Brutus
Caput
1 12 | Bruti mihi accidit, quod vellem aut quod aliqua ex parte
2 52 | sed etiam breviora quam vellem. Optime, inquam, sed veniamus
3 156 | civili coniunctum esset, vellem cognoscere—et nunc meum
4 163 | inquit, tanto opere laudas, vellem aliquid Antonio praeter
5 248 | 248] Hoc loco Brutus: quam vellem, inquit, de his etiam oratoribus
De finibus
Liber, Par.
6 I, | probo, inquam. De cetero vellem equidem aut ipse doctrinis
7 I, | inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
8 III, | non saepe contingit. ~Quam vellem, inquit, te ad Stoicos inclinavisses!
De lege agraria
Oratio, Caput
9 II, 63 | Quirites, nisi lacessitus. Vellem fieri posset ut a me sine
De legibus
Liber, Caput
10 II, 80 | facerem, nisi plane esse vellem meus. Quid enim negotii
De officiis
Liber, Caput
11 II, 168 | officii persequamur. Quibus vellem satis cognita esset nostra
12 II, 248 | de collocanda pecunia, (vellem etiam de utenda), commodius
13 III, 252 | acuebant, otium et solitudo. Vellem nobis hoc idem vere dicere
De oratore
Liber, Caput
14 I, XVII | consecutus, ut et mihi, quae ego vellem non esse oratoris, concederes
15 I, XXII | atque optimo non obsequi vellem, praesertim cum te unum
16 I, XXIV | ego ineptum esse me minime vellem - quem quidem nunc mearum
17 I, LIV | eius ingeni magnitudinem vellem, quonam modo istos philosophos
18 I, LXII | Scaevola "sane" inquit "vellem non constituissem <in Tusculanum>
19 II, XLI | multifariam defossum, commonstrare vellem, satis esse deberet, si
20 II, XLV | ad quos illos adducere vellem, permoverer;
21 II, LXXI | ipse in herba recubuisset, "vellem hoc esset," inquit "laborare."
22 III, XLIII | scilicet, ut ille vult et ego vellem, melius aliquanto quam Albucius:
23 III, LXI | participem factum esse gaudeo; ac vellem ut meus gener, sodalis tuus,
De provinciis consularibus
Caput
24 41 | voluit; mihi legationem, quam vellem, quanto cum honore vellem,
25 41 | vellem, quanto cum honore vellem, detulit. Quae ego omnia
De re publica
Liber
26 I | sit.' hic Scipio: 'quam vellem Panaetium nostrum nobiscum
27 I | ego vero saepius quam vellem.' (Scipio) 'quid? tum cum
Cato Maior de senectute
Caput
28 2 | Sed mihi, cum de senectute vellem aliquid scribere, tu occurrebas
29 1 | Socratem in fidibus audirem, vellem equidem etiam illud (discebant
30 2 | ago annum et octogesimum; vellem equidem idem possem gloriari
In L. Calpurnium Pisonem
Caput
31 XX | plura etiam acciderunt quam vellem; nam ut amitteretis exercitum,
In Vatinium
Caput
32 1 | vexatum potius quam despectum vellem dimittere. qua re ne tibi
Orator
Caput
33 52 | conlocando summum esse oratorem vellem, sed id mihi quaerere videbare,
Philippicae
Oratio, Caput
34 I, 16 | arbitror pacis atque otii. Vellem adesset M. Antonius, modo
35 III, 16 | rostris spargere solebat. Vellem hanc contemptionem pecuniae
36 VIII, 31 | industriam maxime equidem vellem ut imitarentur ii, quos
37 IX, 1 | 1] [I] Vellem di immortales fecissent,
38 XI, 22 | pluris te animos habere vellem, quos omnes ad Mutinam intenderes.
Pro Caecina
Caput
39 80 | sponsionis facere mecum, si vellem diligenter attendere. 'Quonam,'
Pro Caelio
Caput
40 7 | illum oratione versari. Vellem aliquis ex vobis robustioribus
41 23 | Puteolana, de bonis Pallae. Vellem dictum esset ab eodem etiam
42 43 | coniungere. Quod si facere vellem, multi a me summi atque
43 74 | 74] Vellem alio potius eum cupiditas
44 76 | obtemperat, est violentior, quam vellem. Sed ego non loquor de sapientia,
Pro Cluentio
Caput
45 | hominem ac virtute praeditum! Vellem praesentem possem P. Helvidium
Pro Flacco
Caput
46 25 | suos civis civitatemque, si vellem, dicerem. Nihil enim illo
47 47 | 75] Vellem tantum habere me oti, ut
Pro Marcello
Caput
48 1 | attulit, idemque initium quae vellem quaeque sentirem meo pristino
Pro Milone
Caput
49 1 | quod sentiret, sed quod ego vellem decernere. Quae quidem si
Pro Plancio
Caput
50 1 | cum pernicie rei publicae vellem. nam qui pro re publica
51 | reprehendendus sed etiam, si ruere vellem, boni viri me ut id ne facerem
Pro Roscio Amerino
Caput
52 90 | omnes, quod ad me attinet, vellem viverent. Nihil enim mali
53 138 | improbus sit qui dicat: 'Vellem quidem liceret; hoc dixissem.'
Pro Sestio
Caput
54 14 | in quosdam homines invehi vellem, quis non concederet ut
55 82 | patefactum paulo citius quam vellem, non illi quidem morte mercennarii
Pro Sulla
Caput
56 1 | 1] Maxime vellem, iudices, ut P. Sulla et
Tusculanae
Liber, Caput
57 Tusc, XXVII | intellegendum non habeo quae habere vellem, ne iis quidem quae habeo
58 Tusc, XXXIII| 81 vellem adesse posset Panaetius —
59 Tusc, XLI | emori, si fieri posset, vellem, ut ea quae dico mihi liceret
60 Tusc, 0 | interpellem? ne hoc quidem vellem; ita me ad credendum tua
61 Tusc, VII | finem inveniet libido -, nos vellem praemio elicere possemus,
62 Tusc, VIII | VIII. [21] -Vellem id quidem, sed habeo paulum,
|