P.

 1 Vv    |        belluis, itane nihil et apud Christianos valuit Christus? Parum efficax
 2 VIIIr |         pudet tamen illos appellari Christianos, cum modis omnibus dissideant
 3 XIIr  |   congregator est, et qui convertit Christianos esse milvios? Eodem pertinet,
 4 XIIr  | districtusque est gladius, idque in Christianos. An ille se gladii praesidio
 5 XIIv  |             sane dixerim, quo magis Christianos suorum morum pudeat, non
 6 XIIIr |            communis conciliavit: et Christianos coelestis ille panis, ac
 7 XIIIv |              qui bellum destinat in Christianos, et eos parat perdere, pro
 8 XIIIv |            malos, iuxta proverbium: Christianos inter se, nec bona, nec
 9 XIVr  |           iussio ducebat ad pugnam. Christianos, si, praetextibus detractis,
10 XVv   |        machinis impetunt Christiani Christianos. Quis enim credat bombardas
11 XVIr  |             ut inquit ille, id apud Christianos laudi ducitur. Turpe senex
12 XVIv  |         rebus humanis frontem! apud Christianos Deo dicati Sacerdotes, et
13 XXIIr |           sit malum, quam sic impie Christianos inter se committi, collidique.
14 XXIIIr|             indignatur audire inter Christianos has voces: Ego sum Apollo,
15 XXVIv |          nominis hostes, ubi vident Christianos sic inter sese concertare,
16 XXVIIr|            magis saevire, quam apud Christianos, id quod Christus unum omnium