tamen teneas, nihil apprehendas, nusquam orationem
242 II, | inquit, finem illi videri nihil dolere. Quid? idem iste,
243 II, | vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax
244 II, | quidem pertinacem; dici enim nihil potest verius. Estne, quaeso,
245 II, | quicquam esse suavius quam nihil dolere? Immo sit sane nihil
246 II, | nihil dolere? Immo sit sane nihil melius, inquam—nondum enim
247 II, | quidem vel optime disputant, nihil opus esse eum, qui philosophus
248 II, | et quod idem valeat; hic nihil fuit, quod quaereremus.
249 II, | laetitia auctus sum, ut nihil constet', et eum, qui: '
250 II, | dulcem: 'in motu', illam nihil dolentis 'in stabilitate'—,
251 II, | essent fines cupiditatum, nihil haberemus <quod reprehenderemus>,
252 II, | ut ais tu, summa voluptas nihil dolere? atqui reperiemus
253 II, | quid ergo attinet dicere: 'Nihil haberem, quod reprehenderem,
254 II, | loquitur, qui in voluptate nihil ponens negat eum bene cenare,
255 II, | hominum conscientia remota nihil tam turpe sit, quod voluptatis
256 II, | quicquam posse ad voluptatem nihil dolentis. at iste non dolendi
257 II, | natura hanc voluptatem expeti nihil dolendi. nec enim haec movere
258 II, | stabilis, in qua tantum inest nihil dolere. qui igitur convenit
259 II, | necne, magna quaestio est. nihil vero putare esse praeter
260 II, | datis. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem,
261 II, | privatarum litium iudices sumus. nihil enim possumus iudicare,
262 II, | pronuntiabit primum de voluptate nihil esse ei loci, non modo ut
263 II, | consideret. aut enim statuet nihil esse bonum nisi honestum,
264 II, | esse bonum nisi honestum, nihil malum nisi turpe, cetera
265 II, | turpe, cetera aut omnino nihil habere momenti aut tantum,
266 II, | ortum esse voluerunt, quo nihil mihi videtur absurdius. ~
267 II, | potius nimium saepe dicitis, nihil dolere. non enim, si malum
268 II, | Ennius: 'Nimium boni est, cui nihil est mali'. nos beatam vitam
269 II, | et gravissime aegrotare nihil prorsus dicerent interesse,
270 II, | incerta luctatio est, qui nihil affirmant et quasi desperata
271 II, | altum quiddam et excelsum, nihil timens, nemini cedens, semper
272 II, | intellegit honestum? certe nihil nisi quod possit ipsum propter
273 II, | quam scilicet comprimere nihil est negotii. is enim, qui
274 II, | animo aut sollicito fuisse? nihil minus, contraque illa hereditate
275 II, | ad mulierem venit eique nihil opinanti viri mandatum euit
276 II, | an meam, cum ego dicerem nihil eum fecisse sua causa omniaque
277 II, | rei publicae, tu contra nihil nisi sua? si vero id etiam
278 II, | velles apertiusque diceres nihil eum fecisse nisi voluptatis
279 II, | Virtutes ut ancillulas, quae nihil aliud agerent, nullum suum
280 II, | serviremus, aliud negotii nihil habemus.' ~
281 II, | causa facturum esse, teque nihil fecisse in vita nisi voluptatis
282 II, | summam voluptatem, quo addi nihil possit; eam tum adesse,
283 II, | utilitatis tuae causa facturum, nihil nisi quod expediat, nihil
284 II, | nihil nisi quod expediat, nihil denique nisi tua causa:
285 II, | maximis, etiamsi ad se ex iis nihil redundet? 'Prodest', inquit, '
286 II, | quidem, Torquate, haec omnia; nihil enim arbitror esse magna
287 II, | tamen, si haec vera sunt—nihil enim affirmo—, non satis
288 II, | 82] Sed haec nihil sane ad rem; illa videamus,
289 II, | amicitiam sua caritate metiare, nihil esse praestantius, sin emolumento,
290 II, | voluptatem omnia referantur, nihil praeterea est magnopere
291 II, | vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset
292 II, | inventa, gaudere non potes. nihil enim iam habes, quod ad
293 II, | Torquate, vos versetis licet, nihil in hac praeclara epistula
