Brutus
Caput
1 132 | incorrupta quaedam Latini sermonis integritas; quae perspici
2 132 | molli et Xenophonteo genere sermonis misit ad A. Furium poetam
3 239 | deinde Piso statarius et sermonis plenus orator, minime ille
4 259 | Sisenna autem quasi emendator sermonis usitati cum esse vellet,
5 297 | cum ille dixisset: longi sermonis initium pepulisti, inquam,
De fato
Caput
6 24 | Communi igitur consuetudine sermonis abutimur, cum ita dicimus,
De finibus
Liber, Par.
7 V, 31 | satis enim scite me nostri sermonis principium esse voluisti—
De inventione
Liber, Caput
8 I, 53 | 53] Hoc modo sermonis plurimum Socrates usus est,
9 II, 43 | familiariter adplicaverit, quod sermonis causam quaesierit, quod
10 II, 116 | quod omnes in consuetudine sermonis sic uti solent eo verbo
De legibus
Liber, Caput
11 I, 20 | et ad rationem instituti sermonis sapientius. ~Marcvs: Visne
12 I, 37 | semper, Tite, sed iter huius sermonis quod sit, uides: ad res
13 II, 70 | umbra, atque ad eam partem sermonis ex qua egressi sumus revertamur. ~
14 II, 71 | labamur interdum errore sermonis, ignoremusque vim rationis
15 II, 72 | consuetudinis absorbeat et ad sermonis morem usitati trahat. ~Marcus:
De officiis
Liber, Caput
16 I, 108 | dulcem et facetum festivique sermonis atque in omni oratione simulatorem,
17 I, 109 | nullam comitatem habuisse sermonis, [ne Xenocratem quidem severissimum
18 I, 132 | altera contentionis, altera sermonis, contentio disceptationibus
19 I, 132 | praecepta rhetorum sunt, nulla sermonis, quamquam haud scio an possint
20 II, 209 | animos comitas adfabilitasque sermonis. Extant epistolae et Philippi
De oratore
Liber, Caput
21 I, VII | illa superioris tristitia sermonis eaque esset in homine iucunditas
22 I, IX | oratorem in omni genere sermonis et humanitatis esse perfectum.
23 I, XVI | esses, quod in omni genere sermonis, in omni parte humanitatis
24 I, XXI | quoniam princeps Crassus eius sermonis ordiendi fuit, date nobis
25 I, XXII | semper] a genere hoc toto sermonis refugisse et tibi cupienti
26 I, LX | haec tamen tua gravissimi sermonis lenitas, quam illa summa
27 II, III | dicere aiebat, bonam partem sermonis in hunc diem esse dilatam.
28 II, IV | non sit aptus, idque in sermonis nostri consuetudine perlate
29 II, VII | cui non solum nos Latini sermonis, sed etiam Graeci ipsi solent
30 II, XXVI | in omni consuetudine vel sermonis vel scripti, cum idcirco
31 II, XXXVIII| posse dissolvi, et genus sermonis adfert non liquidum, non
32 II, LIV | vultu et voce et ipso genere sermonis) tum vero in hoc altero
33 II, LIV | illo, quod in perpetuitate sermonis, et hoc, quod in celeritate
34 II, LXXI | Antoni, qui hoc deversorio sermonis mei libenter acquieturum
35 II, LXXXIX | fastidiosius, ad hoc genus sermonis accedere. Quid enim poterit
36 III, X | exspectari a me puri dilucidique sermonis, neque enim conamur docere
37 III, XII | conservant, quod multorum sermonis expertes ea tenent semper,
38 III, XIII | litterarum alit aut consuetudo sermonis cotidiani ac domestici,
39 III, XXXIV | quibus carere hoc quidem in sermonis genere non possumus - nam
40 III, XXXV | forensibus et civilibus ad inanem sermonis elegantiam transtulisset,
41 III, XXXVIII| vetustate ab usu cotidiani sermonis iam diu intermissa, quae
42 III, XLV | oratio; non enim sunt alia sermonis, alia contentionis verba,
43 III, XLIX | ne quid de hoc tam exiguo sermonis tui tempore verbo uno meo
44 III, LX | videtur ab huius nostri sermonis officio non abhorrere, quod,
45 III, LXI | videare; me quidem istius sermonis participem factum esse gaudeo;
De partitione oratoria
Caput
46 17 | quaeque mirabilius quam sermonis consuetudo patitur ornamus. ~
47 22 | liberali, aut inflexione sermonis cum aut augendi alterius
48 124 | consuetudinem mentemque sermonis defensoris definitio, tamen
49 126 | testabitur consuetudinem sermonis, verbique vim ex contrario
De re publica
Liber
50 I | Socraticum subtilitatemque sermonis cum obscuritate Pythagorae
51 I | venisset, qui est nobis huius sermonis auctor, eum quoque ut salutavit,
52 I | Scipio) 'atque ut iam ad sermonis mei auctorem revertar, ex
53 III | dissociatos iucundissimo inter se sermonis vinculo conligavit. a simili
54 VI | Tu enim quam celebritatem sermonis hominum aut quam expetendam
Cato Maior de senectute
Caput
55 1 | 46. Ego vero propter sermonis delectationem tempestivis
56 1 | magnam gratiam, quae mihi sermonis aviditatem auxit, potionis
Orator
Caput
57 67 | aliud cotidiani dissimile sermonis. Nec tamen id est poetae
58 109 | etiam ad cotidianum genus sermonis accederent: ipse numquam
59 153 | consuetudo elegans Latini sermonis evellit.
60 179 | disputatio non huius instituti sermonis est, sed artis intimae.
61 184 | senarii propter similitudinem sermonis sic saepe sunt abiecti,
Pro Caelio
Caput
62 55 | dicitur, nullum vestigium sermonis, loci, temporis; nemo testis,
Pro Flacco
Caput
63 9 | artium disciplinam, non adimo sermonis leporem, ingeniorum acumen,
64 13 | putet aliquid oratione mea sermonis in sese aut invidiae esse
65 18 | nulla voluntatis, nulla sermonis.
Pro Murena
Caput
66 89 | perturbatio fortunae atque sermonis, cum, quibus in locis paucis
Tusculanae
Liber, Caput
67 Tusc, V | quod est in consuetudine sermonis Latini, cum exisse ex potestate
68 Tusc, XIX | peccare nemini licet; sed sermonis errore labimur; id enim
|