Caput,  Par.

 1   1, 10|         amet ob morum iucunditatem. Principum nonnulli magna cura dispiciunt,
 2   1, 15|         innumerae res, quae possint Principum animos a recto dimouere,
 3   1, 15|             magnorum, sed stultorum Principum: ipsi rerum humanarum aestus
 4   1, 15|        optimis decretis, laudatorum Principum exemplis, aduersus haec
 5   1, 27| maleficiorum sentina nascitur, quae Principum legibus puniuntur? In aliis
 6   1, 39|             fateor, sed multo magis Principum: nam illos citius calumniantur
 7   1, 57|            qua sunt exempla bonorum Principum, qui uehementer absint ab
 8   1, 62|           quos ipse quoque Christus Principum omnium Monarcha, fratres
 9   1, 63|           loco, crudelem ac rapacem Principum leonem appellat, et alibi
10   1, 64|          uos autem non erit sic. Si Principum Ethnicorum est dominari,
11   1, 64|       statim licere putes, quidquid Principum uulgus factitat. Ad honesti
12   1, 80|           constitutas ac florentes, Principum euerti culpa. Quam non Christianum
13   1, 92|              Quaenam igitur propria Principum laus est? Nempe, si a tergo
14   2, 1 |         maxime obnoxia est magnorum Principum felicitas. Iam ipsa aetatis
15   2, 4 |             ac sodales Ministrique, Principum liberis adulentur: uerum
16   2, 4 |             ignotum est institutum, Principum laudes non ex ipsorum meritis,
17   2, 15|          perniciosissimas uulgarium Principum opiniones ex animo reuellendas
18   2, 19|               2,19] Quin pessimorum Principum exempla nonnumquam magis
19   3, 6 |         sentiebat, ex horum moribus Principum ingenium aestimante populo.
20   3, 6 |             probantur, receptae iam Principum cum exteris, et maxime cum
21   4, 1 |       emungatur a populo, ac tum se Principum rebus probe consulere credunt,
22   5, 1 |            5,1] Cum propria bonorum Principum laus sit benignitas ac beneficentia,
23   6, 7 |         uulgi, temere censere leges Principum, ita Principis est curare,
24   6, 30|           hac ratione parum consuli Principum maiestati, quam sacrosanctam
25   8, 1 |    inclinant, ita ambulant foedera. Principum ea debet esse fides, in
26   9    |                     Caput nonum: De Principum Affinitatibus. ~
27   9, 1 |           iudicarim Reipublicae, si Principum affinitates intra regni
28   9, 2 |             Priuata quaedam res est Principum matrimonium: at hue rerum
29   9, 4 |             haec ad Rempublicam? Si Principum inter se affinitas praestaret
30   9, 4 |            huiusmodi affinitatibus, Principum res fortassis augentur,
31  10    |                   Caput decimum: De Principum occupationibus in pace. ~
32  10, 3 |         nonnulli, peruersa educatio Principum in causa est. Etenim iuxta
33  10, 5 |           mihi uidetur, quod omnium Principum insignibus adscribatur:
34  11, 3 |             3] Nimio constabit orbi Principum sapientia, si quam tetra
35  11, 11|          florentissimas urbes, quas Principum irae demoliuntur. Et saepenumero
36  11, 14|            partem auocare plebis ac Principum animos. Nunc uidemus hos
37  11, 18|              Neque mihi dubium est, Principum Illustrissime, quin hoc