294 II, | quem modo nominavi, mortem nihil ad nos pertinere. quod enim
295 II, | autem sine sensu sit, id nihil ad nos pertinere omnino.
296 II, | extinguatur, et cum reliqui nihil sit omnino, quod pertineat
297 II, | quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?
298 II, | urbanitatem incurratis, non dico— nihil opus est litibus—; tantum
299 II, | ad ea revocat, e quibus nihil umquam rettulerit ad corpus,
300 II, | Torquate, ipsum per se nihil delectat? omitto dignitatem,
301 II, | praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? ~
302 II, | varios atque abundantes nihil laborantibus, nobis autem
303 III, | quod virtute careat, qua nihil potest esse praestantius.
304 III, | commoneri nos satis sit, nihil attineat doceri. quare illa
305 III, | dum senatus cogeretur, nihil operae rei publicae detrahens.
306 III, | si cuiusquam, certe tuum nihil praeter virtutem in bonis
307 III, | probavissent praeter eam, quae nihil aliud in bonis haberet nisi
308 III, | bonis haberet nisi honestum, nihil nisi turpe in malis; ceterae
309 III, | malis numerent, eas non modo nihil adiuvare arbitror neque
310 III, | tibi faciendum idem sit nihil dicenti bonum, quod non
311 III, | praeterea, quod sequare? aut, si nihil malum, nisi quod turpe,
312 III, | videamus, etiamsi eorum nihil intersit, si quid ratione
313 III, | prima naturae, propter se nihil est expetendum.
314 III, | poterit, nisi statuerit nihil esse, quod intersit aut
315 III, | cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non
316 III, | de sese iudicare statuens nihil posse mali incidere sapienti.
317 III, | ita sapientem beatum fore, nihil aliud alii momento ullo
318 III, | tamen his [Stoicis], qui nihil aliud in bonorum numero
319 III, | sententiam, sed non necesse est. Nihil est enim, de quo minus dubitari
320 III, | sed nominum. mihi autem nihil tam perspicuum videtur,
321 III, | vitam beatam putant, nostri nihil minus. nam cum ita placeat,
322 III, | miseria est quam ille, qui nihil processit. ~Haec mirabilia
323 III, | vitam degendam pertinerent, nihil omnino interesset, neque
324 III, | turpe, tum inter illa, quae nihil valerent ad beate misereve
325 III, | fieri poterat ullo modo, ut nihil relinqueretur in mediis,
326 III, | nec, cum id relinqueretur, nihil in his poni, quod satis
327 III, | sed ad eius vim naturamque nihil pertinent.
328 III, | utrumque. de pertinentibus nihil est bonum praeter actiones
329 III, | honestas, de efficientibus nihil praeter amicum, sed et pertinentem
330 III, | vincula putant, sic homini nihil iuris esse cum bestiis.
331 III, | sequi deum et se noscere et nihil nimis, haec sine physicis
332 III, | enim aut in natura, qua nihil est aptius, nihil descriptius,
333 III, | natura, qua nihil est aptius, nihil descriptius, aut in operibus
334 IV, 3 | obmutescere concupierit, nihil aliud legere debeat. Itaque
335 IV, 3 | quibus etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo et idem
336 IV, 4 | his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare
337 IV, 8 | bonis potius, quam dicerent nihil omnino inter eas res iisque
338 IV, 9 | si sapiens non fuerit, nihil melius quam quivis improbissimus
339 IV, 9 | mutantem, de opinionibus nihil detrahentem? ~
340 IV, 9 | verbis significent, in eo nihil novetur, [de ipsis rebus
341 IV, 9 | novetur, [de ipsis rebus nihil mutetur] eaedem res maneant
342 IV, 11 | animantis, is autem esset nihil nisi animus - liceat enim
343 IV, 11 | excelleret animus, sed ut nihil esse praeter animum videretur.
344 IV, 11 | ipsum tamen sic, ut ea mens nihil haberet in se, quod esset
345 IV, 11 | consequitur, saepe accidit, ut nihil interesse nostra fateamur,
346 IV, 11 | dicebatur, lucernam adhibere nihil interest aut teruncium adicere
