abbat-conco | conde-extul | exulc-itaqu | iter-perfo | pergo-scrip | scyth-xxvv
bold = Main text
P. grey = Comment text
1 XIXr | eruditi, sunt venerandi Abbates, sunt reverendi Episcopi,
2 XXVIIIv| indolis adolescens. Nec abhorret Caesar Maximilianus, nec
3 VIIr | in profanorum consortium abierunt, posteaquam eadem cum illis
4 XVIIIv | Detrahe personam istam, abiice fucos, tuum ipsius pectus
5 XVIIIv | culeo insutum in profluentem abiiciunt, qui ferrum fraterno sanguine
6 XXVIIr | ipsum etiam belli vocabulum abominandum esse oportuit. Roma furiosa
7 XXIVv | esse belli conditionem. Si abominaris latrocinia, haec docet bellum:
8 IXv | et mox intelliges quomodo abs te geri velit, nimirum,
9 XXIIv | XXIIv] ut absit vera concordia.~ ~Postremo
10 XVIr | vitae magistros, non pudet absolutae religionis Professores,
11 | absque
12 XVIIIr | Denique quod est omnium absurdissimum, in utrisque castris, in
13 XXIIr | fieri Martyres, sed facere. Abunde magnum erat, haec in foro,
14 XXIIv | vocabulis ad odiorum alimoniam abutentes: et hunc stultae plebis
15 XXIIv | alunt Magnates, et in suum abutuntur compendium, alunt Sacerdotes
16 Vr | et affinitatum vincula. Accedit in nonnullis ingeniorum,
17 Vr | aptissime dicta antipelargosis. Accedunt huc cognationum et affinitatum
18 XVIIr | ad furiam propensos magis accendebant. Apud Britannos animabant
19 XIIv | dispendium ullum ignis igni accenditur. Vis autem cognoscere spiritum
20 XVIIIv | cum his nulla victima sit acceptior, quam si Christianus mactet
21 VIIIv | mortalitas, huic dissidio debet acceptum ferre. Frivolum est enim
22 IIr | calamitatum pelagus sibi accersant, magis illorum mihi deflenda
23 XXIv | senes cordatos et integros accersat, et quorum pietas patriae
24 IIv | tetram malorum omnium lernam accersere, an non hoc extremae cuiusdam
25 XIXr | depellam, quod ipsi vobis accersitis volentes? Deprecamini, cuius
26 XIVr | malorum partem ipsi sibi accersunt dementes. Tanta caecitas
27 Vv | dirimere. Ut nihil etiam accesserit, satis erat commune hominis
28 XIv | pudet quosdam ob pusillam accessiunculam, regni pomoeriis addendam,
29 VIIIv | quos belli Angelos oporteat accipi. Audite strenui bellatores,
30 IXr | ultionum Deus, modo vindictam accipias, vitiorum correctionem,
31 Vv | hominis vocabulum audio, mox accurro velut ad animal mihi proprie
32 XIXv | cupiditatibus, ne quid dicam acerbius.~ ~Si ex animo taedet bellorum,
33 XXIIIv | quod inter Agamemnonem et Achillem intercesserat, in Aten Deam
34 XVIIIr | utrisque castris, in utraque acie crucis signum relucet, in
35 XVIIv | repraesentatur, curritur in aciem, dirum ferrum in fratris
36 IXr | sit exercituum Deus, modo acies intelligas virtutum concentum,
37 Vv | confidens fore ut illic liceat acquiescere: cura Christianorum audio
38 XXVIv | posse, nisi vim improborum acriter propellant. Cur igitur inter
39 XXIIIr | coalescat amicitia. Si in actionibus odiosis, velut divortii,
40 IIv | irasci par est, at sic Furiis actos, quid aliud quam deflere
41 XXVIIIv| Videtis hactenus, nihil actum foederibus, nihil promotum
42 XIIIv | Christus? O pectora plus quam adamantina, in rebus tam multis consortium
43 XXVIIIr| stupeis, sed solidis atque adamantinis vinculis coeat, numquam
44 IVr | IVr] Addam quod magis etiam mirum videatur,
45 XIv | accessiunculam, regni pomoeriis addendam, tantos ciere tumultus?
46 IVr | mores hominis natura dignos. Addidit lacrymas, exorabilis ingenii
47 XXVIIr | Iam quos putatis animos addit Turcis vestra discordia?
48 XXVIIr | Turcas ad Christi religionem adducere, prius ipsi simus Christiani.
49 XIXr | bellum vel postulat, vel adducit, et quantum lucri feceris
50 XXIr | existimet, non si quid aliis ademerit, sed si sua reddiderit meliora.
51 XXVIIIv| auspice viderit suscipi. Aderit dexter, adspirabit, favebitque
52 XXVIIv | morem evaniturum? In foribus adest aeternitas. Quorsum attinet,
53 XXIIv | profunda oblivio, ut iures adfectari bellum. Et saepe Principum
54 XIXv | quisque, quod malis rationibus adfectat. Sapiant Principes, et populo
55 XIXv | dum quisque suis inservit adfectibus, interim affligitur Respublica,
56 IIr | commoditates quas mecum adfero,
57 XXVIIIv| Principum animi, iam velut adflante Deo, ad concordiam propensi.
58 XXIVr | procella non unum aut alterum adfligat, sed universos pariter involvat.
59 XXIIr | mutua caritas illos non adglutinat, certe coniunget utcumque
60 XXIr | publicis commodis aestimare. Adhaec longinquas peregrinationes
61 XXIr | Cum de bello agitur, ne adhibeat in consilium iuvenes, quibus
62 XVIv | foeda lingua Sacerdotum, adhortantium ad bellum, incitantium ad
