[X] [24]
fuerisne tanta crudelitate ut delectos viros et principes civitatis tollere et
delere tua rogatione conareris, cum L. Vettium, qui in senatu confessus esset
se cum telo fuisse, mortem Cn. Pompeio, summo et clarissimo civi, suis manibus
offerre voluisse, in contionem produxeris, indicem in rostris, in illo, inquam,
augurato templo ac loco conlocaris, quo auctoritatis exquirendae causa ceteri
tribuni plebis principes civitatis producere consuerunt? ibi tu indicem Vettium
linguam et vocem suam sceleri et dementiae tuae praebere voluisti. dixeritne L.
Vettius in contione tua rogatus a te sese auctores et impulsores et socios
habuisse sceleris illius eos viros, quibus e civitate sublatis, quod tu eo
tempore moliebare, civitas stare non posset? M. Bibulum, cuius inclusione
contentus non eras, interficere volueras, spoliaras consulatu, patria privare
cupiebas; L. Lucullum, cuius tu rebus gestis, quod ipse ad imperatorias laudes
a puero videlicet spectaras, vehementius invidebas, C. Curionem, perpetuum
hostem improborum omnium, auctorem publici consili in libertate communi tuenda
maxime liberum, cum filio principe iuventutis cum re publica coniunctiore etiam
quam ab illa aetate postulandum fuit, delere voluisti; L. [25]
Domitium, cuius dignitas et splendor praestringebat, credo, oculos Vatini,—quem
tu propter commune odium in bonos oderas, in posterum autem, propter omnium
spem quae de illo est atque erat, ante aliquanto timebas, L. Lentulum, hunc
iudicem nostrum, flaminem Martialem, quod erat eo tempore Gabini tui
competitor, eiusdem Vetti indicio opprimere voluisti: qui si tum illam labem
pestemque vicisset, quod ei tuo scelere non licuit, res publica victa non
esset. huius etiam filium eodem indicio et crimine ad patris interitum
adgregare voluisti: L. Paulum, qui tum quaestor Macedoniam obtinebat, quem
civem, quem virum! qui duo nefarios patriae proditores, domesticos hostis,
legibus exterminarat, hominem ad conservandam rem publicam natum, in idem Vetti
indicium atque in eundem hunc numerum congregasti. [26] quid
ergo de me querar? qui etiam gratias tibi agere debeo quod me ex fortissimorum
civium numero seiungendum non putasti.
|