abbat-conco | conde-extul | exulc-itaqu | iter-perfo | pergo-scrip | scyth-xxvv
bold = Main text
P. grey = Comment text
1501 XXVIIv | pollicentur e bellis ad eam iter esse, cum illa nihil sit
1502 XIv | haud aliud agit Christus, iubens ut unum quiddam a se discant,
1503 XIIr | euntem in coelum, congregati iubentur operiri spiritum coelestem.
1504 IVv | amicitiam homini non solum iucundam esse voluit, verum etiam
1505 XXIXr | omnes omnibus cari simul et iucundi eritis, super omnia Christo
1506 XXVIIr | vobis et praesentis vitae iucunditatem invidetis, et a futura felicitate
1507 XVIIIv | spectaculum exhiberi possit iucundius, quam si conspiciant illos
1508 XIVr | ferae. Quidquid bellorum Iudaeis gestum est adversus Allophylos,
1509 XIVr | hominibus bellum est. Et tamen Iudaeos divina iussio ducebat ad
1510 XIv | commendante me? Respuebat Deus Iudaicum munus, fortassis haedum,
1511 XXIIIr | nec litem facile recipit iudex, nec quamlibet admittit
1512 XXIr | populi suffragiis maxime iudicabitur idoneus. Caeteris sat sit,
1513 XXIIIr | vocabulum gravem causam iudicamus, cur gens in gentis internecionem
1514 VIIIr | denotavit, quam omnium optimam iudicasset. Neque mirum ita visum Esaiae,
1515 VIv | cupiditatibus, quam recto animi iudicio. Ad eruditorum greges confugiam,
1516 XXIVv | auctoramento conductus tot homines iugulat? Si praesentissima Reipublicae
1517 XVIIIr | Patrem, qui fratris tui iugulum petis? Sanctificetur nomen
1518 XIXv | itidem? Si pacem malunt, cur Iulio bellandi auctori tam alacriter
1519 XVIIr | sua exacerbantes, tum hinc Iulium Pontificem Romanum, hinc
1520 XIXv | Christus. Caeterum quos Iulius ad bellum exitiale potuit
1521 XXVIIv | quemadmodum ipse Patri iunctus est. Ad hanc summam concordiam
1522 XXVIIIr| sua consilia conferant. Iungat aeterna concordia, quos
1523 XXVIIv | coelestem, ut sic inter se iungerentur illi, quemadmodum ipse Patri
1524 XIIIr | concordiam. Scythas ita iungit paululum sanguinis utrimque
1525 VIv | bellum est Dialectico, cum Iureconsulto dissidet Theologus. Atque
1526 XVIv | iniret, ex more confirmabat iureiurando, se manus ab omni sanguine
1527 XXIIv | interim profunda oblivio, ut iures adfectari bellum. Et saepe
1528 VIIv | non intestinis odiis ac iurgiis esset infectum. Pudor sit
1529 VIIIr | Denique corporum ipsorum ius mutuum, ut unum potius hominem
1530 XIVr | Et tamen Iudaeos divina iussio ducebat ad pugnam. Christianos,
1531 IXv | profanant bella, Numinis iussu suscepta gestaque, quid
1532 XVr | alienae felicitati? Nunc prope iusta movendi belli causa videtur,
1533 XIv | Atque his temporibus hae vel iustissimae suscipiendi belli causae
1534 XXVr | fallit. Sed finge causam iustissimam, finge exitum belli prosperrimum,
1535 VIIIv | dissidio. Rursum Esaias: Opus iustitiae pacem appellat, idem sentiens,
1536 XXVIIv | alium aut consolatur, aut iuvat. Si quid boni obtinget,
1537 IVr | benevolentiam propensum, ut per se iuvet amari, et iucundum sit de
1538 | iuxta
1539 IVr | IVr] Addam quod magis etiam
1540 IVv | IVv] quo si quid forte inciderit
1541 IXr | IXr] in arcanis litteris Deum
1542 IXv | IXv] Mea igitur gratia legatus
1543 IIv | florentia, dilabuntur aucta, labascunt fulta, pereunt bene condita,
1544 XIVv | concordia potestatem suam labefactari sentiant, dissidio stabiliri,
1545 XIr | grex ipse semet invicem lacerat? Cum se vitis stirpem vocat,
1546 XVr | commovet tam multos ad armis lacessendum Franciae regnum, nisi quod
1547 IVr | hominis natura dignos. Addidit lacrymas, exorabilis ingenii documentum,
1548 XVv | ferro decertant? Tanti est laedere, tanti est haurire sanguinem
1549 XVIv | puras servaturum, adeo ut ne laesus quidam ulcisceretur. Atque
1550 VIIr | audio salutationes pacis, laeto omine felices, cerno rerum
1551 VIv | conveniat, ac saepenumero de lana caprina atrocissime digladientur,
1552 VIv | et si res pugionibus aut lanceis non agitur, stylis veneno
1553 IXr | libri referti sunt, non ad laniandos homines, sed ad impios affectus
1554 XVIIv | impius, et nummis aliquot ad lanienam ac caedem conductus, crucis
1555 XIIr | milvios? Eodem pertinet, quod lapis dictus est angularis, utrumque
1556 Vr | illecebris ad eam invitat, tot laqueis trahit, tot rebus compellit.
1557 VIIv | uno quopiam Monasteriolo latitare, quod vere tranquillum esset.
1558 XXIv | adversus bellum, in hoc latrent omnes. Pacem publice privatimque
1559 XXIVv | devia ducet copias, quam latro exercitatus? Quis fortius
1560 XXIVv | conditionem. Si abominaris latrocinia, haec docet bellum: si exsecraris
1561 XVIIr | adversus bellum hiscere, et id laudare quod in primis ore Christi