347 IV, 13 | custodia, reliquasque naturas nihil aliud agere, nisi ut id
348 IV, 13 | et perfici debeat? Si est nihil in eo, quod perficiendum
349 IV, 13 | perfectio est virtus; si est nihil nisi corpus, summa erunt
350 IV, 14 | hominis, ita praeter animum nihil curant, cum praesertim ipse
351 IV, 14 | partibus praeferat statuatque nihil esse mellus in vite quam
352 IV, 15 | ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. ~
353 IV, 15 | naturae neglegatur? In qua si nihil est praeter rationem, sit
354 IV, 16 | qui virtute constituta nihil omnino, quod appetendum
355 IV, 16 | relinquat, deinde Aristo, qui nihil relinquere non est ausus,
356 IV, 17 | is, qui eam adeptus sit, nihil praeterea desideret. Videsne
357 IV, 17 | actiones. Vobis autem, quibus nihil est aliud propositum nisi
358 IV, 17 | explosa sententia dicentis nihil differre aliud ab alio,
359 IV, 18 | dicebas, et primum illud, quo nihil potest brevius: Bonum omne
360 IV, 18 | concesserit? - quo quidem concesso nihil opus est secundo; si enim
361 IV, 18 | Iam ille sorites , quo nihil putatis esse vitiosius:
362 IV, 18 | concedetur, praeter virtutem nihil in bonis esse ducendum.
363 IV, 19 | quae etiam concessa te nihil iuvent.~Equidem in omnibus
364 IV, 19 | res, quas Zeno exaequaret, nihil interesset. ~
365 IV, 20 | est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus,
366 IV, 21 | secundum naturam sint, partim nihil habere in sese eius appetitionis,
367 IV, 22 | potest esse dissensio. Nihil est enim, de quo aliter
368 IV, 23 | eos, qui sint in profundo? Nihil igitur adiuvat procedere
369 IV, 23 | pervenerit, quoniam in aqua nihil adiuvat, et, quoniam catuli,
370 IV, 24 | eadem ille sanabat. Si nihil est, quod tam miseros faciat
371 IV, 24 | virtutis autem summam accedere nihil potest; ne vitia quidem
372 IV, 25 | exaequatis, ut inter eas nihil interesset, ex his angustiis
373 IV, 25 | vitam agere possimus, si nihil interesse nostra putemus,
374 IV, 25 | inmensum, inter ceteras res nihil omnino interesse. ~
375 IV, 25 | illa, inquit, inter quae nihil interest, tamen eiusmodi
376 IV, 25 | cures. - At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod
377 IV, 25 | ad virtutes et ad vitia nihil interesse. ~
378 IV, 26 | praepositum quam bonum'. - Nihil ad rem! - 'Ne sit sane;
379 IV, 27 | Collatio igitur ista te nihil iuvat. Nec enim, omnes avaritias
380 IV, 27 | aut ad male gubernandum nihil interesse! At quid inter
381 IV, 27 | debet. Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest,
382 IV, 28 | 77] Urgent tamen et nihil remittunt. Quoniam, inquiunt,
383 IV, 28 | P. Scaevolam, et quasi nihil inter res quoque ipsas,
384 IV, 28 | utamur, mihi autem vestrorum nihil probari. ~Scrupulum, inquam,
385 V, 34 | quod arte comprehenditur. Nihil opus est exemplis hoc facere
386 V, 35 | sunt, adipiscendi, etiam si nihil consequare. Ita fit ut,
387 V, 35 | facere omnia, cum, etiamsi nihil consequamur, tamen ipsum
388 V, 36 | in rebus iis, in quibus nihil [quod non] aut honestum
389 V, 36 | Erillus, si ita sensit, nihil esse bonum praeter scientiam,
390 V, 37 | esse, ut natura expleatur—nihil enim prohibet quaedam esse
391 V, 37 | natura undique perfecta et nihil requirente. ~
392 V, 38 | qui,quo modo se habeat, nihil sua censeat inte resse.
393 V, 38 | in lis rebus, inter quas nihil interest, neutram in partem
394 V, 38 | quem ad modum affecti simus nihil nostra arbitrabimur interesse. ~
395 V, 39 | in parvis enim saepe, qui nihil eorum cogitant, si quando
396 V, 39 | dicam, hominem dicere me; nihil enim hoc differt. Nam prius
397 V, 41 | ex ratione gignuntur, qua nihil est, in homine divinius.
398 V, 43 | quorum sine causa fieri nihil putandum est. ~
399 V, 44 | sit ad id, quod agimus, nihil interest. si enim, ut mihi