63 Vr | ament, quod nondum viderunt. Adiecit mutuum liberorum erga parentes
64 XXr | militi numeret? Suos ad famam adiget, ut impios aliquot Duces
65 Vv | deinde sensum etiam mali adimeret adsuetudo, quis crederet
66 XXVIIv | magnam molestiae partem adimet concordia, dum mutuis officiis
67 IIIv | sunt quaedam, nisi marem adiungas, vitis ulmum amplectitur,
68 XXv | si quem libeat finitimis adiungere, spes omnibus successionis
69 XXVIIIr| Pontificum vestra voluntas sit adiutrix. Vos appello promiscue,
70 IVv | etiam officio nonnumquam adiuvetur: nec eadem attribuit omnibus,
71 XXv | conveniat, quid quisque debeat administrare, ac ditionis fines semel
72 XVv | urbes, conditas civiliter administrat, administrando locupletat.
73 XIVv | magni referat, quis regnum administret, modo publicis commodis
74 XXIVr | permutare. Si res quaedam admirabilis est, regnum undique rebus
75 Vr | amorem stimulus, quem veteres admirati Numini seu Genio adscribebant.~ ~
76 Vv | Vv] Nisi primum admirationem, deinde sensum etiam mali
77 IXr | super Israel. Rursum, Esaias admiratur pedes annunciantium pacem,
78 IIIr | levius ferrem, et in me admissam contumeliam naturae imputarem,
79 XXIIIv | coniiciunt, praesertim cum semel admissum,
80 XXIIIr | recipit iudex, nec quamlibet admittit probationem, cur isti in
81 XXIIIr | quamlibet frivolam causam admittunt? Quin potius id quod res
82 XVIIv | perdidit, quodque cum primis admonere te poterat, cum quibus hostibus
83 XXVIIIv| Carolus, incorruptae indolis adolescens. Nec abhorret Caesar Maximilianus,
84 XVIIv | quod ab arcanis illis et adorandis sacris, nain haec quoque
85 XVIIIr | Cur nunc oppugnant, quod adorant? homines non una digni cruce,
86 XXIIr | religionem allicere, quam armis adoriri. Attamen si bellum, ut diximus,
87 Vr | admirati Numini seu Genio adscribebant.~ ~Tot argumentis natura
88 XIXv | affligitur Respublica, nec tamen adsequitur hoc ipsum quisque, quod
89 XIv | sub alas aggreganti facit adsimilem, quam apto symbolo depinxit
90 XXIIr | Sacerdotes Deo sacri nusquam adsint, nisi ad dirimenda bella.
91 VIr | ac solitudo. Civitatem adspicio, spes illico oboritur, inter
92 XXVIIIv| suscipi. Aderit dexter, adspirabit, favebitque faventibus ei
93 VIIr | genus superest, qui sic adstricti sunt religioni, ut etiam
94 XXVIIIr| pacem aeternis vinculis adstringendam vestra valeat auctoritas.
95 Vv | sensum etiam mali adimeret adsuetudo, quis crederet humana mente
96 Xr | conflictarentur. Age Christus ipse iam adultus, quid aliud docuit, quid
97 XVIIIr | istiusmodi inter vos tumultibus? Adveniat regnum tuum. Sic oras, qui
98 VIr | humanae calamitatis sit Advocatorum turba, tamen haec etiam
99 Vv | audio titulum, magis etiam advolo, apud hos certe regnaturam
100 XXVv | Minoris constaturum erat, aedificare nova moenia, quam aedificata
101 XXVv | aedificare nova moenia, quam aedificata machinis demoliri. Ut ne
102 IIIr | pugnantes inter se vires, aequabili libramine pacem aeternam
103 IVv | inaequalitas mutuis amicitiis aequaretur.~ ~Aliis in regionibus alia
104 XXVr | sit, quae commoto videatur aequissima, et haec non raro fallit.
105 XIXr | iniqua pax, quin bello vel aequissimo sit potior. Prius expende
106 VIr | omitto, quae maris ritu, suis aestibus rapitur, in Principum aulas,
107 XXIr | omnia publicis commodis aestimare. Adhaec longinquas peregrinationes
108 XIVr | praetextibus detractis, rem vere aestimes,
109 XVv | iuvenes, excusari poterat aetatis imperitia. Si profani, nonnihil
110 XXVIIIr| consilia conferant. Iungat aeterna concordia, quos tam multis
111 IIIr | aequabili libramine pacem aeternam tuentur, et in tanta discordia,
112 XXVIIIr| Ecclesiastica praeminentes, ad pacem aeternis vinculis adstringendam vestra
113 XXVIIv | evaniturum? In foribus adest aeternitas. Quorsum attinet, pro rebus
114 VIIIr | Ratio belligeratur cum affectibus, et insuper affectus cura
115 VIIIr | et insuper affectus cura affectu conflictatur, dura alio
116 XXVIr | et fortasse cognato, aut affini, fortassis alias bene de
117 XXIIIv | propinquitati, et nihil condonas affinitati religionis? Certe nullum
118 Vr | Accedunt huc cognationum et affinitatum vincula. Accedit in nonnullis
119 XIIv | infundi coelestem spiritum affirmant Theologi. Si verum praedicant,
120 VIIIr | vates Esaias, cum coelesti afflatus spiritu, Christum illum
121 IIr | parentem ac servatricem omnium affligere, impium. Caeterum tot egregias
122 XIXv | inservit adfectibus, interim affligitur Respublica, nec tamen adsequitur
123 XXIIIv | dissidii causas, quod inter Agamemnonem et Achillem intercesserat,
124 XIv | sit Princeps, is ministrum agat, nec alia re praecellat
