Caput,  Par.

 1   1, 6 |        priuatum emolumentum, sed patriae spectarint utilitatem. ~
 2   1, 8 |       illud semper meminerit, se patriae genitos, patriae educare,
 3   1, 8 |   meminerit, se patriae genitos, patriae educare, non suis affectibus.
 4   1, 12|           sed qua ratione possit patriae, suas spes ipsius credenti
 5   1, 12|   moderator, quantum tuae debeas patriae, quae tibi felicitatis suae
 6   1, 35|      ista prudentia nimio emetur patriae, si tanti caetera omnia
 7   1, 58|     incolumitati consulere: quod patriae commodum, suum ducat esse
 8   1, 58|      nullum relinquat otium, quo patriae liceat in otio uitam agere:
 9   1, 63|   custodes appellat, ut hoc sint patriae, quod canes gregi: quod
10   1, 66|      Principem, appellari patrem patriae, si re ipsa fuerit Tyrannus.
11   1, 79|         qui uir sit optimus, qui patriae, qui Reipublicae amantissimus.
12   1, 86|      Princeps, nisi cum utilitas patriae flagitat. Rursus ubi dominium
13   1, 91|    inuitat, sed plus ualeat amor patriae. ~
14   1, 92|          deinde quidquid sapiat, patriae sapiat, non sibi: quamquam
15   1, 92|     magis potest sapere, quam si patriae sapiat. Si quis hoc pacto
16   1, 97|       istos qui suam felicitatem patriae malis alunt, et re praedones
17   2, 7 | Vigilantissimum, Moderatissimum, Patriae studiosissimum uocari, quam
18   2, 9 |    uertat commodum. Audit, Pater Patriae: cogitet nullum umquam titulum
19   2, 9 | Principibus additum, quam Patris Patriae, qui magis proprie quadraret
20   2, 18|       ambitioni, tu bene impende patriae commodis. Clementiam quam
21   2, 23|      faciendum Principi in rebus patriae periculosissimis, uelut
22   3, 7 |    praedam obiici. Proinde neque patriae quidquam molestius aut perniciosius,
23   6, 30|        decora sunt aut tuta, nec patriae conducibilia, liberis consiliis
24   6, 30|   exsistere posse pestilentiorem patriae, quam eum qui leges arbitrio
25   9, 4 |         toto pectore sint dediti patriae. Et tamen uulgus haec uelut