1562 VIIIv | Cur enim non glorier sic laudari a viro tam laudato? Is alias
1563 XVIr | pacificum praedicas, bellum laudas, eademque tuba Deum canis
1564 VIIIv | glorier sic laudari a viro tam laudato? Is alias Deum pacis appellat,
1565 XVIIr | quod in primis ore Christi laudatum est. Parum consulere populo,
1566 VIIv | communis, fortuna communis, lectus communis, liberi communes?
1567 XIIr | Christianorum litterae, sive Vetus legas Testamentum, sive Novum,
1568 XXVIr | blandus ac supplex mittis legatos, dum tuum ipsius caput,
1569 XVIr | sanguinaria illa et inclementi lege Moysi, voluit ullo sanguine
1570 VIIIv | in divinis libris vocatos legimus, pios ac Dei ministros,
1571 XXr | Diocletianus animo concepisse legitur.~ ~Quod si bellum vitari
1572 XXIVv | Reipublicae pestis est, legum neglectus, silent leges
1573 XIIr | rebus nec vinci potest, nec leniri? Quin potius aut Christianorum
1574 IVv | contenta mutuae benevolentiae lenociniis, amicitiam homini non solum
1575 XVv | Quis umquam vidit decem leones cum decem tauris congredi?
1576 XIXv | alacriter obeditum est, Leoni ad pacem et concordiam provocanti
1577 IIIv | immanissimas etiam feras conuenit? Leonum inter ipsos feritas non
1578 IIv | tam tetram malorum omnium lernam accersere, an non hoc extremae
1579 VIv | alter in alterius famam letalia linguarum vibrant spicula.
1580 XIr | videntur, qui ob quantumuis levem iniuriolam, magnam orbis
1581 XXIVv | unum occidere commotus, qui levi auctoramento conductus tot
1582 XXv | Principis animus, si haec levia ducit? Invenienda ratio,
1583 XXVIv | sic inter sese concertare, levioribus de causis quam Ethnici,
1584 XVv | At Christianis quae tam levis iniuria est, ut non videatur
1585 XIIr | recondere: et Christianis ob levissimas causas numquam non expromptus
1586 XIIIv | dissidium? Eadem nascendi lex omnibus, eadem senescendi
1587 XXv | fines elocentur, aut si quem libeat finitimis adiungere, spes
1588 XXVIIIv| Principum exemplum, caeteros libenter imitari par est. Maxima
1589 XIIIr | servus est quisquam, neque liber, neque Barbarus, neque Graecus,
1590 XVIIIr | periculum pertrahis? A malo liberari postulas, cuius instinctu
1591 XIVv | interceptam, aut scomma liberius dictum. Et quod est omnium
1592 Vr | viderunt. Adiecit mutuum liberorum erga parentes pietatem,
1593 XXr | hominem imperare hominibus, liberum liberis, postremo Christianum
1594 XXIIIv | imputentur, aut malo cuipiam, si libet, Genio, et in haec odium
1595 XXIv | temere ad unius aut alterius libidinem bellum moveat, quod semel
1596 VIIIr | cupiditas: rursum aliud suadet libido, aliud ira, aliud ambitio,
1597 IIIr | inter se vires, aequabili libramine pacem aeternam tuentur,
1598 IXr | strages, quibus Hebraeorum libri referti sunt, non ad laniandos
1599 VIIIv | pacis Angelos in divinis libris vocatos legimus, pios ac
1600 XIVv | dirimant, et infelicem populum licentius expilent:
1601 VIr | umbram verae concordiae licuit cernere. Fucata fictaque
1602 XIv | tumultus? Docet avium et liliorum ritu in diem vivere. Vetat
1603 Vr | interiret, atque in ipso vitae limine vitam amitteret, nisi obstetricum
1604 VIv | in alterius famam letalia linguarum vibrant spicula.
1605 VIIIv | Dei ministros, ut per se liqueat, quos belli Angelos oporteat
1606 VIIr | sit cum aliquo Sacerdote lis? Paulus rem non ferendam
1607 XXVIr | explendae, auro subinde litare cogeris, dum ad Cares vilissimos
1608 XXVIIv | hactenus Furiis Orcoque litatum, satis diu quae Turcarum
1609 XXIIIr | odiosis, velut divortii, nec litem facile recipit iudex, nec
1610 VIr | turba, tamen haec etiam ad litigantium undas paucitas sit, ac solitudo.
1611 VIIr | censet, quod Christianus litiget adversus Christianum, et
1612 IXr | IXr] in arcanis litteris Deum exercituum, et Deum
1613 XXIIIr | pravitatem, disiungit inane loci vocabulum, cur non potius
1614 VIv | dissidet, et ceu rerum veritas loco commutetur, ita quaedam
1615 XVv | administrat, administrando locupletat. In has irrepunt satrapae,
1616 XXIr | conabitur rebus optimis locupletatam suis liberis relinquere.
1617 XXIr | Frons occipitio prior est. Locupletatum se existimet, non si quid
1618 IXv | inimicos: At genti pacificae longe aliam cantionem canunt pacis
1619 XXIr | commodis aestimare. Adhaec longinquas peregrinationes vitet Princeps,
1620 XXIIr | detracto. De his bellis loquor, quae vulgo Christiani cum
1621 XIXr | vel adducit, et quantum lucri feceris intelliges. Summa
1622 XIIIr | vobis negligitur, quasi rem ludicram ac scenicam egerit? Audet
1623 IIIv | non saevit in draconem, luporum concordiam etiam proverbia
1624 IIIv | dentem fulmineum, lynci cum lynce pax est, draco non saevit