125 IXv | gratia legatus erat, meum agebat negotium. Atque ob id Solomonem
126 XXIIIv | privatum quoque negotium aggrediantur. Et clausis oculis praecipites
127 XIv | gallinae pullos sub alas aggreganti facit adsimilem, quam apto
128 XIIv | castris et Ecclesiae? Haec aggregationem sonat, illa dissidium: si
129 XXIIv | exoriantur. Tunc illud iniuriarum agmen venit in mentem, et suum
130 XVv | esse? Nec ille tam densis agminibus in mutuum exitium ruunt.
131 XIIr | vestesque crucis imagine, non agnoscet Christus symbolum, nisi
132 XXVIIIr| inter mortales geritis, agnoscite Regis vestri vocem ad pacem
133 XXv | relinquit, et a posteriore non agnoscitur, nimirum ignotus, alioque
134 XXVIr | negotium publicum, velim nolim, ago. Non facile bellum suscipiet,
135 XXv | maxima malorum pars in agricolas ac plebem effunditur, ad
136 XXIVr | conditis urbibus, bene cultis agris, optimis legibus, honestissimis
137 XXIVr | exusta fana, desolatos agros, et id spectaculum miserandum,
138 XVIIIv | confodientes. Immolant, ut aiunt, Turcae Daemonibus, at cum
139 XIXv | Iulio bellandi auctori tam alacriter obeditum est, Leoni ad pacem
140 XIv | cum se gallinae pullos sub alas aggreganti facit adsimilem,
141 XXIVr | hos civium tuorum malo alere, his inservire,
142 VIIv | spes nonnulla, fore, ut alicubi inter tot coniugia qualiscumque
143 XVr | cur non gratulatur quisque alienae felicitati? Nunc prope iusta
144 XXv | portionem ullam vendere aut alienare, perinde quasi privata sint
145 XXIIIv | saepe alias profuit, aut alieno impulsu laesit. Postremo,
146 XVIIIv | velut impios, et a Christo alienos, quasi vero cum haec agunt,
147 XXVIIIr| Appello vos, Episcopi, aliique dignitate Ecclesiastica
148 XIIIr | gaudetis donativis, si iisdem alimini stipendiis, si commune petitur
149 XXIIv | regionum vocabulis ad odiorum alimoniam abutentes: et hunc stultae
150 XXv | agnoscitur, nimirum ignotus, alioque mundo natus. Atque interim
151 XVIv | excitent: et per hos Principes alioqui fortassis quieturi, ad pugnam
152 | aliqua
153 XXVIr | merito, de tuo iure decedas aliquantulum. At quanto humilius deiicis
154 | aliquem
155 | aliquo
156 XXVIIr | tamen Iani sui templum aliquoties vidit clausum. Et qui convenit
157 | aliter
158 | alium
159 XXIIr | innocentia, ad Christi religionem allicere, quam armis adoriri. Attamen
160 XXIIIv | nullum vinculum arctius alligat, quam Christi sodalitas.
161 XIVr | Iudaeis gestum est adversus Allophylos, id Christianis gerendum
162 VIv | mare, quaedam non superant Alpes, quaedam non tranant Rhenum,
163 VIv | charta dilacerant invicem, alter in alterius famam letalia
164 XXv | utrumque complecti studet, vix alteri administrando idoneus. Semel
165 Xv | quoniam unum hoc voluit altissime insidere suorum animis,
166 IIv | voce laudata, fons, parens, altrix, ampliatrix, tutatrix rerum
167 Xv | mutuam inter sese pacem aluerint. Porro quod huius mundi
168 IIr | compellor. Nam utcumque amantem ab se propellere, inhumanum
169 Xr | morbo mortales, ni bellum amarent, non sic iugibus bellis
170 IIv | fulta, pereunt bene condita, amarescunt dulcia: denique si res est
171 IVr | propensum, ut per se iuvet amari, et iucundum sit de aliis
172 VIv | conquiescere, tot circumactae ambagibus. Verum, proh dolor! en hic
173 Vr | ut parentes etiam illud ament, quod nondum viderunt. Adiecit
174 Xv | inquit, praceptum meum, ut ametis invicem. Idem orandi formam
175 Xr | pacem relinquit: pacem cum amicis, pacem cum inimicis. Iam
176 IVv | haec inaequalitas mutuis amicitiis aequaretur.~ ~Aliis in regionibus
177 IXr | ipsum hominem sibi faceret amicum?
178 Vr | ipso vitae limine vitam amitteret, nisi obstetricum amica
179 XXv | proteritque, nonnumquam amittit utrumque, dum utrumque complecti
180 XXIIv | obstant, aut negligunt, aut amoliuntur, permulta ferunt, dum tantum
181 VIIIr | quam concordiae mutuique amoris doctrina? Quid aliud inculcant
182 XXVr | felici, pacem potissimum amplecti debet. Si praecipue optandum
183 IIIv | marem adiungas, vitis ulmum amplectitur, vitem amat persica. Usqueadeo
184 IIv | laudata, fons, parens, altrix, ampliatrix, tutatrix rerum bonarum
185 VIIr | superest, nisi una veluti sacra ancora Religio? Huius professio
186 XXVIIv | subito ex spurco helluone fit Angelus, ita non subito ex bellatore
187 XXVIIIv| nec detrectat inclytus Angliae Rex Henricus. Tantorum Principum
188 XXIIIr | communionem. Mare dirimit Anglos a Gallis, at non dirimit
189 XXIIv | alunt Sacerdotes quidam. Anglus hostis est Gallo, nec ob
190 XIIr | pertinet, quod lapis dictus est angularis, utrumque parietem committens
