LXV. 182. Post triennum igitur
agitata denuo quaestio de viri morte habebatur. Et
de quibus servis habebatur? Nova,
credo, res obiecta, novi quidam homines in suspicionem vocati sunt. De Stratone et de Nicostrato. Quid?
Romae quaesitum de istis hominibus non erat? Itane
tandem? Mulier iam non morbo, sed scelere
furiosa, cum quaestionem habuisset Romae, cum de T. Anni, L. Rutili, P. Saturi,
ceterorum honestissimorum virorum sententia constitutum esset satis quaesitum
videri, eadem de re triennio post, isdem de hominibus, nullo adhibito non dicam
viro, ne colonum forte adfuisse dicatis, sed bono viro, in filii caput
quaestionem habere conata est? 183.
An hoc dicitis (mihi enim venit in mentem quid dici possit, tametsi ab hoc non
esse hoc dictum mementote), cum haberetur de furto quaestio, Stratonem aliquid
de veneno esse confessum? Hoc
uno modo, iudices, saepe multorum improbitate depressa veritas emergit et
innocentiae defensio interclusa respirat, quod aut ii qui ad fraudem callidi
sunt non tantum audent quantum excogitant, aut ii quorum eminet audacia atque
proiecta est a consiliis malitiae deseruntur. Quod si aut confidens astutia aut
callida esset audacia, vix ullo eis obsisti modo posset. Utrum furtum
factum non est? at
nihil clarius Larini. An ad Stratonem suspicio non pertinuit? at is et ex
serrula insimulatus et a puero conscio est indicatus. An id actum non est in quaerendo? quae
fuit igitur alia causa quaerendi? An,
id quod vobis dicendum est et quod tum Sassia dictitavit: cum de furto
quaereretur, tum Stratonem isdem in tormentis dixisse de veneno? 184. En hoc illud est quod ante dixi: mulier
abundat audacia, consilio et ratione deficitur. Nam
tabellae quaestionis plures proferuntur, quae recitatae vobisque editae sunt,
illae ipsae quas tum obsignatas esse dixit; in quibus tabellis de furto nulla
littera invenitur. Non venit in mentem
primum orationem Stratonis conscribere de furto, post aliquod dictum adiungere
de veneno, quod non percontatione quaesitum, sed per dolorem expressum
videretur. Quaestio de furto est; veneni iam
suspicio superiore quaestione sublata; quod ipsum haec eadem mulier iudicarat,
quae ut Romae de amicorum sententia statuerat satis esse quaesitum, postea per
triennium maxime ex omnibus servis Stratonem illum dilexerat, in honore habuerat,
commodis omnibus adfecerat. 185.
Cum igitur de furto quaereretur, et eo furto quod ille sine controversia
fecerat, tum ille de eo quod quaerebatur verbum nullum fecit? De veneno statim dixit, de furto si non eo loco quo debuit, ne
in extrema quidem aut media aut aliqua denique parte quaestionis verbum fecit
ullum?
|