(...) Tusculanae
     Liber, Caput
2001     Tusc,  II    |           vim vidisse videantur, qui nihil melius homini, nihil magis
2002     Tusc,  II    |             qui nihil melius homini, nihil magis expetendum, nihil
2003     Tusc,  II    |              nihil magis expetendum, nihil praestantius honoribus,
2004     Tusc, III    |               De maxumis autem rebus nihil fere intermisimus postea
2005     Tusc,   V    |        appellari necesse est. Itaque nihil melius, quam quod est in
2006     Tusc,  VI    |       avellatur a corpore. Nam istuc nihil dolere non sine magna mercede
2007     Tusc, VIII   |              ut opinor, a fruge, qua nihil melius e terra, nequitia
2008     Tusc, VIII   |       temptemus: lusisse putemur, si nihil sit) ab eo, quod nequicquam
2009     Tusc,   X    |            familiares nostri, quibus nihil est uberius, nihil eruditius,
2010     Tusc,   X    |            quibus nihil est uberius, nihil eruditius, nihil gravius,
2011     Tusc,   X    |            uberius, nihil eruditius, nihil gravius, mediocritates vel
2012     Tusc, XIV    |     pertractatas res humanas habere, nihil admirari, cum acciderit,
2013     Tusc, XIV    |             admirari, cum acciderit, nihil, ante quam evenerit, non
2014     Tusc, XVI    |    praemeditationem rerum futurarum. Nihil est enim quod tam optundat
2015     Tusc, XVI    |      perpetua in omni vita cogitatio nihil esse quod non accidere possit,
2016     Tusc, XVII   |          turpiter et nequiter facere nihil patietur. Quid est autem
2017     Tusc, XVII   |     revertatur et omnia sua complexa nihil quaerat aliunde, non intellego,
2018     Tusc, XVII   |            verbis Zenonis expressam, nihil ut possit negari. ~
2019     Tusc, XVIII  |        vellent voces inanis fundere: nihil ab is potui cognoscere.
2020     Tusc, XVIII  |       ebullire volent et sapientias, nihil aliud dicent nisi eam viam,
2021     Tusc,  XX    |            summamque esse voluptatem nihil dolere.' Paucis verbis tria
2022     Tusc, XXI    |            sive, ut honestius dicam, nihil facere nisi quod expediat,
2023     Tusc, XXII   |    necopinatorum naturam consideres, nihil aliud reperias nisi omnia
2024     Tusc, XXIII  |              tum habemus in promptu, nihil oportere inopinatum videri;
2025     Tusc, XXIII  |            oratio de ipsa summa mali nihil detrahit, tantum modo adfert,
2026     Tusc, XXIII  |        detrahit, tantum modo adfert, nihil evenisse quod non opinandum
2027     Tusc, XXVII  |         consecuta intellectumque est nihil profici maerendo, nonne
2028     Tusc, XXVII  |        hostium circumfusos viderent, nihil aliud tum egisse, nisi ut
2029     Tusc, XXVIII |           vitam diuturnam, quorum id nihil interesset, hominibus, quorum
2030     Tusc, XXVIII |              in media stultitia, qua nihil est peius, haerere intellegant,
2031     Tusc, XXX    |            plerosque consolationibus nihil levari adiunguntque consolatores
2032     Tusc, XXX    |            Cogitatio igitur diuturna nihil esse in re mali dolori medetur,
2033     Tusc, XXXI   |           qui satis putent estendere nihil inopinati accidisse, < ut
2034     Tusc, XXXI   |          accidisse, < ut cyrenaici> [nihil mali]. Chrysippus aut caput
2035     Tusc, XXXII  |              maerore, cum intellegas nihil posse profici. Nam Cleanthes
2036     Tusc, XXXII  |           qui consolatione non eget. Nihil enim esse malum, quod turpe
2037     Tusc, XXXII  |      persuasisset, ut accepimus, eum nihil hominis esse nec quicquam
2038     Tusc, XXXII  |          Alcibiadem adficiebat, mali nihil fuisse? ~[78] Quid? illa
2039     Tusc, XXXIII |       sapientia vixque appareat, qui nihil opinione adfingat adsumatque
2040     Tusc, XXXIII |        luctuque confÏci, quo pravius nihil esse possit. Edocuit tamen