191 XXVr | quam res sit impia bellum, animadverte per quos geritur. Si pio
192 IIIr | aliud est quam corporis et animae societas,
193 XXVIIv | plebeiis. Quos tumultus ciet animalculum, mox fumi in morem evaniturum?
194 IVr | animantium communis. Uni huic animanti sermo datus, praecipuus
195 IIIv | qualitatum concentus est. Animantia rationis expertia in suo
196 IVv | doceret commercia. Caeteris animantibus sua tribuit arma praesidiaque,
197 XXIVv | perfossor, aut sacrilegus? Quis animosius feriet hostem, et hauriet
198 VIIIr | omnium conciliatorem venturum annunciaret, num satrapam pollicetur?
199 XXIIIr | dataque opera dissidiorum ansas quaerunt, ipsam dividunt
200 XIv | palam docet rebus omnibus anteponendam esse concordiam, nec ullam
201 VIIIv | arcani spiritus dotibus anteponens, quo pectore, qua facundia
202 Vr | Graecis aptissime dicta antipelargosis. Accedunt huc cognationum
203 XXIIr | sanguine sit inquinatum. Sed antiquitas in templis reponebat victoriae
204 XXVr | geritur. Si pio Principi nihil antiquius esse debet, quam suorum
205 XXVIv | Imperatores Romanos, soli Antonini, Pius et Philosophus, petiti
206 IIIv | ipsos feritas non dimicat. Aper in aprum non vibrat dentem
207 VIv | VIv] factionibus apertis, clanculariis dissidiis
208 XXIIIr | Christianos has voces: Ego sum Apollo, ego sum Cephae, ego sum
209 Xr | praecepti non immemores Apostoli, pacem praefantur in suis
210 XVIv | ac peculiaris est viris Apostolicis.~ ~
211 XXIIIr | religionis societatem. Paulus Apostolus indignatur audire inter
212 XVIIIr | machinaris?~ ~Plato negat appellandum bellum, quod Graeci moveant
213 XVIIIr | noster? Os durum, audes eum appellare Patrem, qui fratris tui
214 VIIIr | sint, non pudet tamen illos appellari Christianos, cum modis omnibus
215 IIIv | feritas non dimicat. Aper in aprum non vibrat dentem fulmineum,
216 Vr | plausibilis, sed Graecis aptissime dicta antipelargosis. Accedunt
217 XIv | aggreganti facit adsimilem, quam apto symbolo depinxit concordiam?
218 IIIv | nota est formicarum et apum inter ipsas concors politia.
219 XIv | iubet relinqui donarium ad aram, nec prius offerri, quam
220 XVr | sacras aedes, ad sacras aras accedere. O pestes, in extremas
221 XXIVv | his blandiri, immo horum arbitrio te ipsum ac tuam incolumitatem
222 XIXr | poterat. Cur non hos potius arbitros faciunt, quos haud possint
223 IIIv | sensu non vacant?~ ~In arboribus, in herbis amicitiam possis
224 VIIIv | caritatem caeteris omnibus arcani spiritus dotibus anteponens,
225 Vr | conciliatrix, in multis arcanus quidam animorum sensus,
226 IIr | felicitatis ipsi a semet arceant, omniumque calamitatum pelagus
227 IIIr | et anima? Et tamen quam arcta necessitudine connexuerit
228 XXIIIv | religionis? Certe nullum vinculum arctius alligat, quam Christi sodalitas.
229 Xv | caritatis. Hoc, inquiens, argumento cognoscent homines vos esse
230 VIIIv | Frivolum est enim quod argutantur quidam,
231 XXVIr | pacem emo.~ ~At dixerit argutior aliquis, Facile donarim,
232 XXIIr | erat, haec in foro, aut armario quopiam reposita servari:
233 XVv | immortalem! qualibus armis armat ira? Tartareis machinis
234 XVv | suis pugnant armis, illas armavit natura: homines inermes
235 IIIv | civiliter concorditerque degunt. Armentatim vivunt elephanti, gregatim
236 VIIv | tum eruditi, tum sancti. Arridebat spes nonnulla, fore, ut
237 VIIr | portum mihi paratum esse. Arrident vestes candidae, meoque
238 XXVr | causam, et suam cuique spem arridere, cum illa saepenumero pessima
239 XXIIv | hi omnes pacis occasiones arripiunt: quae obstant, aut negligunt,
240 XIVv | sceleratissimum, sunt qui tyrannica arte, quod populi concordia potestatem
241 XXVv | sopitae sunt. Obsolescunt artes, includuntur negociatorum
242 XVr | Christianae ditionis, et velut arx quaedam tutissima, si qua
243 XIVr | diffringant. Pugnant passim atque assidue, tumultuandi nec modus,
244 XIXr | Romani Pontificis auctoritas. Ast cum Gentes, cum Principes
245 XXIIIv | Achillem intercesserat, in Aten Deam reiiciunt, qui vocant
246 | Atqui
247 VIv | saepenumero de lana caprina atrocissime digladientur, donec disputationis
248 XVv | profani, nonnihil elevaret atrocitatem facti personae qualitas.
249 XXIIr | allicere, quam armis adoriri. Attamen si bellum, ut diximus, omnino
250 XXVr | certe facultates omnium atterit, et quod honestis artibus
251 XVIr | tantillum quidem ad populum attineret.~ ~Iam quod olim foedum
252 IIIv | Magnes ferrum ad sese trahit, attractum tenet. Quid quod inter immanissimas
253 IVv | nonnumquam adiuvetur: nec eadem attribuit omnibus, nec paria, ut haec
254 IIv | marcescunt florentia, dilabuntur aucta, labascunt fulta, pereunt
