De divinatione
   Liber, Par.
 1        I, 42 |          Tum coniecturam postulat pacem petens,~ut se edoceret obsecrans


De fato
   Caput
 2   2          |  exquirentes ea consilia, quae ad pacem et ad concordiam civium


De finibus
   Liber, Par.
 3        I,    | expetendam esse dicemus, sed quia pacem animis afferat et eos quasi


De inventione
   Liber, Caput
 4        I,  91|      motus superum atque inferum,~Pacem inter sese conciliant, conferunt
 5        I,  95| deliberent, bellum gerant an non, pacem laudet omnino, non illud


De lege agraria
   Oratio, Caput
 6        I,  23|           nihil tam populare quam pacem, quam concordiam, quam otium
 7       II,   9|      videam haec omnia, Quirites, pacem externam, libertatem propriam
 8       II, 102|          consul popularis adfero, pacem, tranquillitatem, otium.


De officiis
   Liber, Caput
 9      III, 360|         nostris sub iugum missis, pacem cum Samnitibus fecerant,


Orator
   Caput
10 167          |       accusationis: Conferte hanc pacem cum illo bello, huius praetoris


Philippicae
   Oratio, Caput
11       II,  90|         mentem servare potuisses! Pacem haberemus, quae erat facta
12       II, 113|          res salutaris, sed inter pacem et servitutem plurimum interest.
13        V,   3|                                3] Pacem vult M. Antonius; arma deponat,
14        V,  40|       sapientia sua M. Lepidus ad pacem concordiamque convertit,
15       VI,  17|   devorate. Qui cum redierint, si pacem adferent, cupidum me, si
16      VII,   8|           laudator, semper auctor pacem cum M. Antonio esse nolo.
17      VII,   9|                     9] Cur igitur pacem nolo? Quia turpis est, quia
18      VII,   9|       iudicaritis, cum hoc subito pacem velle coniungi?~
19      VII,  16|          igitur exploratam habere pacem, cum in civitate Antonium
20      VII,  19|                       19] Nec ego pacem nolo, sed pacis nomine bellum
21      VII,  21|          coagmentari quidem posse pacem; de tribus enim, quae proposui,
22      VII,  21|      Antonium diligent et cum his pacem servabit Antonius?~
23      VII,  22|       exercitumque oppugnant, iis pacem cum populo Romano esse posse?~
24      VII,  25|        praesentis pacis perpetuam pacem amittatis.~
25     VIII,   4|        Etenim cum inter bellum et pacem medium nihil sit, necesse
26     VIII,  10|         orbis terrae, dignitatem, pacem, otium pollicemur. Antoni
27     VIII,  11|     facere non possem. Semel enim pacem defendi, non semper otio
28     VIII,  12|       Calene, quid tu? Servitutem pacem vocas. Maiores quidem nostri,
29     VIII,  13|           eum te esse, qui semper pacem optaris, semper omnis civis
30     VIII,  17|     Antonius? Quousque enim dices pacem velle te? Res geritur, +
31      XII,   2|           2] Hi subito hortari ad pacem, quod iam diu non fecissent,
32      XII,   2|           si virtutem, qui nullam pacem probaret nisi cum cedente
33      XII,   2|     allata deditionis, quam amici pacem appellare mallent, de imponendis,
34      XII,   9|        declarantis in manu teneo, pacem velle censetis? Vincere
35      XII,  11|         pacis, in qua ei, cum quo pacem facias, nihil concedi potest?
36      XII,  11|          a nobis est invitatus ad pacem Antonius, bellum tamen maluit.
37      XII,  13|     exercitum? Quid est aliud non pacem facere, sed differre bellum,
38      XII,  16| florentissimo et maximo legati ad pacem mitterentur? si accipiendam,
39      XII,  17|        mea tamen persona ad istam pacem conciliandam minime fuit
40      XII,  17|       legatorum ausus sum dicere, pacem ipsam si adferrent, quoniam
41      XII,  28|          militum multitudo per me pacem distineri putet?~
42     XIII,   2|         pacis lex sit servitutis. Pacem cum Scipione Sulla sive
43     XIII,   2|  cupiditate Caesar remisisset, et pacem stabilem et aliquam rem
44     XIII,   7|         de re publica meritus, ad pacem adhortatur. Nullius apud
45     XIII,   8|            auctoritate adduxit ad pacem remque publicam sine armis
46     XIII,   9|                                9] Pacem volt M. Lepidus. Praeclare,
47     XIII,  16|     condiciones audiamus, cum hoc pacem fieri posse credamus? [VIII]
48     XIII,  34|     immigrabit. 'Postremo negatis pacem fieri posse, nisi aut emisero
49     XIII,  34|      quidem feceris, umquam tecum pacem huic civitati futuram puto. '
50     XIII,  48|         tibi reliquum non modo ad pacem, sed ne ad deditionem quidem
51     XIII,  49|                       49] Cum hoc pacem M. Lepidus, vir ornatissimus


Pro Balbo
   Caput
52              |         nihil esse cautum praeter pacem; additum esse etiam illud,


Pro Caelio
   Caput
53  34          |     repetita moverunt? Ideone ego pacem Pyrrhi diremi, ut tu amorum


Pro Flacco
   Caput
54   2          |     portus, receptacula sustulit, pacem maritimam summa virtute


Pro Fonteio
   Caput
55  32          |      gerendis ab dis immortalibus pacem ac veniam petunt, istae


Pro Ligario
   Pars, Caput
56       II     |   pacatissima ita se gessit ut ei pacem expediret. Profectio certe
57       VI     |     dignitatem tuam? Quid? Tu cum pacem esse cupiebas, idne agebas
58       IX     |       amentis, cum aciem uideres, pacem cogitare. Omnes, inquam,


Pro Marcello
   Caput
59   2          |          semperque dolui non modo pacem, sed etiam orationem civium
60   2          |        sed etiam orationem civium pacem flagitantium repudiari.


Pro Murena
   Caput
61   1          |        res vobis populoque Romano pacem, tranquillitatem, otium


Pro Rabirio
   Caput
62   5          |           et consilio gubernatur, pacem ac veniam peto precorque


Pro Sestio
   Caput
63  94          |      Thracibus ac Dardanis primum pacem maxima pecunia vendidisse,


Tusculanae
   Liber, Caput
64     Tusc,  XV|          eius esse placidissimarn pacem? Vir igitur temperatus,