Caput,  Par.

 1   1, 7 |          Omnia debet patria bono Principi. At hunc ipsum debet ei
 2   1, 16|           ne potentissimo quidem Principi, quantumuis humilem hostem
 3   1, 38|       gratia rependi potest bono Principi, ita contra, malo nullum
 4   1, 56|          odium instillare futuro Principi, tyrannidis ac dominii:
 5   1, 66|           quoties tum optime est Principi, quoties populo est pessime,
 6   1, 69|   uereantur, uel uitam impendere Principi suo, non modo pecuniam. ~
 7   1, 70|      simulacrum proponi conuenit Principi Christiano. ~
 8   1, 86| huiusmodi cogitatio; Quid igitur Principi suum ius adimis, et plus
 9   1, 86|    Ethnico quam Christiano ? Imo Principi Christiano suum ius uindico.
10   1, 86|         uindico. Ius est Ethnico Principi, suos metu premere, ad seruiles
11   1, 89|         Virgilius, unde, quaeso, Principi sit otium, totos fallendi
12   1, 89|    regnum assidue. Semper itaque Principi uigilandum est, ne quid
13   1, 89|     oblectes animum, ut iam bono Principi non uacet ineptis uoluptatibus
14   1, 90|       soleat iucunda reddere, id Principi cum primis est faciendum.
15   1, 90|          fruitur laboribus, quid Principi debet esse iucundius, quam
16   1, 91|        in uita iudicium? Optamus Principi felicitatem, optamus uictoriam,
17   1, 92|      multo magis praestanda sunt Principi. ~
18   1, 97|       primis cauendum Christiano Principi, quod grauiter a Seneca
19   1, 99|          ordinem cogere. Imo qui Principi licere uult quod honestum
20   1, 99|       ferendum, si hoc non licet Principi, quod non licet Deo. Non
21   1, 99|          Deus esset. Proinde qui Principi licere uult, quod pugnet
22   2    |  secundum: De adulatione uitanda Principi. ~
23   2, 7 |     titulis haud equidem negarim Principi suum honorem esse tribuendum,
24   2, 12|   Assentantur et haec nonnumquam Principi, nimirum, uel collectae
25   2, 12|   quidquid animo collibuit. Bono Principi tuto permitti possunt omnia,
26   2, 16|     probant haudquaquam probanda Principi Christiano. Cura Achillem
27   2, 17|          probro datum es Ethnico Principi, et ab Ethnicis, quanto
28   2, 23|         id multo magis faciendum Principi in rebus patriae periculosissimis,
29   3, 2 |    filios: sin minus, persuadeat Principi pietas in patriam. Ac sibi
30   3, 4 |      rationibus solet usu uenire Principi in populo, quod stultis
31   3, 7 |           perire sibi putat, nec Principi dari uectigal interpretatur,
32   3, 7 |          aut perniciosius, neque Principi periculosius quam longinquae
33   3, 9 |     omnibus igitur cauendum bono Principi, ne qua occasione a caritate
34   3, 13|    intelligant ea maxime placere Principi, quae maxime sint in rem
35   3, 14|          fieri poterit, fugienda Principi. Nam etiam si quid in melius
36   3, 15|        bonis paretur legibus, et Principi bene consulenti iuxta legum
37   4, 1 |       Proinde curandum erit bono Principi, ut quam minimum irritentur
38   5, 2 |       genus maxime sectandum est Principi, quod cum nullius incommodo
39   5, 3 |         fieri. Fortassis Ethnico Principi satis erat in suos esse
40   5, 4 |     illud perpetuo studendum est Principi, ne cuiquam omnino fiat
41   6, 1 |     felicissimus est status, cum Principi paretur ab omnibus, atque
42   6, 3 |       Nec protinus lex est, quod Principi placuit, sed quod sapienti
43   6, 3 |        sed quod sapienti bonoque Principi placuit, cui nihil placet,
44   6, 27|          fauorem etiam conciliat Principi, et qua nullum lucrum oportet
45   6, 29|         eiusmodi contemnere quam Principi? At huic ulcisci quam facile
46   6, 30|         per assentationem stulto Principi mos geritur: proditionem,
47   6, 30|        Imo nemo minus amicus est Principi, quam qui turpiter assentando
48   7, 3 | obtemperat honestis legibus, sed Principi ac magistratibus, utcumque
49   7, 5 |          ac uigilantissimus: Ita Principi non sufficit, sit Magistratus
50   7, 6 |         partira imperant: parent Principi, imperant plebi. ~
51   9, 3 |          commendata, quae optimo Principi morigera sit uxor, et illi
52   9, 3 |         sanguine nata, quae bono Principi bonam praestat uxorem. ~
53  10, 3 |      meditationem? Homerus negat Principi tantum esse otii, ut totam
54  10, 3 |       quod curet in una domo, et Principi deest quod agat in tam uasta
55  10, 4 |         millia sunt, quae curare Principi sit pulcerrimum, bono Principi
56  10, 4 |   Principi sit pulcerrimum, bono Principi etiam iucundum, ut nihil
57  11, 2 |        exsecrabilius. Nihil bono Principi carius, quam ut suos habeat
58  11, 2 |    pernicies, quam bellum? Nihil Principi magis in uotis, quam ut
59  11, 9 |  suspectum esse debet Christiano Principi suum ius, deinde si maxime