P.

 1 IIIr   |     consensu commercioque mutuo concordiam alunt. In animantium corporibus
 2 IIIv   |     saevit in draconem, luporum concordiam etiam proverbia nobilitarunt.
 3 IVv    |          quot rationibus natura concordiam docuit? Nec his tamen contenta
 4 Xr     |      voluntate propensi sint ad concordiam. Praetexant quae velint
 5 Xr     |     Vide, quaeso, quam insignem concordiam exigat in suis Christus:
 6 XIr    |       quamdam et indissolubilem concordiam sanxit? Caeterum quando
 7 XIv    |       omnibus anteponendam esse concordiam, nec ullam victimam esse
 8 XIv    |      quam apto symbolo depinxit concordiam?
 9 XIIr   |  Pilatum et Herodem, et suos in concordiam redigere non potest? Petrum
10 XIIIr  |   conducti veniunt, tantam esse concordiam, non ob aliud, nisi quod
11 XIIIr  |      sunt, qui omnia redigit in concordiam. Scythas ita iungit paululum
12 XIXv   | obeditum est, Leoni ad pacem et concordiam provocanti vix quisquam
13 XIXv   |        tot modis ad Christianam concordiam provocans, declarant sese,
14 XIXv   |   bellorum, dabo consilium, quo concordiam tueri possitis. Solida pax
15 XXr    |         bellum excluserint, qui concordiam restituerint ingenio consiliove
16 XXIIv  |     seminaria quaerunt: quod ad concordiam facit, elevant, aut dissimulant
17 XXIIIv |        reiiciunt, qui vocant ad concordiam: ita quae excusari non possunt,
18 XXVIv  |       probrum animos vestros in concordiam redigat. Quota mundi portio
19 XXVIIv |     iunctus est. Ad hanc summam concordiam qui possitis esse idonei,
20 XXVIIIv|      iam velut adflante Deo, ad concordiam propensi. En pacificus ille