[XI] sed qui fuit tuus
ille tantus furor ut, cum iam Vettius ad arbitrium tuum perorasset et civitatis
lumina notasset descendissetque de rostris, eum repente revocares, conloquerere
populo Romano vidente, deinde interrogares ecquosnam alios posset nominare?
inculcarisne ut C. Pisonem, generum meum, nominaret, qui in summa copia
optimorum adulescentium pari continentia, virtute, pietate reliquit neminem,
itemque M. Laterensem, hominem dies atque noctes de laude et de re publica
cogitantem? promulgarisne, impurissime hostis, quaestionem de tot amplissimis
et talibus viris, indicium Vettio, praemia amplissima? quibus rebus omnium
mortalium non voluntate sed convicio repudiatis, fregerisne in carcere cervices
ipsi illi Vettio, ne quod indicium corrupti indici exstaret eiusque sceleris in
te ipsum quaestio flagitaretur? [27] et quoniam crebro usurpas
legem te de alternis consiliis reiciendis tulisse, ut omnes intellegant te ne
recte quidem facere sine scelere potuisse, quaero, cum lex esset aequa
promulgata initio magistratus, multas iam alias tulisses, exspectarisne dum C.
Antonius reus fieret apud Cn. Lentulum Clodianum, et, postea quam ille est reus
factus, statim tuleris in eum 'qui tuam post legem reus factus esset,' ut homo
consularis exclusus miser puncto temporis spoliaretur beneficio et aequitate
legis tuae? [28] dices familiaritatem tibi fuisse cum Q.
Maximo. praeclara defensio facinoris tui! nam maximi quidem summa laus est
sumptis inimicitiis, suscepta causa, quaesitore consilioque delecto,
commodiorem inimico suo condicionem reiectionis dare noluisse. nihil maximus
fecit alienum aut sua virtute aut illis viris clarissimis, Paulis, maximis,
Africanis, quorum gloriam huius virtute renovatam non modo speramus, verum
etiam iam videmus; tua fraus, tuum maleficium, tuum scelus illud est, te id
quod promulgasses misericordiae nomine ad crudelitatis tempus distulisse. ac
nunc quidem C. Antonius hac una re miseriam suam consolatur, quod imagines
patris et fratris sui fratrisque filiam non in familia sed in carcere
conlocatam audire maluit quam videre.
|