400 V, 44 | ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem
401 V, 45 | motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum
402 V, 47 | peragratas. quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione
403 V, 47 | aut paraturn requirentis, nihil aliud esse acturos putant,
404 V, 48 | rerum obliti níhil abiectum, nihil humile cogitant; tantaque
405 V, 49 | percipiendas idoneis, ut nihil aut non multum adiumento
406 V, 49 | virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. ~
407 V, 50 | constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat?
408 V, 51 | honesto, de quo loquimur, nihil est tam illustre nec quod
409 V, 51 | expetendi sint. atqui eorum nihil est eius generis, ut sit
410 V, 54 | cum plane perdidiceriti nihil sciat?~ Ego vero isti,
411 V, 54 | Piso, magna dissensio. Nihil enim est aliud, quam ob
412 V, 54 | quam ob rem mihi percipi nihil posse videatur, nisi quod
413 V, 55 | dicturum: 'Quam suave est! quam nihil curo!'; non pugnem cum homine,
414 V, 55 | opes. Contra hoc attende me nihil dicere, [illud dicere],
415 V, 56 | danda sunt omnia. Concede nihil esse bonum, nisi quod bonestum
416 V, 56 | salebra. cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse
417 V, 58 | Samium felicem appellabant. nihil acciderat ei, quod nollet,
418 V, 59 | inquit, Charmide noster; nihil illinc huc pervenit. Ostendit
De haruspicum responso
Caput
419 3 | cogitata ratio postulasset. Nihil feci iratus, nihil impotenti
420 3 | postulasset. Nihil feci iratus, nihil impotenti animo, nihil non
421 3 | nihil impotenti animo, nihil non diu consideratum ac
422 5 | 5] Nihil enim contra me fecit odio
423 21 | pro pontificum conlegio, nihil cuiusquam aut neglegentia
424 27 | soror existimatur imitata. Nihil te igitur neque maiores
425 32 | iure gentium sanctum est ut nihil mortales a dis immortalibus
426 40 | Haruspicum verba sunt haec omnia: nihil addo de meo. Quis igitur
427 41 | eloquentia, qua dignitate! nihil ut a patris avique Africani
De imperio Cn. Pompei ad Quirites oratio
Caput
428 1 | attingere auderem, statueremque nihil huc nisi perfectum ingenio,
429 55 | divitiis, parva, sine muro, nihil timebat,—eidem non modo
430 61 | Pompeio, in quo novi constitui nihil volt Q. Catulus, quam multa
431 64 | nostrum imperatorem, ut nihil nisi de hoste ac de laude
De inventione
Liber, Caput
432 I, 4 | omisso studio sapientiae nihil sibi praeter eloquentiam
433 I, 10 | rem non inciderit, in ea nihil esse poterit controversiae.
434 I, 15 | t i v a, quae ipsa ex se nihil dat firmi ad recusationem,
435 I, 18 | causam, quae si sublata sit, nihil in causa controversiae relinquatur,
436 I, 24 | qui audiet, demonstrare, nihil eorum ad te pertinere et
437 I, 26 | Contra praecepta est, quod nihil eorum efficit, quorum causa
438 I, 26 | docilem efficit, aut, quo nihil profecto peius est, ut contra
439 I, 30 | cum obsit narratio aut cum nihil prosit, tamen interponatur;
440 I, 30 | statim defensio mitiget. Nihil prodest narratio tum, cum
441 I, 30 | adversariis re exposita nostra nihil interest iterum aut alio
442 I, 30 | tenetur negotium, ut nostra nihil intersit eos alio pacto
443 I, 33 | convenire viderentur, quorum nihil in ceteris artibus inveniebamus. ~
444 I, 45 | amici gratia aut, si horum nihil est, ab hoc non esse occisum;
445 I, 53 | usus est, propterea quod nihil ipse afferre ad persuadendum
446 I, 53 | ante concessum nobis esse nihil proderit, si ei dissimile
447 I, 57 | eiusmodi, ut alteri prorsus nihil dicere putentur, et locus
448 I, 59 | oportere assumere, hoc pacto: "Nihil autem omnium rerum melius
449 I, 59 | consilio administrantur, nihil autem omnium rerum melius
450 I, 62 | approbationis, et quaedam, in qua nihil valet sine approbatione
