Caput,  Par.

 1   1, 2 |          anteit reliquos: nempe, sapientia, iustitia, animi moderatione,
 2   1, 17|      praeceps, sed nulla adiutus sapientia, rerum habenas capessit,
 3   1, 17|     quidem polleat, careat autem sapientia. ~
 4   1, 23|       non fortunae strepitu, sed sapientia, integritate, recte factis,
 5   1, 27|          propriis superet bonis, sapientia, animi magnitudine, temperantia,
 6   1, 43|          mera Tyrannis est: sine sapientia, pernicies, non regnum.
 7   1, 49| Principis uires, nisi cum illius sapientia bonitateque subleuatur.
 8   1, 59|      dolo, ac malis artibus, Rex sapientia, integritate, beneficentia.
 9   1, 75|         is ad imaginem item Dei, sapientia bonitateque caeteris omnibus
10   1, 78|          alia re consulere, quam sapientia: ea si careat Princeps,
11   1, 80| occupauit, eum oportet bonitate, sapientia, uigilantiaque caeteros
12   1, 80|   Principibus exoriantur, quorum sapientia componi decebat motus stultitia
13   1, 82|           Dei uirtus est, et Dei sapientia. Iam nolim te sic tecum
14   1, 92|          optima, nisi accesserit sapientia, quae commonstret, quibus
15   6, 30|         est, et populi rebus sua sapientia florentibus magnus est.
16   7, 2 |        est eligendus, sed potius sapientia et integritate, tamen magis
17  10, 7 |          boni Principis exemplo, sapientia, uigilantia: magistratuum
18  11, 3 |         constabit orbi Principum sapientia, si quam tetra res sit bellum,
19  11, 18|           ut tua bonitate tuaque sapientia tandem ab insanissimis bellis