[Vr]
nisi conditum propagasset coniugalis concordia: nec enim nasceretur homo, et
mox natus interiret, atque in ipso vitae limine vitam amitteret, nisi
obstetricum amica manus, nisi nutricum amica pietas, succurreret infantulo.
Atque in hunc usum vehementissimos illos pietatis igniculos insevit, ut
parentes etiam illud ament, quod nondum viderunt. Adiecit mutuum liberorum erga
parentes pietatem, ut illorum imbecillitas horum praesidiis vicissim
sublevaretur, fieretque illa cunctis quidem ex aequo plausibilis, sed Graecis
aptissime dicta antipelargosis. Accedunt huc cognationum et affinitatum
vincula. Accedit in nonnullis ingeniorum, studiorum formaeque similitudo,
certissima benevolentiae conciliatrix, in multis arcanus quidam animorum
sensus, ac mirus ad mutuum amorem stimulus, quem veteres admirati Numini seu
Genio adscribebant.
Tot
argumentis natura docuit pacem concordiamque, tot illecebris ad eam invitat,
tot laqueis trahit, tot rebus compellit. Et post haec quaenam ista tam ad
nocendum efficax Erinnys, his omnibus disruptis, disiectis, discussis,
insatiabilem pugnandi furiam insevit humanis pectoribus?
|