1625 XVv | mordet viperam, nec lynx lyncem discerpit. Ac rursum illae
1626 IIIv | vibrat dentem fulmineum, lynci cum lynce pax est, draco
1627 XVv | non mordet viperam, nec lynx lyncem discerpit. Ac rursum
1628 XXVIIr | hortator perpetuus, Tartaream machinam torquet in Christianum?
1629 XVIIIr | instinctu summum malum fratri machinaris?~ ~Plato negat appellandum
1630 XXr | non ut maximam militum ac machinarum vim comparet, sed ut iis
1631 XVIIIv | impii, cum pariter et qui mactat, et qui mactatur fit victima.
1632 XVIIIv | pariter et qui mactat, et qui mactatur fit victima. Si quis Turcis
1633 XVIIIv | acceptior, quam si Christianus mactet Christianum, quaeso, quid
1634 VIv | sunt potius quam eruditi, magisque ducuntur cupiditatibus,
1635 XXIVv | turpiora, horum omnium bellum magister est. Si fons omnium malorum
1636 IIIv | ciconiae, pietatis etiam magistrae, mutuis officiis sese tuentur
1637 XIr | posse constare pacem, ubi de magistratu, de gloria, de opibus, de
1638 XVIr | Theologos Christianae vitae magistros, non pudet absolutae religionis
1639 XXIIv | vera concordia.~ ~Postremo magna pars pacis est, ex animo
1640 XXIIv | stultae plebis errorem alunt Magnates, et in suum abutuntur compendium,
1641 IIIv | concordiae sensum inesse. Ita Magnes ferrum ad sese trahit, attractum
1642 XVIr | senex miles Nasoni, et istis magnifica res est bellator septuagenarius.
1643 XVIIr | hanc manifestariam insaniam magnificis titulis praeteximus. Huc
1644 XIXr | aguntur supplicationes, magnis clamoribus petitur pax,
1645 IIv | ad sanitatem, morbi sui magnitudinem agnoscere. Etenim si ego
1646 XIXv | rebus metiantur, quae vere magnos et excellentes faciunt.
1647 IXv | pacificus, dicitur. Quantumuis magnus erat David, tamen, quia
1648 XXVv | minimeque Regii, quam ulcisci. Maiestati tuae nonnihil decedere putas,
1649 XXVIIIv| gravatur, nec usquam suae maiestatis habet rationem, modo publicae
1650 XXIIIv | titulus conciliat: ab iisdem maioribus ortos omnes, si facit amicos
1651 XXVIIIr| omnium felicitati donare. Maius est negotium, quam ut levibus
1652 XIIIv | ipsa mala conciliant et malos, iuxta proverbium: Christianos
1653 IIr | et quibus irasci tantum maluissem, horum dolere vicem, hos
1654 XIXv | obtemperatur itidem? Si pacem malunt, cur Iulio bellandi auctori
1655 XIr | quid aliud in his docet, mandat, praecipit, orat, nisi mutuum
1656 XIr | Christus extremis illis mandatis tradidit, veluti testamentum
1657 XVIIr | insanirent, et tamen hanc manifestariam insaniam magnificis titulis
1658 XVr | Italos, nec Turcarum aut Maranorum vicinia infecta, quemadmodum
1659 IIv | est, si huius vitio subito marcescunt florentia, dilabuntur aucta,
1660 IIIv | Steriles sunt quaedam, nisi marem adiungas, vitis ulmum amplectitur,
1661 XXIIIr | vocabulis distrahunt, quae nec maria, nec montes, nec vera regionum
1662 XIVr | crudelissime pugnatum est terra marique? Quae regio non Christiano
1663 VIr | Sed plebem omitto, quae maris ritu, suis aestibus rapitur,
1664 XXIVv | aeque contemnet fluctus, marisque discrimina, ac pirata diutinis
1665 XIXr | queratur? Inter uxorem et maritum incidunt ad quae sit connivendum,
1666 XVIIv | et Martem spirant, quos Mars genuit. Et quo malum sit
1667 XVIIv | habetur. Quo minus mirum, et Martem spirant, quos Mars genuit.
1668 XVIv | animos. Et Evangelii tubam Martis tubam faciunt, obliti dignitatis
1669 XXIIr | pium sit futurum, non fieri Martyres, sed facere. Abunde magnum
1670 XXv | Tyrannus premit. Nunc huiusmodi matrimoniorum vicibus fit, ut apud Hibernos
1671 XVIIr | Pontificem Romanum, hinc Reges ad maturandum bellum instigantes, perinde
1672 XVIIIr | segetes, et tibi quoque mavis perire, quam illi prodesse?
1673 XXIr | puraque amicitia copulentur, maximeque simili communique studio
1674 XXVIIIv| adolescens. Nec abhorret Caesar Maximilianus, nec detrectat inclytus
1675 | meas
1676 | mecum
1677 XXVIIv | nisi eam interim pro virili meditemini? Ut non subito ex spurco
1678 | mei
1679 XXIr | ademerit, sed si sua reddiderit meliora. Cum de bello agitur, ne
1680 XIIIr | et exsecti mundo Christi membris inserimur. Quid autem tam
1681 XXIv | Monachi professionis suae meminerint, Theologi quod Christo dignum
1682 XXr | Hactenus exerceat imperium, ut meminerit se hominem imperare hominibus,
1683 XXIr | numquam transire velit, memineritque dicti longo seculorum consensu
1684 XVIr | XVIr] Quod si prisca non meminerunt, repetat qui volet, secum
1685 XIVv | victoris benignitas.~ ~At pudet meminisse, quam pudendis, quam frivolis
1686 XIIIr | sancta est amicitia, quam mensa communis conciliavit: et
1687 XIIIr | quisquam ad sacram illam mensam amicitiae symbolum,