451 I, 62 | velle approbare et firmare nihil attinet. ~
452 I, 63 | quia perspicue verum est, nihil attinet approbari. Quare
453 I, 64 | approbationis, quaedam autem, in qua nihil valet sine approbatione,
454 I, 65 | veritatem continet assumptio, nihil indiget approbationis. Ea
455 I, 65 | omnes, propterea quod multi nihil prodesse philosophiam, plerique
456 I, 65 | verum esse intellegitur, nihil attinet approbari. Quare
457 I, 68 | ut in legibus scribendis nihil sibi aliud nisi salutem
458 I, 68 | interpretemur. Nam ut ex medicina nihil oportet putare proficisci,
459 I, 68 | instituta, sic a legibus nihil convenit arbitrari, nisi
460 I, 75 | expolitionis partibus loquimur. Nihil igitur ad hanc rem ratio
461 I, 75 | si solum spectaretur ac nihil, quo pacto tractaretur id,
462 I, 78 | potest ex locis infirmari. Nihil enim considerandum est in
463 I, 82 | observandum diligenter, ne nihil ad id, quo de agatur, pertineat
464 I, 84 | natus sit aut, si eorum nihil est, subripueris necesse
465 I, 93 | urbis expugnatorem diceret nihil esse crudelius quam urbes
466 I, 98 | redibit auditor et putabit nihil esse praeterea, quod debeat
467 I, 109 | rhetor Apollonius, "lacrima nihil citius arescit." Sed quoniam
468 II, 3 | reperire posse ideo, quod nihil simplici in genere omnibus
469 II, 4 | memoria digni sunt, nec nihil optime nec omnia praeclarissime
470 II, 19 | huius constitutionis. Nam nihil factum esse cuiquam probatur,
471 II, 21 | eius, quem arguet, fuerit. Nihil enim refert non fuisse aut
472 II, 32 | animum alicuius inprobare nihil attinet, cum causa, quare
473 II, 34 | ut veterem famam hominis nihil ad rem putent pertinere.
474 II, 35 | factum esse dicet; denique si nihil deliquisse, nulla cupiditate
475 II, 58 | consistat: cum de nece parentis nihil demonstratum esset, indignum
476 II, 84 | iudicium de ea re fieri nihil adtinuerit. ~
477 II, 92 | cum is, qui potestatis nihil habuerit, iussu imperatoris
478 II, 93 | sed demonstrare eam rem nihil ad se nec ad potestatem
479 II, 101 | infirmitatem posse damnari. Deinde nihil esse indignius quam eum,
480 II, 108 | autem malefacta augebit: nihil imprudenter, sed omnia ex
481 II, 111 | Hic et in deprecatione nihil ad nos attinet rationibus
482 II, 118 | posse; ut in hac lege - nihil enim prohibet fictam exempli
483 II, 118 | facilem esse et incommodi nihil inesse. ~
484 II, 120 | quaeritur, possit mulier dicere nihil adtinuisse adscribi " QUAE
485 II, 120 | Eo enim non adscripto nihil esse dubitationis, quin
486 II, 122 | paterfamilias cum liberorum haberet nihil, uxorem autem haberet, in
487 II, 125 | conlaudatione et loco communi, nihil eos, qui iudicent, nisi
488 II, 126 | neget et contra tamen dicat: nihil esse quo hominem inpudentiorem
489 II, 126 | commorari conveniet, quasi nihil praeterea dicendum sit et
490 II, 126 | sit et quasi contra dici nihil possit, saepe id, quod scriptum
491 II, 128 | certum, quod sequantur, nihil habituros, si semel ab scripto
492 II, 131 | ostendere causam accipere nihil aliud esse nisi legem tollere,
493 II, 131 | semel causa consideretur, nihil attineat eam ex lege considerare,
494 II, 132 | conveniant, cur certo discedant, nihil quisquam afferat causae,
495 II, 143 | legibus antiquius haberi nihil oportere. Contra scriptum:
496 II, 150 | deinde idcirco de hac re nihil esse scriptum, quod, cum
497 II, 164 | omnia propter se solum, ut nihil adiungatur emolumenti, petenda
498 II, 171 | simplex erit necessitudo, nihil erit quod multa dicamus,
De lege agraria
Oratio, Caput
499 I, 15 | Exigetur? Vetat. Verum esto; nihil est quod non emi possit,
500 I, 23 | grata atque iucunda sunt, nihil tam populare quam pacem,
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2121 |