Caput, Par.
1 1, 6 | diligentia deligendus erit is, qui futurum instituat Principem.
2 1, 12| igitur sagaciter animaduertat is, cui suum puerum in gremium
3 1, 25| Principatum. Porro Philosophus is est, non qui Dialecticen
4 1, 27| temperantiae documentum, cum is rebus modice utitur, cui
5 1, 46| Principis animus: quod si is quoque stultis opinionibus,
6 1, 53| affectat Principis munus, is aut stultus sit necesse
7 1, 54| omnia suis metitur commodis, is non refert quibus ornetur
8 1, 69| sit populi, non pater, ut is praecipue uideatur Principis
9 1, 75| unum sit, uerum ita, si is ad imaginem item Dei, sapientia
10 1, 77| optimum. Quinam igitur iubebit is, qui, quid sit optimum,
11 1, 88| domini portionem, si modo is uerus sit dominus. Est autem
12 1, 88| et officia, quaeso, utrum is Princeps dicendus est, an
13 1, 89| est enim, idque breui, ut is abs te rationem exige, apud
14 1, 99| uult quod honestum non sit, is eum in ordinem cogit. Quid
15 1, 99| natura ac ratione Principis, is demum illum Principis honore
16 2, 3 | parum digna sunt Principe, is in aliorum exemplum publice
17 2, 21| quo malo suo medeatur, is facile reperit, quo molestiam
18 3, 15| quem scopum sibi proponat is qui gerit Principatum; nam
19 4, 1 | hos qui libenter audit, is sciat se a Principis uocabulo
20 6, 29| damnato succurri non potest. Is etiam si non periit, quis
21 6, 29| perpendet quid mereatur is qui deliquit in Principem,
22 6, 30| suppliciis nihil profecisset. Is demum Principis maiestatem
23 6, 30| uirtutibus, magnus est, is etiam adempto imperio magnus
24 6, 30| dedecora praecipitat, num is dignitati Principis consulit?
25 9, 4 | unusquispiam offensus est, is affinitatis iure concitat
26 10, 1 | cum esset in otio: quod is quoties uacaret a Reipublicae
27 11, 6 | rem excutiat diligentius, is reperirt a nemine probatum
28 11, 16| Id si quis praestiterit, is rem longe splendidiorem
|