255 XXVIIIv| felicitatis Princeps et Auctor Christus. Ad haec tam multa
256 XXIVv | occidere commotus, qui levi auctoramento conductus tot homines iugulat?
257 XXVIIIv| Christus pia consilia, quae se auctore et auspice viderit suscipi.
258 XIXv | malunt, cur Iulio bellandi auctori tam alacriter obeditum est,
259 XVIv | pugnam inflammantur, quorum auctoritate tumultuantes sedari conveniebat.
260 XVIIIr | Pater noster? Os durum, audes eum appellare Patrem, qui
261 XIXr | nobis dones, te rogamus, audi nos. Nonne iure optimo Deus
262 XXIVr | Haerebunt tandem si nusquam non audiantur.~ ~Ad bellum gestis? primum
263 IXv | Angeli? Clangorem tubarum audiere Iudaei, quibus bellare permissum
264 XXIIIr | Paulus Apostolus indignatur audire inter Christianos has voces:
265 Xr | vobis, pacem relinquo vobis. Auditis quid relinquat suis? num
266 XVr | latius patet, nusquam Senatus augustior, nusquam Academia celebrior,
267 XXIXr | Principibus regnum erit augustius, si piis ac felicibus imperent,
268 XXVIr | aut splendidius Octavio Augusto? At is cupiebat etiam deponere
269 VIr | aestibus rapitur, in Principum aulas, velut in portum quemdam
270 XXVIIIr| hanc semper popularibus auribus occinite. Appello vos, Episcopi,
271 XXVIr | feci, numquam explendae, auro subinde litare cogeris,
272 XXVIIIv| consilia, quae se auctore et auspice viderit suscipi. Aderit
273 IXv | permissum est. Haec congruebant auspicia, quibus fas erat odisse
274 VIIIr | ira, aliud ambitio, aliud avaritia. Et huiusmodi cum sint,
275 IIr | suo tamen commodo, sic aversarentur, eiicerent profligarentque
276 IIr | inhumanum est: bene merentem aversari, ingratum: parentem ac servatricem
277 XXIIIr | nonnullorum animis bellorum avidis, prave dataque opera dissidiorum
278 XIv | tantos ciere tumultus? Docet avium et liliorum ritu in diem
279 XIIIr | agitur tot Sacramentis? Baptismus communis omnium, per hunc
280 VIIv | cieant pugnas viri senes, barba pallioque verendi, postremo,
281 XIVv | exstimulabat, atque hi tamen sic Barbaras atque efferas nationes subigebant,
282 XXVIr | deiicis maiestatem tuam, dum Barbaris cohortibus, et infimae sceleratorum
283 XXr | a suis extorqueat, quam Barbaro militi numeret? Suos ad
284 XXIIr | studio vim incursantium Barbarorum depellunt, et suo periculo
285 XIIIr | quisquam, neque liber, neque Barbarus, neque Graecus, neque vir,
286 Vv | pudet ac piget dicere: Fora, basilicae, curiae, templa sic undique
287 XVIIIv | est parricidio. O miseram bellantium sortem. Qui vincit, parricida
288 IXv | tubarum audiere Iudaei, quibus bellare permissum est. Haec congruebant
289 XXVIIv | Angelus, ita non subito ex bellatore sanguinario, martyrum et
290 VIIIr | num urbium eversorem, num bellatorem, num triumphatorem? Nequaquam.
291 VIIIv | oporteat accipi. Audite strenui bellatores, videte sub cuius signis
292 XXVIIr | Roma furiosa quondam illa bellatrix, tamen Iani sui templum
293 XIr | vite palmes cum palmite bellet: et ostentum non est, si
294 IXv | concordia. Nato iam Christo, num bellicis tubis insonant Angeli? Clangorem
295 Vv | hanc tam impiam efferamque belligerandi insaniam dedocet? Cum hominis
296 XIv | Christiani sic inter sese belligerantes, sacrosanctam illam victimam
297 XVIIr | relictis Ecclesiis suis, Bellonae rem agunt.
298 IVr | ex homine degenerarit in belluam. Hinc est, videlicet, quod
299 Vv | quae plurimum valet et in belluis, itane nihil et apud Christianos
300 VIIv | dissident cum Minoritis, Benedictini cum Bernardinis, tot nomina,
301 XXIIv | malum sibi exaggerat. At benefactorum interim profunda oblivio,
302 XXVIIIv| possit placabilitas, quid beneficentia. Bellum e bello seritur,
303 XXVIIIv| gratiam pariat, et beneficium beneficio invitetur, isque regalior
304 XXVIIv | impertit amico, et benevolus benevolo gratulatur. Quam frivola
305 XXVIIv | amicus impertit amico, et benevolus benevolo gratulatur. Quam
306 XIVv | victis solatium victoris benignitas.~ ~At pudet meminisse, quam
307 VIIv | Minoritis, Benedictini cum Bernardinis, tot nomina, tot cultus,
308 VIr | bene pollicentur. Video blandas consalutationes, amicos
309 XXVIr | vilissimos simul ac nocentissimos blandus ac supplex mittis legatos,
310 XIXr | pax, vociferantur immani boatu, ut pacem nobis dones, te
311 XVr | Germania, ne quid dicam de Bohemis, in tot Regulos dissecta
312 XXVIv | ipsi? Quorum inventum est bombarda? Nonne Christianorum? Et
313 XVv | Christianos. Quis enim credat bombardas hominis inventum esse? Nec
314 VIv | eruditorum greges confugiam, Bonae litterae reddunt homines,
315 IIv | ampliatrix, tutatrix rerum bonarum omnium, quas vel coelum