1688 Vv | adsuetudo, quis crederet humana mente praeditos istos, qui sic
1689 XXIIv | iniuriarum agmen venit in mentem, et suum quisque malum sibi
1690 VIIr | Arrident vestes candidae, meoque colore insignes, video cruces
1691 | meos
1692 XIIIr | istos commilitones, qui mercede ad caedis peragendae ministerium
1693 XIr | de male merentibus bene mereantur si possint, bene precentur
1694 XXIr | simili communique studio bene merendi de rebus humanis. Principi
1695 IIr | propellere, inhumanum est: bene merentem aversari, ingratum: parentem
1696 XIr | resistant, iubet ut de male merentibus bene mereantur si possint,
1697 IXv | exstruere domum Domini, non meretur hac parte gerere typum Christi
1698 XVIIIv | forte hac fini necessitatem metiris, si non per omnia satis
1699 | meus
1700 XVr | nec Dionysius ullus, nec Mezentius ullus, nec Phalaris ullus
1701 IIv | credat ullam sanae mentis micam inesse, qui me talem, tantis
1702 XIIIr | aliud, nisi quod sub iisdem militant signis, et pietatem profitentes
1703 XIIv | habetis Principem, si eidem militatis omnes, si sacramentis iisdem
1704 XVIIIv | ob quamlibet causam tali milite, talibus armis cum Christiano
1705 VIIIv | videte sub cuius signis militetis, nimirum, illius, qui primus
1706 XXr | extorqueat, quam Barbaro militi numeret? Suos ad famam adiget,
1707 XVv | congredi? At quoties viginti millia Christianorum cum totidem
1708 XIIr | convertit Christianos esse milvios? Eodem pertinet, quod lapis
1709 XXVv | quae sane pars est non minima. Quod si horum singula ad
1710 IXv | trophaeaque pollicentur? Minime. Quid tandem? pacem annunciant,
1711 XIIIr | mercede ad caedis peragendae ministerium conducti veniunt, tantam
1712 VIIIv | vocatos legimus, pios ac Dei ministros, ut per se liqueat, quos
1713 XIv | populo sit Princeps, is ministrum agat, nec alia re praecellat
1714 XIXr | tam iniquos nancisci, quin minore malo discessuri sint, quam
1715 XVIIr | Evangelici praecones, hoc est, Minores ac Dominicani quidam e suggesto
1716 VIIv | Dominicales dissident cum Minoritis, Benedictini cum Bernardinis,
1717 XXIIv | excitent tragoedias, et ex quam minuta scintillula, quae rerum
1718 VIv | Platonicus, adeo ut ne in minutissimis quidem rebus inter hos conveniat,
1719 Xv | nonne in ipso statim initio mire admonet concordiae Christianae?
1720 Vr | quidam animorum sensus, ac mirus ad mutuum amorem stimulus,
1721 Vv | ruinis, sacra profanaque miscent omnia: nec ulla tam sancta
1722 XIVr | res humanae sursum deorsum miscentur.~ ~Missas faciam veterum
1723 XXIVr | agros, et id spectaculum miserandum, ut est, visum est, cogita
1724 XXVIIv | nimium diu toleratas bellorum miserias resipiscite.
1725 XXVIIv | haec esset immortalis? O miseros, qui felicem illam piorum
1726 XIVr | sursum deorsum miscentur.~ ~Missas faciam veterum bellorum
1727 IVr | virtutum semina, ingenium mite placidumque, et ad mutuam
1728 XIv | unum quiddam a se discant, miti esse animo, minimeque feroci.
1729 XVIr | detestatus est. Qui convenit mitrae et galeae? Quid pedo cum
1730 XXVIr | nocentissimos blandus ac supplex mittis legatos, dum tuum ipsius
1731 VIr | eadem cingunt moenia, eaedem moderantur leges, et velut una vectos
1732 XVv | semina, quorum consilio moderationeque populi motus componi conveniebat.
1733 XIVr | assidue, tumultuandi nec modus, nec finis. Colliditur gens
1734 XXVIIv | est vita mortalium, magnam molestiae partem adimet concordia,
1735 XXr | Denique qui hoc modis omnibus moliatur, non ut maximam militum
1736 IIv | impendiis, tantis studiis, tanto molimine,
1737 XXVIIv | istis umbraticis perinde moliri, quasi vita haec esset immortalis?
1738 XVIIIr | sanguine tyrannidem tuam moliris? Fiat voluntas tua, quemadmodum
1739 XXIIr | inculcent, plurimum habitura momenti est concors auctoritas.
1740 VIIv | optabam vel in uno quopiam Monasteriolo latitare, quod vere tranquillum
1741 XVIIIr | sacra peraguntur. Quid hoc monstri est? pugnat crux cum cruce,
1742 XVr | imperium Christi. O rem monstrosam, parum consultum putant
1743 XXVIv | est illa civitas in edito monte sita, spectaculum facta
1744 XXIIr | templis reponebat victoriae monumenta. Verum, sed in quibus sacrificabatur
1745 IIv | gradus est ad sanitatem, morbi sui magnitudinem agnoscere.
1746 XIIIv | fragilius, quid brevius? quot ea morbis, quot casibus obnoxia?
1747 XVIIr | suae obliti, publicum orbis morbum opera sua exacerbantes,
1748 XXIIr | fatalis est humani ingenii morbus, ut prorsus absque bellis
1749 XVv | inhaereat animis. Vipera non mordet viperam, nec lynx lyncem
1750 XVIv | Pontificium Maximum iniret, ex more confirmabat iureiurando,
