Academica
Liber, Caput
1 III | mihi autem non modo ad sapientiam caeci videmur sed ad ea
Brutus
Caput
2 213 | insitam atque <inluminatam> sapientiam!. ~Similiter igitur suspicor,
De finibus
Liber, Par.
3 I, | 3] Sive enim ad sapientiam perveniri potest, non paranda
4 I, | cur dubitemus dicere et sapientiam propter voluptates expetendam
5 I, | fere dici possunt. ut enim sapientiam, temperantiam, fortitudinem
6 II, | sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. quam illa
7 III, | necesse est proficisci ipsam sapientiam. sed quem ad modum saepe
8 III, | naturae, post autem ipsam sapientiam nobis cariorem fieri, quam
9 III, | gubernationi aut medicinae similem sapientiam esse arbitramur, sed actioni
10 III, | pertinentem et efficientem sapientiam volunt esse. nam quia sapientia
11 IV, 7 | 17] Sed cum sapientiam totius hominis custodem
12 IV, 20 | ita esse, ut nullo modo ad sapientiam possent pervenire, alios,
13 IV, 20 | possent, si id egissent, sapientiam consequi. ~
14 IV, 23 | nondum perfectam illam sapientiam essent consecuti. ~
15 IV, 23 | quoniam nondum videbat sapientiam, aeque caecum animo ac Phalarim
16 V, 49 | senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi
De inventione
Liber, Caput
17 I, 1 | sententiam ducit, ut existimem sapientiam sine eloquentia parum prodesse
18 I, 80 | est, quin pecuniam quam sapientiam malit"; aut ex contrario
19 I, 94 | qui vituperata musica sapientiam laudat; aut si res ex hominis
20 II, 141 | eorum, qui scripserint, sapientiam et diligentiam; postea,
De lege agraria
Oratio, Caput
21 II, 64 | Catones, Phili, Laelii, quorum sapientiam temperantiamque in publicis
De legibus
Liber, Caput
22 I, 59 | obtinendam adipiscendamque sapientiam, quoniam principio rerum
23 III, 156 | collegae abrogavit? Sed tu sapientiam maiorum in illo vide: concessa
De officiis
Liber, Caput
24 I, 15 | prima discripta est, in qua sapientiam et prudentiam ponimus, inest
25 II, 171 | callidos admirantes, malitiam sapientiam iudicant. Quorum error eripiendus
De oratore
Liber, Caput
26 I, LI | probent ingenium, oratoris sapientiam admirentur, se esse stultos
27 II, XXXIII | oscitantem et dormitantem sapientiam Scaevolarum et ceterorum
28 II, XXXVII | habendus est, quoniam illam sapientiam constituendae civitatis
29 III, XV | vimque dicendi veteres Graeci sapientiam nominabant; hinc illi Lycurgi,
30 III, XVI | seiuncta, faciendi dicendique sapientiam florerent, ut Themistocles,
31 III, XVIII | eloquentiam virtutem ac sapientiam esse dixerunt. Sed nimirum
32 III, XIX | eloquentiam despexerunt, oratores sapientiam, neque quicquam ex alterius
33 III, XXII | potiora duxisse, quae ad sapientiam spectarent, atque ex his
34 III, XXXV | oratorem, quem ego dico sapientiam iunctam habere eloquentiae,
35 III, XXXVIII| verbis, ut haec: tum pavor sapientiam omnem mi exanimato expectorat.
36 III, LVIII | atque inopia: tum pavor sapientiam omnem mi exanimato expectorat;
De re publica
Liber
37 II | agrestes viderunt virtutem et sapientiam regalem, non progeniem,
38 II | venientem videris; quin hoc ipso sapientiam maiorum statues esse laudandam,
39 III | opis pretium.~(7) fuisse sapientiam, tamen hoc in ratione utriusque
40 III | discrepare ab aequitate sapientiam. Lycurgus autem, ille legum
Cato Maior de senectute
Caput
41 1 | excellentem, M. Cato, perfectamque sapientiam, tum vel maxime quod numquam
42 2 | 5. Quocirca si sapientiam meam admirari soletis (quae
Laelius de amicitia
Caput
43 7 | iudicatum; hanc esse in te sapientiam existimant, ut omnia tua
44 18 | sapientem. Sit ita sane; sed eam sapientiam interpretantur quam adhuc
45 38 | eorum quidem maxime qui ad sapientiam proxime accedunt. ~
46 47 | 47] O praeclaram sapientiam! Solem enim e mundo tollere
Philippicae
Oratio, Caput
47 XIII, 6 | serviendum?' Si annuerit, ne ego Sapientiam istam, quamvis sit erudita,
Pro Cluentio
Caput
48 2 | sibi non liquere dixerunt sapientiam laudo, – qui absolvere eum
Pro Flacco
Caput
49 3 | publica consilium, gravitatem, sapientiam, providentiam iudicum imploravit,
Pro Fonteio
Caput
50 23 | momentoque suo ponderandam sapientiam iudicis, <videte> ne multo
Pro Marcello
Caput
51 1 | tam denique incredibilem sapientiam ac paene divinam, tacitus
52 3 | ad clementiam victoris et sapientiam contulisse. ~
Pro Murena
Caput
53 25 | cautis iuris consultis eorum sapientiam compilarit. Itaque irati
54 75 | populus Romanus hanc perversam sapientiam ~
Pro Rabirio
Caput
55 5 | in rei publicae salute sapientiam quam soletis. ~
Pro Roscio Amerino
Caput
56 71 | 71] O singularem sapientiam, iudices! Nonne videntur
Topica
Caput
57 47 | Si stultitiam fugimus, sapientiam sequamur, et bonitatem si
Tusculanae
Liber, Caput
58 Tusc, XXVIII | Philosophi summi nequedum tamen sapientiam consecuti nonne intellegunt
59 Tusc, I | regisque eius aequitatem et sapientiam a maioribus suis accepissent,
60 Tusc, VIII | illud Enni: ~'Tum pavor sapientiam omnem mi exanimato expectorat',~
61 Tusc, XXVI | sed brevissime illo modo, sapientiam esse rerum divinarum et
62 Tusc, III | esse confitemur recens. Nam sapientiam quidem ipsam quis negare
|