316 XXVr | debet. Si praecipue optandum bono Principi, ut imperet quam
317 XXVr | expilas populum, oneras bonos, ad facinus excitas improbos,
318 XXr | conducit. Non aliud exiget bonus Princeps. Mali vero cupiditates
319 XIIIv | humana vita fragilius, quid brevius? quot ea morbis, quot casibus
320 IIIr | efferas feras, apud quantumvis brutas pecudes, mihi citius locus
321 IIIv | finitima sunt.~ ~Quid aeque brutum atque saxorum genus? Dicas
322 XXVr | vitet, quod ut felicissime cadat, certe facultates omnium
323 XIVr | accersunt dementes. Tanta caecitas humanos animos occupat,
324 Vv | Postremo rapinis, sanguine, caedibus, ruinis, sacra profanaque
325 XIIIr | commilitones, qui mercede ad caedis peragendae ministerium conducti
326 XXVIIIv| adolescens. Nec abhorret Caesar Maximilianus, nec detrectat
327 XXIv | habeatur. Satis sit in bello caesis, in profano sepulcrum dari.
328 IVr | omnium, vox eadem, et cum caetera animantium genera corporum
329 VIr | hilares compotationes, caeteraque officia humanitatis. At,
330 XXVIIIv| Tantorum Principum exemplum, caeteros libenter imitari par est.
331 XXVIv | pietatis respectus, neque tanta calamitas, certe Christiani nominis
332 XXVIIIv| pacis commoda, tot belli calamitates. Vocant huc ipsi Principum
333 XXIv | XXIv] quique populi calamitatibus aluntur, ac saginantur:
334 VIr | ut cum bona pars humanae calamitatis sit Advocatorum turba, tamen
335 XXVv | si horum singula ad verum calculum revoces, ni compereris decima
336 XIIIr | sanguinis utrimque gustati e calice, ut pro amico nihil cunctentur
337 XIr | illa sacrosancti panis, et calicis philotesii communio, nisi
338 XIIIr | panis, ac mysticus ille calix non continet in amicitia,
339 VIv | digladientur, donec disputationis calor ab argumentis ad convitia,
340 XVIIv | gignit Cardinales, quibus Campi Legatus, honorificus titulus,
341 VIIr | paratum esse. Arrident vestes candidae, meoque colore insignes,
342 XVIIr | suggesto sacro classicum canebant, et ultro ad furiam propensos
343 XVIr | habebatur apud Ethnicos, caniciem galea premere, ut inquit
344 XVIr | laudas, eademque tuba Deum canis et Satanam? Tun apud concionem
345 IXv | genti pacificae longe aliam cantionem canunt pacis Angeli. Num
346 IIIr | praeditum, ac divinae mentis capax, unum benevolentiae concordiaeque
347 XXr | ut summa malorum in eorum capita recidat, qui belli dedere
348 XVIIr | aut alterum, quibus pene capitale fuit me vel nominasse. Cursitabant
349 XIIr | semiIudaeum, qui in praesenti capitis discrimine, Dominum ac Praeceptorem
350 XIVv | quid, in foedere centum capitum. Hic illi privatim infensus
351 VIv | ac saepenumero de lana caprina atrocissime digladientur,
352 XXVIr | legatos, dum tuum ipsius caput, dum tuorum fortunas illorum
353 IIIr | tantumque malorum velint tam care emere? Si me ad istum modum
354 XXVIr | subinde litare cogeris, dum ad Cares vilissimos simul ac nocentissimos
355 XXIXr | singulis, et omnes omnibus cari simul et iucundi eritis,
356 IXr | se mutua et indissolubili caritate conglutinaret? postremo,
357 XXVr | est, in immanes quosdam carnifices erogandum. Iam illud etiam
358 XXVIIIv| huc clarissimus Princeps Carolus, incorruptae indolis adolescens.
359 XIIIv | brevius? quot ea morbis, quot casibus obnoxia?
360 XVr | prope iusta movendi belli causa videtur, regnum finitimum,
361 XIVv | commodis reste consulatur. Ille causatur omissum, nescio quid, in
362 XXVIr | iniquitatis videbitur habere pax, cave sic cogites, hoc perdo,
363 XVr | augustior, nusquam Academia celebrior, nusquam concordea maior,
364 XXVIIIr| quicumque Christiano nomine censemini, consentientibus animis
365 VIIr | Paulus rem non ferendam censet, quod Christianus litiget
366 XIVv | nescio quid, in foedere centum capitum. Hic illi privatim
367 XXIIIr | Ego sum Apollo, ego sum Cephae, ego sum Pauli, nec impia
368 VIIv | nomina, tot cultus, tot cerimoniae studio diversae, ne quid
369 VIIr | pacis, laeto omine felices, cerno rerum omnium communionem,
370 XIr | de opibus, de vindicta certamen est, ideo penitus affectus
371 Vv | litibus, bellis inter sese certant, rixantur, tumultuantur?
372 VIIr | Episcopus cum Episcopo certat? Verum his quoque forsitan
373 Vr | studiorum formaeque similitudo, certissima benevolentiae conciliatrix,
374 XXVv | iniuriarum: imo nullum est certius argumentum humilis animi,
375 VIv | sese confodiunt, dentata charta dilacerant invicem, alter
376 XXVIIr | ut somni, cibi, potus, choreae, musices satietas sit, belli
377 XIXv | idem possit, tot modis ad Christianam concordiam provocans, declarant
378 IXv | sanguinis Christiani? Obsecro te Christiane Princeps, si modo vere Christianus