1751 XXVIIv | animalculum, mox fumi in morem evaniturum? In foribus adest
1752 IVr | naturam nobis declaret, sed mores hominis natura dignos. Addidit
1753 XXIVr | disciplinis, sanctissimis moribus: cogita tecum, haec felicitas
1754 XIIIv | omnibus, eadem senescendi moriendique necessitas. Eumdem generis
1755 XVIIv | est, qui non pugnando, sed moriendo vicit, qui servavit, non
1756 XIIr | praesidio defensum velit, qui moriens deprecatur pro necis auctoribus?
1757 Xr | sollicitudine commendet moriturus: Diligatis, inquit, invicem
1758 XXVIIv | inter vos tumultus est. Mors omnibus imminet, non minus
1759 VIIIv | Quidquid calamitatum sentit mortalitas, huic dissidio debet acceptum
1760 XIIIr | amico nihil cunctentur et mortem oppetere, Ethnicis etiam
1761 Xr | coena mystica, iam imminente mortis tempore, supremis illis
1762 XIIIv | perdere, pro quibus servandis mortuus est Christus, eorum haurire
1763 XVIIIr | appellandum bellum, quod Graeci moveant adversus Graecos. Seditio
1764 XXIv | alterius libidinem bellum moveat, quod semel coeptum, haud
1765 XVr | felicitati? Nunc prope iusta movendi belli causa videtur, regnum
1766 XXVIv | sibi. Quod si nihil vos movet, neque naturae sensus, neque
1767 XXVIIIr| adversus potentum tyrannidem multitudinis concordia. Huc pariter omnes
1768 Vv | vacant: caeterum cum hac multo praestantior sit doctrina
1769 XVr | commovit, et hodie commovet tam multos ad armis lacessendum Franciae
1770 XVr | quibus pacis tempore non multum est quod agant in Republica.
1771 XVIIr | cum fatali quodam morbo mundus ad arma raperetur, Evangelici
1772 XIIIv | Sacramentis, quidquid ex his redit muneris, ab eodem proficiscitur
1773 XIv | Respuebat Deus Iudaicum munus, fortassis haedum, aut ovem,
1774 XXVIIr | somni, cibi, potus, choreae, musices satietas sit, belli infelicis
1775 XXv | ratio, qua fiat ne toties mutentur, ac velut obambulent imperia,
1776 IIIr | ingenium immite insevisset: si mutis pecudibus essem invisa,
1777 Vv | maxime suadet, nempe pacem mutuamque benevolentiam, aut saltem
1778 IVv | aliter tutum, quam foedere mutuaque necessitudine. Civitates
1779 VIIIr | aliud est quam concordiae mutuique amoris doctrina? Quid aliud
1780 IIIr | discordia, consensu commercioque mutuo concordiam alunt. In animantium
1781 XIIIv | profecit tot praeceptis, tot mysteriis, tot symbolis? Vel ipsa
1782 Xr | consideres velim, quid a coena mystica, iam imminente mortis tempore,
1783 XVIIv | illis et adorandis sacris, nain haec quoque pertrahuntur
1784 XIXr | haud possint tam iniquos nancisci, quin minore malo discessuri
1785 XIIIv | inexplicabile dissidium? Eadem nascendi lex omnibus, eadem senescendi
1786 Vr | coniugalis concordia: nec enim nasceretur homo, et mox natus interiret,
1787 XXVIr | belli causas ex his rebus nasci, quae nihil ad populum pertineant.
1788 XVIr | ducitur. Turpe senex miles Nasoni, et istis magnifica res
1789 XIVv | sic Barbaras atque efferas nationes subigebant, ut vinci expediret,
1790 IXv | tuarum pax sit, et concordia. Nato iam Christo, num bellicis
1791 XVv | natura: homines inermes natos, o Deum immortalem! qualibus
1792 Vv | velut ad animal mihi proprie natum, confidens fore ut illic
1793 IVr | humanitatis vocabulum non iam naturam nobis declaret, sed mores
1794 VIr | leges, et velut una vectos navi commune continet periculum.
1795 IVv | esse voluit, verum etiam necessariam. Eoque tum corporum, tum
1796 XXIIIv | si domuss eadem copulat necessitudines, in hanc partem ingeniosos
1797 IVr | sermo datus, praecipuus necessitudinum conciliator: Insita sunt
1798 XIIr | qui moriens deprecatur pro necis auctoribus? Omnes Christianorum
1799 XVIIIr | fratri machinaris?~ ~Plato negat appellandum bellum, quod
1800 IIIr | propterea quod his ea vis animi negata sit, quae sola dotes meas
1801 XXVIv | quosdam ita tergiversantes, ut negent se tutos esse posse, nisi
1802 XIIIr | seriam egit, cur sic a vobis negligitur, quasi rem ludicram ac scenicam
1803 XXIIv | arripiunt: quae obstant, aut negligunt, aut amoliuntur, permulta
1804 XXVv | Obsolescunt artes, includuntur negociatorum commercia. Ut hostem includas,
1805 | nempe
1806 VIIIr | bellatorem, num triumphatorem? Nequaquam. Quid igitur? Principem
1807 XXIIr | prorsus absque bellis durare nequeat, quin potius malum hoc in
1808 XIVv | Ille causatur omissum, nescio quid, in foedere centum
1809 XXIr | haberi Proceres.~ ~Regium est nescire privatos adfectus, et omnia
1810 XXv | Rex sit Italiae. Fitque ut neutra regio Principem habeat,
1811 XXIr | quantum habeat malorum: neve eos, quibus expedit turbari
1812 XXIIIr | potest, quam tot naturae nexus? tot Christi vincula? Locus
