Commentariolum petitionis
Caput
1 II | non esse. At Antonius et Catilina molesti sunt. Immo homini
2 II | Primum nobilitate eadem qua +Catilina+. Num maiore? Non. Sed virtute.
De haruspicum responso
Caput
3 5 | quo etiam eius familiaris Catilina, si vicisset, fuisset. Itaque
4 42 | decidit ne reos faceret, a Catilina pecuniam accepit ut turpissime
In Catilinam
Oratio, Caput
5 I, 1| Quo usque tandem abutere, Catilina, patientia nostra? quam
6 I, 2| tela vitemus. Ad mortem te, Catilina, duci iussu consulis iam
7 I, 3| senatus consultum in te, Catilina, vehemens et grave, non
8 I, 4| confestim te interfectum esse, Catilina, convenit. Vivis, et vivis
9 I, 5| publicae molientem. Si te iam, Catilina, comprehendi, si interfici
10 I, 6| III. Etenim quid est, Catilina, quod iam amplius expectes,
11 I, 7| administrum tuae? Num me fefellit, Catilina, non modo res tanta, tam
12 I, 9| apud Laecam illa nocte, Catilina, distribuisti partes Italiae,
13 I, 10| V. Quae cum ita sint, Catilina, perge, quo coepisti, egredere
14 I, 11| mihi consuli designato, Catilina, insidiatus es, non publico
15 I, 13| 13] Quid est, Catilina? num dubitas id me imperante
16 I, 13| suadeo. ~VI. Quid est enim, Catilina, quod te iam in hac urbe
17 I, 15| Potestne tibi haec lux, Catilina, aut huius caeli spiritus
18 I, 18| 18] Quae tecum, Catilina, sic agit et quodam modo
19 I, 20| 20] Quae cum ita sint, Catilina, dubitas, si emori aequo
20 I, 20| sentiant. Egredere ex urbe, Catilina, libera rem publicam metu,
21 I, 20| proficiscere. Quid est, Catilina? ecquid attendis, ecquid
22 I, 21| intulisset. De te autem, Catilina, cum quiescunt, probant,
23 I, 22| postulandum. Neque enim is es, Catilina, ut te aut pudor umquam
24 I, 33| 33] Hisce ominibus, Catilina, cum summa rei publicae
25 II, 6| in senatu hesterno die; Catilina ipse pertimuit, profugit;
26 II, 6| qui Catilinae similis cum Catilina sentire non putet. Non est
27 II, 7| eiecerit! Uno mehercule Catilina exhausto levata mihi et
28 II, 7| inveniri potest, qui se cum Catilina non familiarissime vixisse
29 II, 12| conscriptos detuli. Quo cum Catilina venisset, quis eum senator
30 II, 13| exilium eicio, quaesivi a Catilina, in nocturno conventu apud
31 II, 14| rei publicae! Nunc si L. Catilina consiliis, laboribus, periculis
32 II, 18| novas? Errant, qui istas a Catilina expectant; meo beneficio
33 II, 20| iste est Manlius, cui nunc Catilina succedit. Hi sunt homines
34 II, 22| facinerosorum. Quos ego a Catilina non revoco; nam neque ab
35 II, 23| exeunt, nisi pereunt, etiamsi Catilina perierit, scitote hoc in
36 II, 24| cum hanc sit habiturus Catilina scortorum cohortem praetoriam!
37 II, 27| omniumque vestrum in urbe a Catilina relicti sunt, quamquam sunt
38 III, 3| scire possitis. Principio ut Catilina paucis ante diebus erupit
39 III, 16| animo, Quirites, remoto Catilina non mihi esse P. Lentuli
40 III, 17| atque deprehensa est. Quodsi Catilina in urbe ad hanc diem remansisset,
41 III, 25| lex haec fuit a Lentulo, Catilina, Cethego, Cassio constituta,
42 IV, 4| Allobroges, servitia excitantur, Catilina accersitur; id est initum
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
43 XXXIX | permansit. At contra bis Catilina absolutus est, emissus etiam
Orator
Caput
44 129 | nobis homo audacissimus Catilina in senatu accusatus obmutuit;
Philippicae
Oratio, Caput
45 II, 1| violatus, ut audacior quam Catilina, furiosior quam Clodius
46 XIII, 22| tolerabilis videtur fuisse Catilina? laetandum esse ausus es
47 XIV, 14| ipse existerem repente Catilina? Quibus auspiciis istos
Post reditum in senatu
Caput
48 12 | dixit, quae, si eius vir Catilina revixisset, dicere non esset
Pro Caelio
Caput
49 10 | causam de pecuniis repetundis Catilina dixit. Mecum erat hic; illi
50 10 | consulatum petivi; petebat Catilina mecum. Numquam ad illum
Pro Flacco
Caput
51 20 | cum bellum iam gerente Catilina omnes me auctore duos consules
52 24 | attulisti, cum Galli ad bellum, Catilina ad urbem, coniurati ad ferrum
Pro Milone
Caput
53 2 | postea sica illa, quam a Catilina acceperat, conquievit? Haec
Pro Murena
Caput
54 48 | pertimesceret ne consul Catilina fieret, dum tu accusationem
55 52 | gladiis in campum deduci a Catilina sciebam, descendi in campum
56 78 | cogitantem! Non usque eo L. Catilina rem publicam despexit atque
57 81 | iam ab eo tempore quo a L. Catilina et Cn. Pisone initum consilium
58 83 | tenetis, vos gubernatis. Si L. Catilina cum suo consilio nefariorum
Pro Sestio
Caput
59 12 | hiemi locus, neque umquam Catilina, cum e pruina Appennini
60 28 | talem consul qualem numquam Catilina victor habuisset: errare
Pro Sulla
Caput
61 16 | coniunctum quam ille cum Catilina, cum Lentulo? quae tanta
62 16 | concepit? quod sine eodem illo Catilina facinus admisit? cum interim
63 17 | sive emisso iam ex urbe Catilina ille arma misit, cornua,
64 33 | interitumque rei publicae Catilina in castris, in his autem
65 52 | Sullam? Atqui, si tum se cum Catilina societate sceleris coniunxerat,
66 53 | acerrime coniuratio, cum Catilina egrederetur ad exercitum,
67 53 | in eis regionibus quo se Catilina inferebat? Multo etiam longius.
68 70 | adfines sceleri fuerunt. Catilina contra rem publicam coniuravit.
69 75 | voluit, ut cum Lentulo et Catilina et Cethego foedissimam vitam
|