P.

 1 IXv   |       ingens effusio sanguinis Christiani? Obsecro te Christiane Princeps,
 2 XIr   | precentur male precantibus. Et Christiani sibi videntur, qui ob quantumuis
 3 XIv   |   dissidentibus offerretur: et Christiani sic inter sese belligerantes,
 4 XIIIv |         ad quam suspirant vere Christiani, a pacis visione nomen habet,
 5 XIVv  |       quam frivolis de causis, Christiani Principes orbem ad arma
 6 XVr   |        insulas deportandas! Si Christiani corporis unius membra sunt,
 7 XVv   |    Tartareis machinis impetunt Christiani Christianos. Quis enim credat
 8 XVIIIr|       belligeratur? Hoc signum Christiani nominis hostes terrere solet.
 9 XVIIIv|      vero cum haec agunt, ipsi Christiani sint, aut quasi Turcis ullum
10 XXIIr |      bellis loquor, quae vulgo Christiani cum Christianis, levibus
11 XXVIv | Christi religionem attinet: et Christiani Principes usque adeo vilem
12 XXVIv |   neque tanta calamitas, certe Christiani nominis probrum animos vestros
13 XXVIv |     probra in Christum evomere Christiani nominis hostes, ubi vident
14 XXVIIr|     adducere, prius ipsi simus Christiani. Numquam hoc illi credent,
15 XXVIIv|   satis iam superque fusum est Christiani, si parum est humani sanguinis,