379 XXVIIIv| Vocat ille non titulo tantum Christianissimus Galliarum Rex Franciscus,
380 XVr | Quis hanc Tyrannidem docuit Christicolas, quam nec Dionysius ullus,
381 XIVr | aguntur, ut omnia naturae Christique vincula, omnia foedera rumpant,
382 XXVIIr | suavium etiam rerum, ut somni, cibi, potus, choreae, musices
383 Xv | si his aut his vestamini cibis, non si tantum ieiunetis,
384 IIIv | graculi, habent sua comitia ciconiae, pietatis etiam magistrae,
385 VIIv | nugis tricisque quantas cieant pugnas viri senes, barba
386 XIv | pomoeriis addendam, tantos ciere tumultus? Docet avium et
387 XXVIIv | plebeiis. Quos tumultus ciet animalculum, mox fumi in
388 VIr | saltem convenire, quos eadem cingunt moenia, eaedem moderantur
389 IVr | pravis cupiditatibus, ceu Circes pharmacis, corruptus, ex
390 VIv | dabitur conquiescere, tot circumactae ambagibus. Verum, proh dolor!
391 XXIIIv | expendunt, considerant, circumspiciunt, priusquam privatum quoque
392 VIIIv | Concinit huic mysticus ille Citharoedus: Et factus est, inquiens,
393 XIIv | caritas? Nihil igne communius, citra dispendium ullum ignis igni
394 XVIIr | nominasse. Cursitabant ultro citroque sacrosancti Praesules, et
395 XIVr | gens cum gente, civitas cum civitate, factio cum factione, Princeps
396 VIr | paucitas sit, ac solitudo. Civitatem adspicio, spes illico oboritur,
397 XIXr | aguntur supplicationes, magnis clamoribus petitur pax, vociferantur
398 VIv | VIv] factionibus apertis, clanculariis dissidiis ac simultatibus
399 IXv | bellicis tubis insonant Angeli? Clangorem tubarum audiere Iudaei,
400 XXVIIIv| optime mereri. Vocat huc clarissimus Princeps Carolus, incorruptae
401 XXIIIv | negotium aggrediantur. Et clausis oculis praecipites in bellum
402 XXVIIr | templum aliquoties vidit clausum. Et qui convenit apud vos
403 XVIr | Quid Evangelico codici cum clypeo? Qui convenit pacis omine
404 XXIIIr | ne vel nominis consortio coalescat amicitia. Si in actionibus
405 XVIr | gladio? Quid Evangelico codici cum clypeo? Qui convenit
406 XXVIIIr| atque adamantinis vinculis coeat, numquam dirumpenda.~ ~Vos
407 VIIIr | Egregius ille vates Esaias, cum coelesti afflatus spiritu, Christum
408 IIIr | homines.~ ~Iam tot orbium coelestium, licet nec motus sit idem,
409 IVr | impii spiritus, per quos coelitum atque hominum concordia
410 XIv | divites omnes excludit e regno coelorum: et non verentur quidam
411 Xr | consideres velim, quid a coena mystica, iam imminente mortis
412 VIIr | posteaquam eadem cum illis coeperunt possidere. Age fruantur
413 VIIIr | Tandem illud in votis esse coepit, ut saltem in unius hominis
414 XXIv | bellum moveat, quod semel coeptum, haud facile finitur. Res
415 XVIIIv | ipsorum malum ingeniosi. Cogi se queruntur, et invitos
416 XXIIIr | Quin potius id quod res est cogitant,
417 Vr | antipelargosis. Accedunt huc cognationum et affinitatum vincula.
418 XXVIr | XXVIr] et fortasse cognato, aut affini, fortassis alias
419 VIIr | cerimoniis, qui vulgo Sacerdotum cognomento commendantur. Hos itaque
420 XXIIIr | ego sum Pauli, nec impia cognomina sinit secare Christum omnia
421 Xv | Hoc, inquiens, argumento cognoscent homines vos esse meos discipulos,
422 XIIv | igni accenditur. Vis autem cognoscere spiritum illum concordiae
423 VIIIv | haec duo sic inter sese cohaerere, ut ibi pax esse non possit,
424 XXVIr | maiestatem tuam, dum Barbaris cohortibus, et infimae sceleratorum
425 VIIv | Observantes insectantur Coletas, utrique tertium genus,
426 VIIr | rem indignam, nusquam fere collegio convenit cum Episcopo, parum
427 VIIr | communionem, coniunctum collegium, templum idem, leges easdem,
428 XXIIr | Christianos inter se committi, collidique. Si mutua caritas illos
429 XIVr | tumultuandi nec modus, nec finis. Colliditur gens cum gente, civitas
430 XXIVr | sceleratam conductitiorum militum colluviem in tuam regionem inducere,
431 VIIr | vestes candidae, meoque colore insignes, video cruces pacis
432 XXIv | Ad quaedam connivendum, comitas comitatem invitabit. Nonnumquam
433 XXIv | quaedam connivendum, comitas comitatem invitabit. Nonnumquam emenda
434 IIIv | grues et graculi, habent sua comitia ciconiae, pietatis etiam
435 XIVr | non Christiano sanguine commaduit? Quod flumen, quod mare,
436 XIr | testamentum condens, ac filiis ea commendans, quae cuperet illis numquam
437 XIv | victimam esse Deo gratam, nisi commendante me? Respuebat Deus Iudaicum
438 VIIr | vulgo Sacerdotum cognomento commendantur. Hos itaque procul intuenti
439 VIr | omnibus, tum his praecipue sum commendata. Et omnia bene pollicentur.
