Caput,  Par.

 1   1, 5 |      refert, tum uero in Principe plurimum. ~
 2   1, 39|           mores et animos ciuium. Plurimum ad id habent momenti studia
 3   1, 62|     distinguitur: quod cum apibus plurimum sit iracundiae, adeo ut
 4   1, 69|         hoc est, populi pastorem. Plurimum autem interest inter pastorem
 5   1, 79|      bonum praestitero Principem: plurimum nocere, si malum. An non
 6   1, 88|          aliud agit, nisi ut quam plurimum pecuniarum a ciuibus extorqueat,
 7   1, 91|         fortitudo. Ad istum modum plurimum audent iuuenes, sed plus
 8   1, 91|   perniciosis institutis cohibet. Plurimum perspiciat oportet, qui
 9   1, 91|           unus prospicit omnibus: plurimum sapiat necesse est, qui
10   1, 92|       g-opissoh, hoc est, si quam plurimum sapiat, praeterita respiciens,
11   2, 14|           habendus in auctoribus. Plurimum enim refert, quos libros
12   3, 6 |          hos ornet honoribus, hos plurimum apud se ualere patiatur.
13   3, 9 |           ut dicam in genere, qui plurimum absint a Tyrannide: clementia,
14   4, 1 |           se a Principis uocabulo plurimum abesse. ~
15   6, 18|        illi quoniam intelligebant plurimum malorum nasci ex luxu et
16   6, 30|        maiestatis est accusandus. Plurimum enim aberrant, nec prorsus
17   6, 30| peculiaris, et dignitatis habebat plurimum, lucri quam minimum, nunc
18   6, 30|        sub optimo Principe ualent plurimum. ~
19   7, 1 |         mandasse magistratus, sed plurimum refert, quomodo mandet,
20   7, 6 |         summam Reipublicae partem plurimum sapere, et ab omnibus crassis
21   8, 2 |          tamen cum finitimis, qui plurimum noceant infensi, prosint