1813 VIIv | Pudor sit recensere, quam nihili de nugis tricisque quantas
1814 XVIIIv | est: qui vincitur, perit, nihilo secius parricidio obnoxius,
1815 XXVIIv | fabula. Saltem aliquando post nimium diu toleratas bellorum miserias
1816 XVr | homines, et sola tyrannide nobiles, nec usquam cordati nisi
1817 IIIv | concordiam etiam proverbia nobilitarunt.
1818 XXVIr | Cares vilissimos simul ac nocentissimos blandus ac supplex mittis
1819 XXIVr | infulcire, volentibus ac nolentibus ingerere. Haerebunt tandem
1820 XXVIr | negotium publicum, velim nolim, ago. Non facile bellum
1821 VIv | pugnat Scotista, cum Reali Nominalis, cum Peripatetico Platonicus,
1822 XVIIr | pene capitale fuit me vel nominasse. Cursitabant ultro citroque
1823 | nondum
1824 | nonnulla
1825 Vr | affinitatum vincula. Accedit in nonnullis ingeniorum, studiorum formaeque
1826 XXIIIr | tendat? Ne id quidem satis nonnullorum animis bellorum avidis,
1827 | nonnullus
1828 XVIIIr | Et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus
1829 | nostris
1830 Xv | Principes insigni quopiam suos notant, quo possint a caeteris
1831 XXVv | constaturum erat, aedificare nova moenia, quam aedificata
1832 XIr | philotesii communio, nisi novam quamdam et indissolubilem
1833 XXv | imperia, quod omnis rerum novatio tumultum gignat, tumultus
1834 XVr | ullus, nec Phalaris ullus novit? Belluae verius quam homines,
1835 XIIr | legas Testamentum, sive Novum, nihil aliud quam pacem
1836 IVv | et amicitiae serenitatem nubecula aliqua obfuscarit, facile
1837 XXVIIr | satietas sit, belli infelicis nullam esse satietatem: id apud
1838 XXVIIr | Et qui convenit apud vos nullas esse bellandi ferias? Quonam
1839 XXr | extorqueat, quam Barbaro militi numeret? Suos ad famam adiget, ut
1840 Vr | stimulus, quem veteres admirati Numini seu Genio adscribebant.~ ~
1841 IXv | bellator, si profanant bella, Numinis iussu suscepta gestaque,
1842 XVIIv | habent. Miles impius, et nummis aliquot ad lanienam ac caedem
1843 Vr | obstetricum amica manus, nisi nutricum amica pietas, succurreret
1844 XXVIIIr| appello, Principes, de quorum nutu potissimum pendent res mortalium,
1845 XXv | toties mutentur, ac velut obambulent imperia, quod omnis rerum
1846 XIXv | bellandi auctori tam alacriter obeditum est, Leoni ad pacem et concordiam
1847 IVv | serenitatem nubecula aliqua obfuscarit, facile redeant in gratiam.
1848 XXr | suorum vitam tot periculis obiiciet? Non, opinor. Hactenus exerceat
1849 Xv | ratione sumus idem: et illud obiter indicans, hac una via servandos
1850 XIIr | Praeceptorem tueri parabat, obiurgat ipse qui defendebatur, gladiumque
1851 XIr | illis numquam venire in oblivionem. At quid aliud in his docet,
1852 XVIIIv | nihilo secius parricidio obnoxius, quod parricidium conatus
1853 VIr | Civitatem adspicio, spes illico oboritur, inter hos saltem convenire,
1854 XXIVv | belli procellis prorsus obruitur. Si iudicas pessimum esse
1855 IXv | tui Principis imaginem, observa quomodo regnum suum inierit,
1856 VIIv | sodalitium factionibus scinditur, Observantes insectantur Coletas, utrique
1857 XXVv | reliquiae sopitae sunt. Obsolescunt artes, includuntur negociatorum
1858 XIVv | orbem ad arma concitent. Hic obsoletum ac putrem aliquem titulum,
1859 XXIIv | occasiones arripiunt: quae obstant, aut negligunt, aut amoliuntur,
1860 Vr | limine vitam amitteret, nisi obstetricum amica manus, nisi nutricum
1861 XIXv | provocanti vix quisquam obtemperat? Si vere sacrosancta est
1862 XIXv | Vocat idem ad pacem, cur non obtemperatur itidem? Si pacem malunt,
1863 XXVIIv | aut iuvat. Si quid boni obtinget, id tum suavius tum communius
1864 XXIIIv | Cur id solum ob oculos obversatur, quod animum exulcerat?
1865 XVv | videatur idonea bellandi occasio? Si faceret ista plebes,
1866 XXIIv | cordi est, hi omnes pacis occasiones arripiunt: quae obstant,
1867 XXIVv | discitur. Nam qui vereatur unum occidere commotus, qui levi auctoramento
1868 XXVIIIr| semper popularibus auribus occinite. Appello vos, Episcopi,
1869 XXIr | consensu probati, Frons occipitio prior est. Locupletatum
1870 XVIr | Evangelicam? Tun Apostolorum occupans locum, pugnantia doces cum
1871 XIVr | caecitas humanos animos occupat, ut nihil horum perspiciant.
1872 IIv | usquam est in rerum natura, Oceanus quidam est, si huius vitio
1873 XXVIr | imperavit, aut splendidius Octavio Augusto? At is cupiebat
1874 XXIIIv | malum, quam ad bonum sunt oculatiores? Qui paulo cordatiores sunt,
1875 XXIIIv | aggrediantur. Et clausis oculis praecipites in bellum ipsi
1876 VIr | sint plebis animus, atque oculus populi. Tum eius vices gerunt,
