P.

 1 IIv    |    amarescunt dulcia: denique si res est adeo non sancta, ut
 2 VIv    |        pugnos incrudescat, et si res pugionibus aut lanceis non
 3 IXr    | dissimillimus est. Age iam, quae res Dei Filium pellexit in terras,
 4 XIIIr  |         pietatem profitentes tot res non conglutinant? Itane
 5 XIVr   |      stultitiam, seu ambitionem, res humanae sursum deorsum miscentur.~ ~
 6 XIVv   |       Atque his fere cum exteris res erat, Christianis cum Turcis
 7 XVIr   |       Nasoni, et istis magnifica res est bellator septuagenarius.
 8 XVIIr  |          Imo iam eo prope rediit res, ut stultum et impium sit
 9 XVIIv  |         cum quibus hostibus tibi res sit, si modo Christianus
10 XXIv   |    coeptum, haud facile finitur. Res omnium periculosissima,
11 XXIIIr |    vocabulum, cur non potius tot res conciliant? Male vis Britannus
12 XXIIIr |      Christianus Christiano? Cur res frivola plus apud istos
13 XXIIIr |   admittunt? Quin potius id quod res est cogitant,
14 XXIVr  |        primum inspice, cuiusmodi res sit pax, cuiusmodi bellum,
15 XXIVr  |        pacem bello permutare. Si res quaedam admirabilis est,
16 XXVr   |          Vis palam cernere, quam res sit impia bellum, animadverte
17 XXVIr  |      aliquis, Facile donarim, si res ad me privatim pertineat.
18 XXVIv  |      Nonne Christianorum? Et quo res sit indignior, his induuntur
19 XXVIIIr|          nutu potissimum pendent res mortalium, qui Christi Principis