Caput,  Par.

 1   1, 17|   capessit, suo pariter et orbis malo subuertit omnia. Ubi Cyclopis
 2   1, 27|   insignia sunt, aut symbola: in malo, uitiorum notae. ~
 3   1, 33|        non nisi magno plurimorum malo errat, nec sine grauissima
 4   1, 34|  propterea quod hanc suo quisque malo consequitur. Hanc igitur
 5   1, 38|       bono Principi, ita contra, malo nullum satis meritis dignum
 6   1, 49|   nusquam sentiuntur nisi omnium malo. Sol cum altissime prouectus
 7   1, 60|     deferat, ipse interim sucrum malo potentior. Tertium adsequitur,
 8   1, 62|   Principibus magno totius orbis malo conspeximus? Accipe nunc
 9   1, 92|    stupet, hic magno Reipublicae malo stultus est. Ne corporis
10   1, 92|        morborum uim, et quid cui malo debeat adhiberi. Proximum,
11   2, 1 |         aetatis simplicitas huic malo praecipue patet, partim
12   2, 2 |        Nam ipse sexus solet huic malo peculiariter obnoxius esse:
13   2, 12|       omnia, mediocri non omnia, malo nihil. ~
14   2, 21|         hoc explicat librum, quo malo suo medeatur, is facile
15   6, 11|          leuiora, quae medeantur malo, non quae tollant hominem.
16   6, 23|   remedia, si ueteribus succurri malo possit: ita non sunt condendae
17   6, 24|     Leges inutiles si sine magno malo non queant abrogari, paulatim
18   8, 1 |    plebis, quorum alter alterius malo melius habeat; uerum id
19  10, 2 |        fastum barbaricum et opes malo populi immodicas ostentabant.
20  10, 8 |    protinus ingenti totius orbis malo faciunt. Nec enim ulla umquam
21  11, 2 | Principis, ut quam minimo suorum malo, quam minimo Christiani
22  11, 12|         et cum nullius coniuncta malo. In bello ut optime res