Caput, Par.
1 1, 54| Princeps dicaris: possederunt hos titulos et orbis pestes
2 1, 55| hominum equos et asinos. Nam hos quoque curant illi, sed
3 1, 59| auctoritate pollent: At hos Rex, ut adiutores et amicos
4 1, 89| atteruntur, mei sunt, quidquid in hos pecco, in me ipsum pecco.
5 2, 3 | sperent. Oportebit igitur hos, quoad fieri potest, cordatos
6 2, 5 | dura obiurgant, laudant. Hos mire depinxit Plutarchus
7 2, 9 | Praemonendus est igitur puer, ut hos titulos quos audire cogitur,
8 2, 19| Alexandrum Mameam: nec hos tamen ita, ut totos uelis
9 3, 6 | qui sunt omnibus probati: hos habeat familiares, hos in
10 3, 6 | hos habeat familiares, hos in consilium adhibeat, hos
11 3, 6 | hos in consilium adhibeat, hos ornet honoribus, hos plurimum
12 3, 6 | adhibeat, hos ornet honoribus, hos plurimum apud se ualere
13 4, 1 | sint suorum ciuium. Atqui hos qui libenter audit, is sciat
14 5, 2 | spoliare, ut dites alios, hos pessumdare ut illos euehas,
15 5, 3 | Christi Sacramentis, ac ne hos quidem iniuriis lacessere:
16 6, 27| ius caderent, sed ut per hos caueretur, ne ab iniustis
17 6, 27| quid cui periret. Et per hos maxime uexantur ac spoliantur
18 6, 27| spoliaretur uiator. Et per hos fit, ne bona redeant ad
19 7, 7 | repetundarum. Postremo statuatur in hos seuerissima animaduersio,
20 9, 4 | reddi. Cur igitur inter hos maxime bellatur, inter quos
21 11, 14| Principum animos. Nunc uidemus hos nonnumquam esse belli faces.
|