2041     Tusc, III    |         voluptatis, sive etiam, quia nihil erat prolatum melius, illud
2042     Tusc, VIII   |          alterius res secundas, quae nihil noceant invidenti. (Nam
2043     Tusc, VIII   |          autem, cui alterius commoda nihil noceant, tamen eum doleat
2044     Tusc, VIII   |           aemulatio dicitur - sed ea nihil hoc loco utimur; est enim
2045     Tusc,  XV    |            ecferetur alacritate, ut 'nihil ei constet', quod agat,
2046     Tusc, XVII   |        quaerimus, is est beatus, cui nihil humanarum rerum aut intolerabile
2047     Tusc, XVII   |             animo sic excubat, ut ei nihil inprovisum accidere possit,
2048     Tusc, XVII   |          inprovisum accidere possit, nihil inopinatum, nihil omnino
2049     Tusc, XVII   |            possit, nihil inopinatum, nihil omnino novum? ~[38] Atque
2050     Tusc, XVIII  |             consistendi. Quam ob rem nihil interest, utrum moderatas
2051     Tusc, XIX    |          esse dicunt a natura datum; nihil enim quemquam nisi quod
2052     Tusc, XXI    |  digladientur illi per me licet, cui nihil est necesse nisi, ubi sit
2053     Tusc, XXII   |       consererent, leniter et quiete nihil ne in ipsa quidem pugna
2054     Tusc, XXVI   |         potest accidere tale ei, cui nihil, quod homini evenire possit, <
2055     Tusc, XXVII  |               an hominem aegre ferre nihil oportere. Nimirum hoc melius,
2056     Tusc, XXVIII |              ut, si quis aegre ferat nihil in se esse virtutis, nihil
2057     Tusc, XXVIII |           nihil in se esse virtutis, nihil animi, nihil officii, nihil
2058     Tusc, XXVIII |          esse virtutis, nihil animi, nihil officii, nihil honestatis,
2059     Tusc, XXVIII |          nihil animi, nihil officii, nihil honestatis, propter mala
2060     Tusc, XXIX   |            una ratio est medendi, ut nihil, quale sit illud quod perturbet
2061     Tusc, XXXI   |             difficile sit persuadere nihil earum rerum, quae perturbent
2062     Tusc, XXXI   |              posse insipientem, quod nihil umquam haberet boni; sed
2063     Tusc, XXXII  |             tantae levitatis est, ut nihil videam quod putem conferendum.
2064     Tusc, XXXIV  |              amor, ut est certe, qui nihil absit aut non multum ab
2065     Tusc, XXXIV  |        amatoria!~'Heu me infelicem!'~Nihil verius. Probe et ille: ~'
2066     Tusc, XXXVIII|           bonorum et malorum finibus nihil a philosophia posse aut
2067     Tusc, XXXVIII|          ratione confici, cum contra nihil sine ratione recte fieri
2068     Tusc,   I    |               quo facilius probetur. Nihil est enim omnium quae in
2069     Tusc,   I    |              carens praeter se ipsam nihil censet ad se pertinere.
2070     Tusc, III    |        liberalissimum esset spectare nihil sibi adquirentem, sic in
2071     Tusc,   V    |            tamquam levia quadam vina nihil valent in aqua, sic Stoicorum
2072     Tusc,  VI    |         actum superioribus diebus an nihil arbitremur.~- Actum vero,
2073     Tusc,  VI    |           angor attingat, idemque si nihil concupiscat, nulla ecferatur
2074     Tusc, VII    |              non potest, quin i, qui nihil metuant, nihil angantur,
2075     Tusc, VII    |           quin i, qui nihil metuant, nihil angantur, nihil concupiscant,
2076     Tusc, VII    |             metuant, nihil angantur, nihil concupiscant, nulla impotenti
2077     Tusc, VII    |          modo explicant, de quo ante nihil scriptum est; philosophi
2078     Tusc, VII    |          rispondere se ante docuisse nihil bonum esse nisi quod honestum
2079     Tusc, VII    |              nisi honestum quod sit, nihil aliud sit bonum. ~[19] Sed
2080     Tusc, VIII   |           vita beata in virtute sit, nihil esse nisi virtutem bonum.
2081     Tusc,  IX    |     languidius. Recte id quidem, sed nihil intellego dici potuiisse
