V Quando
enim trium vel numerorum vel figurarum vel quorumcumque generum contigit ut
quod medium sit ut ei primum pro portione ita id postremo conparetur,
vicissimque ut extremum cum medio sic medium cum primo conferatur, id quod
medium est tum primum fit tum postremum, postrema autem et prima media fiunt:
ita necessitas cogit ut eadem sint ea quae devincta fuerint; eadem autem cum
facta sint, efficitur ut omnia sint unum. Quod si universi corpus planum et
aequabile explicaretur neque in eo quicquam esset ... requisitum; unum enim
interiectum medium et sepse et ea quibus esset interpositum conligaret. Sed cum
soliditas mundo quaereretur, solida autem omnia uno medio numquam, duobus
semper copulentur, ita contigit ut inter ignem atque terram aquam deus
animanque poneret eaque inter se conpareret et pro portione coniungeret, ut
quem ad modum ignis animae sic anima aquae, quodque anima aquae id aqua terrae
pro portione redderet; qua ex coniunctione caelum ita aptum est ut sub aspectum
et tactum cadat. Itaque et ob eam causam et ex is rebus numero quattuor mundi
est corpus effectum, ea constrictum conparatione qua dixi; ex quo ipse se
concordi quadam amicitia et caritate complectitur atque ita apte cohaeret ut
dissolvi nullo modo queat nisi ab eodem a quo est conligatus. Earum autem
quattuor rerum quas supra dixi sic in omni mundo partes omnes conlocatae sunt,
ut nulla pars huiusce generis excederet extra atque ut in hoc universo inessent
genera illa universa; id ob eas causas, primum ut mundus animans posset ex
perfectis partibus esse perfectus, deinde ut unus esset, nulla parte unde alter
gigneretur relicta, postremo ne qui morbus eum posset aut senectus adtingere:
omnis enim coagmentatio corporis vel caloris vi vel frigoris vel aliqua
inpulsione vehementi labefactatur et frangitur et ad morbos senectutemque
conpellitur. Hanc igitur habuit rationem effector mundi et molitor deus, ut
unum opus totum atque perfectum ex omnibus totis atque perfectis absolveret,
quod omni morbo et senio vacaret.
|