P.

 1 VIIv   |   Monasteriolo latitare, quod vere tranquillum esset. Invita
 2 IXv    |  Christiane Princeps, si modo vere Christianus es, contemplare
 3 XIIIv  | Hierusalem, ad quam suspirant vere Christiani, a pacis visione
 4 XIVr   |   praetextibus detractis, rem vere aestimes,
 5 XIXv   |       quisquam obtemperat? Si vere sacrosancta est Romani Pontificis
 6 XIXv   |  populo sapiant, non sibi, ac vere sapiant, ut maiestatem suam,
 7 XIXv   |     his rebus metiantur, quae vere magnos et excellentes faciunt.
 8 XXIv   | officio Praesules, Sacerdotes vere sint Sacerdotes, Monachi
 9 XXIIv  |  velle pacem. Quibus enim pax vere cordi est, hi omnes pacis
10 XXVIr  |   expendere, haec perspicere, vere sapientis, vereque magni
11 XXVIIIv|    Christi vicarium agens. Si vere oves estis, sequimini pastorem.
12 XXVIIIv|    paci consulat: hoc denique vere splendidum ac Regium esse