440 Xr | ille toties in omni vita commendatam, vide quanta sollicitudine
441 Xr | vide quanta sollicitudine commendet moriturus: Diligatis, inquit,
442 XIVv | titulum, aut reperit, aut commentus est. Quasi vero ita magni
443 XXVv | tuae erant, pax enim rerum commerciis facit omnia communia. Vide
444 XVr | illibatior religio, nec Iudaeorum commercio corrupta, velut apud Italos,
445 IIIr | tanta discordia, consensu commercioque mutuo concordiam alunt.
446 XIIIr | Videmus inter impios istos commilitones, qui mercede ad caedis peragendae
447 IIr | horum dolere vicem, hos commiserari compellor. Nam utcumque
448 XIIr | commoveant, regnaque regnis committant? Summum illum conciliatorem
449 XIIr | angularis, utrumque parietem committens et continens: et qui convenit,
450 XXIVv | ipsum ac tuam incolumitatem committere: fac cogites hanc esse belli
451 XXIIr | impie Christianos inter se committi, collidique. Si mutua caritas
452 XXIIr | levibus aut iniustis de causis committunt. Nec enim idem sentio de
453 XXVIIIv| Ad haec tam multa pacis commoda, tot belli calamitates.
454 XXr | Adsit utrimque privati commodi ratio. Plurimum honoris
455 XXVr | quibus gestum est bellum, et commoditatum quas peperit victoria, et
456 IIr | licet immerentem, suo tamen commodo, sic aversarentur, eiicerent
457 XXVr | saepenumero pessima sit, quae commoto videatur aequissima, et
458 XXIVv | qui vereatur unum occidere commotus, qui levi auctoramento conductus
459 XIIr | vicarii totum orbem ad arma commoveant, regnaque regnis committant?
460 XXr | sit animo, num is facile commovebitur, ut pecuniam a suis extorqueat,
461 XVr | aliud commovit, et hodie commovet tam multos ad armis lacessendum
462 XVr | fateri volumus, quid aliud commovit, et hodie commovet tam multos
463 VIIv | lectus communis, liberi communes?
464 XVIIIr | paras? Panem quotidianum a communi Patre petis, qui fraternas
465 XXVv | rerum commerciis facit omnia communia. Vide quantam rem egeris,
466 XXIr | copulentur, maximeque simili communique studio bene merendi de rebus
467 IVr | conciliator: Insita sunt communiter disciplinarum ac virtutum
468 VIv | et ceu rerum veritas loco commutetur, ita quaedam scita non traiiciunt
469 XIIv | dilabitur omnis illa membrorum compago. Tolle pacem, et perit omnis
470 XXr | militum ac machinarum vim comparet, sed ut iis non sit opus.
471 Xv | sese conflictari? Quo ore compellas communem patrem, si in fratris
472 IIr | dolere vicem, hos commiserari compellor. Nam utcumque amantem ab
473 XXVr | disciplinae iacturam, nullo compendio sarciendam. Exhauris tuum
474 XXIIv | Magnates, et in suum abutuntur compendium, alunt Sacerdotes quidam.
475 XXVv | verum calculum revoces, ni compereris decima impendiorum parte
476 XVIr | bella, causas expendat, comperiet omnia Principum gratia suscepta,
477 XXv | amittit utrumque, dum utrumque complecti studet, vix alteri administrando
478 VIr | consalutationes, amicos complexus, hilares compotationes,
479 VIr | amicos complexus, hilares compotationes, caeteraque officia humanitatis.
480 XXVv | machinis demoliri. Ut ne computem hic, quod pecuniarum effluit
481 XXIr | omne studium intendet, hanc conabitur rebus optimis locupletatam
482 XVIIIv | obnoxius, quod parricidium conatus est. Et post haec exsecrantur
483 IXr | acies intelligas virtutum concentum, quarum praesidio vitia
484 IIIv | omnium corporis qualitatum concentus est. Animantia rationis
485 XXr | unus Diocletianus animo concepisse legitur.~ ~Quod si bellum
486 XXVIv | Christianos sic inter sese concertare, levioribus de causis quam
487 XXVIIIv| videatur, qui plus de suo iure concesserit. Non successit quod humanis
488 XXIIIr | sinit secare Christum omnia conciliantem: et nos commune patriae
489 XXIIIv | omnium, si patriae titulus conciliat: ab iisdem maioribus ortos
490 IVr | praecipuus necessitudinum conciliator: Insita sunt communiter
491 Vr | certissima benevolentiae conciliatrix, in multis arcanus quidam
492 IVr | rebus potens et efficax concilie, nec institutio coniungit,
493 VIIIv | Quas homini natura dedit.~ ~Concinit huic mysticus ille Citharoedus:
494 XVIr | canis et Satanam? Tun apud concionem sacram, cuculla tectus,
495 XVIr | turbulentissimas pugnas concitare? pacem dare lingua, re bellum
496 XIVv | Principes orbem ad arma concitent. Hic obsoletum ac putrem
497 XVr | Academia celebrior, nusquam concordea maior, et ob hoc ipsum potestas
498 IIIr | capax, unum benevolentiae concordiaeque genuit, et tamen apud quantumlibet
499 Vr | argumentis natura docuit pacem concordiamque, tot illecebris ad eam invitat,
500 IIIv | quaeque genere civiliter concorditerque degunt. Armentatim vivunt
|