1877 VIIv | reperi, quod non intestinis odiis ac iurgiis esset infectum.
1878 XXIIv | fingunt, regionum vocabulis ad odiorum alimoniam abutentes: et
1879 XXIIIr | amicitia. Si in actionibus odiosis, velut divortii, nec litem
1880 XXIIIr | probationem, cur isti in re omnium odiosissima quamlibet frivolam causam
1881 IXv | auspicia, quibus fas erat odisse inimicos: At genti pacificae
1882 VIIv | placent, aliena damnat et odit quisque. Quin idem sodalitium
1883 XXIIIv | libet, Genio, et in haec odium ab ipsis hominibus transferatur.
1884 VIIIv | Princeps est pacis, pacem amat, offenditur dissidio. Rursum Esaias:
1885 XIXr | estis auctores. Si quaelibet offensa bellum parit, cui tandem
1886 IVv | si quid forte inciderit offensae, et amicitiae serenitatem
1887 XVIIIv | hostias huiusmodi frequenter offerat. Sed audio iam dudum, quid
1888 XIv | sacrosanctam illam victimam audent offerre? Iam cum se gallinae pullos
1889 XIv | ovem, quod a dissidentibus offerretur: et Christiani sic inter
1890 XIv | donarium ad aram, nec prius offerri, quam cum fratre reditum
1891 VIr | compotationes, caeteraque officia humanitatis. At, o rem indignam,
1892 XIVv | consulatur. Ille causatur omissum, nescio quid, in foedere
1893 VIr | aliquot locus. Sed plebem omitto, quae maris ritu, suis aestibus
1894 | omne
1895 IIr | felicitatis ipsi a semet arceant, omniumque calamitatum pelagus sibi
1896 XXVr | fiscum, expilas populum, oneras bonos, ad facinus excitas
1897 XIVv | mereri studeret. Dabant operam, ut quam fieri posset, incruenta
1898 XIIr | coelum, congregati iubentur operiri spiritum coelestem. Et inter
1899 XIr | magistratu, de gloria, de opibus, de vindicta certamen est,
1900 VIIIv | liqueat, quos belli Angelos oporteat accipi. Audite strenui bellatores,
1901 XXVIIr | vocabulum abominandum esse oportuit. Roma furiosa quondam illa
1902 XIIIr | nihil cunctentur et mortem oppetere, Ethnicis etiam sancta est
1903 XXVv | liceat hosti prodire ex oppido, tu exsul a patria sub dio
1904 XXVv | maxime tua est ditio. Ut oppidulum excindas, quot machinis,
1905 XXVv | at minoris aliud verum oppidum exstrui poterat. Ne liceat
1906 XVr | umquam concordes, nisi ad opprimendam Rempublicam. Et haec qui
1907 XVIIIr | terrere solet. Cur nunc oppugnant, quod adorant? homines non
1908 VIIv | omnibus rebus diffisa, optabam vel in uno quopiam Monasteriolo
1909 XXVr | amplecti debet. Si praecipue optandum bono Principi, ut imperet
1910 VIIIv | de me scripserit:~ ~– Pax optima rerum,~Quas homini natura
1911 VIIIr | re denotavit, quam omnium optimam iudicasset. Neque mirum
1912 XXIVr | expendit, certe Principis et Optimatum partes sunt, haec secum
1913 XXVIIIv| docens, de genere humano quam optime mereri. Vocat huc clarissimus
1914 XIXr | rogamus, audi nos. Nonne iure optimo Deus istis responderit:
1915 VIIIr | Pacis. Siquidem cura omnium optimum Principem intelligi vellet,
1916 IXv | congruentes cum Prophetarum oraculis, et annunciant non iis,
1917 Xv | ut ametis invicem. Idem orandi formam suis praescribens,
1918 XVIIIr | Adveniat regnum tuum. Sic oras, qui tanto sanguine tyrannidem
1919 IIIr | apud homines.~ ~Iam tot orbium coelestium, licet nec motus
1920 XXVIIv | exitia, satis hactenus Furiis Orcoque litatum, satis diu quae
1921 XVv | ab iis potissimum videmus oriri bellorum semina, quorum
1922 XXIr | portionem enitetur quam potest ornatissimam reddere: dum in unam omne
1923 XXIIIv | conciliat: ab iisdem maioribus ortos omnes, si facit amicos sanguinis
1924 XIXr | Quod si quid eiusmodi sit ortum inter Principes, quid opus
1925 XVIIIr | orat miles, Pater noster? Os durum, audes eum appellare
1926 XXVIIIr| animis in hoc conspirate. Hic ostendite quantum valeat adversus
1927 XIr | palmes cum palmite bellet: et ostentum non est, si Christianus
1928 XXIXr | veriorque dignitas, Sacerdotibus otium tranquillius: populo quies
1929 XIv | munus, fortassis haedum, aut ovem, quod a dissidentibus offerretur:
1930 XIr | vidit oves pugnantes cum ovibus? Aut quid faciunt lupi,
1931 IXv | odisse inimicos: At genti pacificae longe aliam cantionem canunt
1932 IXv | parte gerere typum Christi pacifici. Iam illud interim perpende,
1933 XVIr | Tun eodem ore quo Christum pacificum praedicas, bellum laudas,
1934 VIIv | pugnas viri senes, barba pallioque verendi, postremo, ut sibi
1935 XIr | procurandum, si in eadem vite palmes cum palmite bellet: et ostentum
1936 XIr | in eadem vite palmes cum palmite bellet: et ostentum non
1937 XIr | stirpem vocat, suos vero palmites, quid aliud quam expressit
1938 XVIIIr | ille, et tu bellum paras? Panem quotidianum a communi Patre