2082     Tusc,  IX    |            sapienter iusteque vivat. Nihil gravius, nihil philosophia
2083     Tusc,  IX    |       iusteque vivat. Nihil gravius, nihil philosophia dignius, nisi
2084     Tusc,  IX    |               nisi quod turpe esset, nihil malum duceret; tu vero,
2085     Tusc,  XI    |             Zenonem et Peripateticos nihil praeter verborum novitatem
2086     Tusc, XII    |              oratio usurpata est, ut nihil praeter virtutem diceretur
2087     Tusc, XIII   |              si omne beatum est, cui nihil deest, et quod in suo genere
2088     Tusc, XIV    |         fortuna.' An dubium est quin nihil sit habendum in eo genere,
2089     Tusc, XIV    |     compleatur, si id possit amitti? Nihil enim interarescere, nihil
2090     Tusc, XIV    |            Nihil enim interarescere, nihil extingui, nihil cadere debet
2091     Tusc, XIV    |       interarescere, nihil extingui, nihil cadere debet eorum, in quibus
2092     Tusc, XIV    |           qui leviter nocet, sed qui nihil nocet, sic sine metu is
2093     Tusc,  XV    |         erunt, honestum ex is effici nihil poterit; quo detracto quid
2094     Tusc, XVII   |              et prae se ferenda est; nihil est enim aliud quod praedicandum
2095     Tusc, XVIII  |          simus invicti. Sequitur, ut nihil paeniteat, nihil desit,
2096     Tusc, XVIII  |        Sequitur, ut nihil paeniteat, nihil desit, nihil obstet; ergo
2097     Tusc, XVIII  |              paeniteat, nihil desit, nihil obstet; ergo omnia profluenter
2098     Tusc,  XX    |           Atque eo facto sic doluit, nihil ut tulerit gravius in vita;
2099     Tusc, XXI    |         videtur declarasse Dionysius nihil esse ei beatum, cui semper
2100     Tusc, XXI    |           etiam tragicum—quam bonum, nihil ad rem; in hoc enim genere
2101     Tusc, XXIII  |             detestabilius escogitare nihil possum, Platonis aut Archytae
2102     Tusc, XXV    |              civium cernat, iustitia nihil in suam domum inde derivet,
2103     Tusc, XXVI   |         quidnam faciendum est is qui nihil expetendum, nihil in bonis
2104     Tusc, XXVI   |             is qui nihil expetendum, nihil in bonis ducendum, quod
2105     Tusc, XXVIII |          Sapientis est enim proprium nihil quod paenitere possit facere,
2106     Tusc, XXVIII |             paenitere possit facere, nihil invitum, splendide constanter
2107     Tusc, XXVIII |              graviter honeste omnia, nihil ita exspectare quasi certo
2108     Tusc, XXVIII |      exspectare quasi certo futurum, nihil, cum acciderit, admirari,
2109     Tusc, XXIX   |               Melius equidem adferre nihil possum, sed a te impetrarim
2110     Tusc, XXIX   |             licet uti, quorum oratio nihil ipsa iudicat, sed habetur
2111     Tusc, XXX    |           primum simplices quattuor, nihil bonum nisi honestum, ut
2112     Tusc, XXX    |            nisi honestum, ut Stoici, nihil bonum nisi voluptatem, ut
2113     Tusc, XXX    |             voluptatem, ut Epicurus, nihil bonum nisi vacuitatem <doloris>,
2114     Tusc, XXX    |             doloris>, ut Hieronymus, nihil bonum nisi naturae primis
2115     Tusc, XXXI   |             quod autem sensu careat, nihil ad nos id iudicet pertinere.
2116     Tusc, XXXII  |           fortunaque superaret; sibi nihil deesse, illi nihil satis
2117     Tusc, XXXII  |              sibi nihil deesse, illi nihil satis umquam fore; se eius
2118     Tusc, XXXIV  |              casa panis datus esset, nihil visum est illo pane iucundius.
2119     Tusc, XXXVI  |         igitur molestiis vacant, qui nihil omnino cum populo contrahunt!
2120     Tusc,  XL    |           mors ibidem est], aeternum nihil sentiendi receptaculum.
2121     Tusc, XLI    |           est, ut virtus per se ipsa nihil valeat, omneque, quod honestum