1939 XIIr | Dominum ac Praeceptorem tueri parabat, obiurgat ipse qui defendebatur,
1940 VIIIr | inculcant eius praecepta, quid parabolae, nisi pacem, nisi caritatem
1941 Xv | animis, quot symbolis, quot parabolis, quot praeceptis concordiae
1942 XVIIIr | vult ille, et tu bellum paras? Panem quotidianum a communi
1943 XIIIv | destinat in Christianos, et eos parat perdere, pro quibus servandis
1944 IIIr | inter ipsa consensus, quam parata defensio mutua? Quid tam
1945 VIIr | spem faciunt, portum mihi paratum esse. Arrident vestes candidae,
1946 XXVIv | tutius regnat, quam qui paratus est et deponere utpote quod
1947 IIv | hominum voce laudata, fons, parens, altrix, ampliatrix, tutatrix
1948 XIXv | Vocat Pontifex ad bellum, paretur. Vocat idem ad pacem, cur
1949 IVv | eadem attribuit omnibus, nec paria, ut haec inaequalitas mutuis
1950 XXVIIIv| ultionem. Nunc gratia gratiam pariat, et beneficium beneficio
1951 XIIr | est angularis, utrumque parietem committens et continens:
1952 XXIVv | aut spoliabit templa, quam parietum perfossor, aut sacrilegus?
1953 XIXv | cupiditates tumultus istos pariunt. Et dum quisque suis inservit
1954 XXIVr | certe Principis et Optimatum partes sunt, haec secum reputare.
1955 IVv | tum animorum dotes ita partita est, ut nemo sit omnium
1956 XXIv | cives ab exitio serves, parvo empta videbitur, etiamsi
1957 XXVIIv | satis diu quae Turcarum pascat oculos, acta est fabula.
1958 IIIv | vivunt elephanti, gregatim pascuntur sues et oves, turmatim volant
1959 XIVr | dissecent, diffringant. Pugnant passim atque assidue, tumultuandi
1960 XVr | florentissimum? Nullum latius patet, nusquam Senatus augustior,
1961 XXVv | parte pacem redimi potuisse, patiar aequo animo me profligari
1962 XVIv | nihil non tum faciunt, tum patiuntur, dum bellum excitent: et
1963 XXVv | prodire ex oppido, tu exsul a patria sub dio dormis. Minoris
1964 XXIIIv | mundum hunc communem esse patriam omnium, si patriae titulus
1965 XVIIr | titulis praeteximus. Huc patrum leges, huc piorum hominum
1966 XVv | plurimis bene congestum est, a paucis male dissipatur, quod recte
1967 XXIv | in hoc genere, qui certe paucissimi sunt, non ob haec fraudabuntur
1968 VIr | etiam ad litigantium undas paucitas sit, ac solitudo. Civitatem
1969 XVIIr | XVIIr] Ante paucos annos, cum fatali quodam
1970 XXVIIIv| detestatur, pacem orat. Pauculi quidam modo, quorum impia
1971 XXIIIr | ego sum Cephae, ego sum Pauli, nec impia cognomina sinit
1972 XIIIr | concordiam. Scythas ita iungit paululum sanguinis utrimque gustati
1973 XIIIv | sanguinem fudit Christus? O pectora plus quam adamantina, in
1974 Vr | pugnandi furiam insevit humanis pectoribus?
1975 IIIr | apud quantumvis brutas pecudes, mihi citius locus sit quam
1976 IIIr | immite insevisset: si mutis pecudibus essem invisa, condonarem
1977 VIIIr | Christo praecipuum est ac peculiare. Universam eius vitam contemplare,
1978 VIIr | communis, tamen eam isti peculiariter profitentur titulo, cultu,
1979 XXr | facile commovebitur, ut pecuniam a suis extorqueat, quam
1980 XXVv | Ut ne computem hic, quod pecuniarum effluit inter exigentium,
1981 XIv | et non verentur quidam ob pecuniolam non exsolutam, fortasse
1982 XVIr | convenit mitrae et galeae? Quid pedo cum gladio? Quid Evangelico
1983 IIr | arceant, omniumque calamitatum pelagus sibi accersant, magis illorum
1984 IXr | iam, quae res Dei Filium pellexit in terras, nisi ut mundum
1985 XIv | extendere, vult totos e coelo pendere, divites omnes excludit
1986 XXVIIIv| impia felicitas a publica pendet infelicitate, bellum optant.
1987 XVIIr | unum aut alterum, quibus pene capitale fuit me vel nominasse.
1988 XXVIr | quibus nihil est neque pensi, neque sancti? Quod si quid
1989 XXVr | bellum, et commoditatum quas peperit victoria, et vide num tanti
1990 XIIIr | commilitones, qui mercede ad caedis peragendae ministerium conducti veniunt,
1991 XVIIIr | relucet, in utrisque sacra peraguntur. Quid hoc monstri est? pugnat
1992 XIIIv | Christianos, et eos parat perdere, pro quibus servandis mortuus
1993 XVIIv | vicit, qui servavit, non perdidit, quodque cum primis admonere
1994 XVIIv | perniciem properans, et cruce perdis eum, qui cruce servatus
1995 XXVIr | pax, cave sic cogites, hoc perdo, sed tanti pacem emo.~ ~
1996 XXVIv | illa cuiusdam Imperatoris, Pereant, inquit, filii mei, si quis
1997 XXIr | aestimare. Adhaec longinquas peregrinationes vitet Princeps, imo pomoeria
1998 IIv | aucta, labascunt fulta, pereunt bene condita, amarescunt
1999 Xv | inquit, unum sumus, qui perfectissima et ineffabili ratione sumus
2000 XXIVv | spoliabit templa, quam parietum perfossor, aut sacrilegus? Quis animosius
|